🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 پریکلیتوس

(ثبت: 256397) بهمن 29, 1401 
پریکلیتوس

حــرا بود و مُحمَّــد بود و خـــالق بود و مهمانی

نه من بود و نه مــا بود و نه قیـد و بنــدِ انسانی

گُهـــر بود و گُهـــرریزی، طـــرب بود و تَرانگیزی

خــدا بود و نبی بود و غـــزل بود و غــزل‌خوانی

نه تن بود و نه تردیدی، نه کفـری بود و تکفیـری

نه غیــــری بود و اغیاری، نه غـم بود و پریشانی

مُعطَّر بود و عاطِـــر بود و عاشق بود و معشوقش

یکی “نـــورِ عَلىٰ نـــور” و یکی آیــــاتِ نـورانی

یکی احمـد، یکی حامـد، یکی شوق و یکی شائق

یکی شــــاهِ جوان‌بخت و یکی سلطانِ ربّـــانی

یکی حقّ و یکی برحق، یکی عبـــد و یکی معبود

یکی پیغمبـــــرِ عشق و یکی مقصودِ روحـــانی

نظــر بود و نظـــــربازی، از آن لبخنـــدِ آغازی

چــه در شورِ شِکرریزی، چـــه در شِـکَّرنمکدانی

غنـیٖ بود و زکـیٖ بود و سَخـیٖ بود و قـوی قلبی

صمد بود و صفیٖ بود و فـــراوان در فـــراوانی

سَمن بود و سَمن‌بویی، حَسن بود و حَسن‌رویی

وَ ثبتِ بوســـه‌هایِ “حی” به‌رویِ مــاه‌پیشانی

نکو اسمـی، نکو رسمـی، نکو اهلـی، نکو مردی

گُل‌اندامـی، گُل‌افشـانی، گلستـان در گلستـانی

 

ـــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضا لاهیجی
ساکوتی.هند
ـــــــــــــــــــــــ

پ ن‌:

“حُسنت به اتّفاقِ ملاحت جهان گرفت”