* فصل تو …

*سرویس

در یکی از سال های آغازین دهه ی 60 در معیت اساتید : مهرداد اوستا، مشفق کاشانی ، گلشن کردستانی ، حمید سبزواری ، حسین لاهوتی و گروهی از شاعران جوان تر برای شرکت در کنگره ی شعری که به مناسبت دفاع مقدس در زادگاهم کاشان برگزار می شد راهی این شهر بودیم .

وسیله ی نقلیه ای که ما را حمل می کرد یک دستگاه مینی بوس بود . از خیابان های تهران در حال عبور بودیم که من دیدم در هر مسیری چند نفر از مردم ایستاده اند و در حالی که با انگشت ما را به همدیگر نشان می دهند لبخند می زنند .

به استاد مشفق که کنارم نشسته بود و او هم متوجه این موضوع شده بود گفتم : استاد ! یعنی ماها اینقدر مشهور شده ایم که عامه ی مردم می شناسندمان و ما را به هم نشان می دهند ؟! استاد مشفق که هم شگفت زده بود و هم خوشحال گفت : بله . از بس در تلویزیون شعر خوانده ایم مردم ما را می شناسند .

گذشت تا این که نزدیکی های کاشان مینی بوس توقف کرد تا در رستوران بین راه استراحتی بکنیم و چای بنوشیم . لحظاتی از پیاده شدنمان نگذشته بود که دیدم استاد مشفق در حالی که با صدای بلند می خندید به من نزدیک شد و گفت : فلانی ! می دانی چرا در خیابان های تهران مردم ما را به هم نشان می دادند ؟ گفتم : نه استاد . گفت : نگاهی به بدنه ی مینی بوس بینداز تا متوجه شوی.به بدنه ی مینی بوس که نگاه کردم دیدم با خط درشت نوشته است«سرویس ویژه ی کودکان استثنایی»!!

درود استاد خوش عمل …
دست مریزاد 👏👏👏💐💐💐

استاد خوش عمل کاشانی ارحمند
درود بر شما در کنار اشعار زیبایتان ما را مهمان خاطرات گذشته می نمایید .ای کاش همه را جمع آوری و چاپ می کردید.بسیار شیرین هستند
در پناه خداشادکام باشید
👏🌸👏🌺👏🌸👏🌺👏🌸💐🌿🍃

درودو سپاس استاد دستمریزاد عزیز

🌹🌹🌹🌹