🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 نگاه حضرت خورشید در غزل نم زد

(ثبت: 251) آبان 28, 1394 
نگاه حضرت خورشید در غزل نم زد

سکوت قافلـــــــــــــه را یک خرابه برهم زد
دوباره دست غــــــــــــریبی به ساحت غم زد
سه ساله ای که در آغوش خاک می خوابید
به پلک آخر خود شعلـــــــــــه ها به عالم زد
شکست بغض غریبــــــــانه ای که در تاریخ
جرقه اش دل حــــــــــــــــــــوا و بغض آدم زد
همیشه آینه ها در غبـــــــــــــــــــار می تابند
به رغم شب که مرتب از آسمــــــــــان دم زد
شبیه خواهر مجــــــــــــــــروح ماه با اشکش
نگاه حضرت خورشید در غــــــــــــــزل نم زد
تمام اهل سفــــــــــــــــر درد بغض را خوردند
شبی که دزد به احســــــــــاس پاک شبنم زد
بتاب حضرت آئینــــــــــــــه کاروان خوابست
رقیه با تب آیینــــــــــــــــــــــه پلک بر هم زد
شبیه کودک ششماهــــــه ای که با عطشش
به زخم آینه های شکستـــــــــــــــه مرهم زد
همیشه جای لبش بر گلوی خورشیـد است
غبار بر رخ آئینــــــــــــــــــــــــه گرد ماتم زد
جابر ترمک