💔 * قصیده ی «که نیست» 💔

✏️تقویم تاریخ :………………………

فردا سه شنبه 10 مرداد ماه 1402 خورشیدی ــ 1 اوت 2023 میلادی مصادف است با :………………………………….

*تولد «محمود دولت آبادی» نویسنده ی بزرگ معاصر (1319.ش)
*تولد «حسین محجوب» هنرپیشه ی برجسته و موفق تئاتر – سینما تلویزیون (1327.ش)
*تولد «علی مؤذنی» نویسنده ی برجسته ی معاصر (1337.ش)
*درگذشت «علی نامور» نقاش – طراح و تصویرگر برجسته ی کتاب کودک و نوجوان (1389.ش)
*تولد «هرمان ملویل» نویسنده و شاعر برجسته و شهیر امریکایی (1819.م)
*درگذشت «شارل بودلر» شاعر و ادیب برجسته و شهیر فرانسوی (1867.م)
*تولد «کو اون» شاعر بزرگ کره ای (1933.م)
*درگذشت «نیراد چودری» نویسنده و مورخ بزرگ بنگالی در 102 سالگی (1999.م).

🌙به مناسبت اول ماه اوت میلادی:
🕷🕷🕷🕷
ز خون دل مرا پیوسته قوت است
که نامأکول قوت لایموت است

پزد در شهر ما خبّاز نانی
که در اندازه نصف فلس حوت است

مپرس از طعم آن زیرا که در کام
چو خاک ارّه لای برگ توت است

کپک رویش بود یک بند انگشت
ز بس بارِد کجا محتاج فوت است

اگر میلش کنی در ماه سپتامبر
درون معده تا پایان اوت است

ز بس شن داخل آن است پنهان
بلاتشبیه چون صحرای لوت است

همه اجزای آن وارفته و سست
به مانند نسیج العنکبوت است

کنی گر انتقاد از شاطرآقا
جوابش تلخ اگرنبود سکوت است.

🔥 عباس خوش عمل کاشانی 🔥

سلام استاد

قصیده ی زیبای طنز و جد 44 بیتی حضرتعالی بقدری جذاب است که دوبار خواندمش و باز فرصت کنم خواهم خواند.
اثری ماندنی ست

در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌👌🌹🌱

درود بر شما
پیامبر فرموده: خدا را به ياد هر حاكم اسلامی پس از خود می آورم تا در مقابل عمل به وظايفشان کوتاهی نکنند؛ از جمله اينكه مردم را فقير نكند كه در نتيجه، كافرشان خواهد كرد.
به امید نابودی فقر: این بیماری خانمانسوز🌺

درود استاد ارجمند و گرامی جناب خوش عمل کاشانی
در مقابل این اثر باید ایستاد و ساعت ها دست زد
دستمریزاد و افرین
این اثر فاخر مرا به یاد یک شعر انداخت که چند وقت پیش منتشر کردم و با اجازه شما در اینجا دوباره می اورم

من بودم و رویای دنیایی که دیگر نیست
سخت است گفتن از اهورایی که دیگر نیست

هر خالقی مخلوق جرم و اشتباهی شد
آبادی ما شد همان جایی که دیگر نیست

در انفرادی های جمعی دور هم جمعیم
من مانده با تنهاترین مایی که دیگر نیست

دیوارهایی مشترک بی پنجره بی در
شد خانه ای تاریک و اشیایی که دیگر نیست

بشنو صدای عقربه را در سکوتت…هیس
میمیرد این لحظه و حالایی که دیگر نیست

هر از نفس افتاده میداند که یعنی چه
لق میزند در کفش ها پایی که دیگر نیست

چیزی ندیدم از شب و روزی که سر میشد
میترسم از دنیا، هیولایی که دیگر نیست

جنگ و جدایی ارث اجدادی انسان شد
آقا بِدَم در نای سرنایی که دیگر نیست

حالا بخواب آرام در گهواره ات بابا
فردا و فرداهای فردایی که دیگر نیست

برهان جاوید

روز خوش و ایام به کام

🌺🌺🌺🌺🌺❤️🙏

درود بر شما استاد خوش عمل گرامی که رسالت شاعری را هم خوب می دانید و هم خوب بجا می آورید…

روح من ترسیده است از درکِ پایانی که هست
نیست اِنکاری بر این حالِ پریشانی که هست

در کنارم هست هر کس، می رود روزی، ولی
باورم هرگز نگردد سهمِ فقدانی که هست

قطعأ ایمانِ مرا دزدیده اوضاع زمان
آشکارا گشته اینک روی نقصانی که هست

مَحرمم هرگز نخواهد شد حقیقت، بی گمان
تا نمی خواهم بیابم، ذاتِ عریانی که هست

گیجم از آغاز خلقت تا کنون ای دوستان
حظ نبردم از هوای پاک و بارانی که هست

گاه می خواهم که باشم تا ابد پیش شما
لحظه ای هم طالبِ آغوش رحمانی که هست

راهِ مشروع رسیدن را نمی دانم کجاست ؟
همچنان چرخیده ام بر دور میدانی که هست

روز و شب تار تناقض را تنیدم دور خود
می شوم آیا رها از بندِ زندانی که هست ؟

کی به آخِر می رسد دالان تشویش و ملال
اضطرابِ مُمتد و شکّ فراوانی که هست ؟

1401/5/15

سلام و عرض ادب استاد ارجمند
قصیده‌ی ارزشمند و بسیار زیبایی‌ست. خواندن شعری در این قالب از قلمتان بسیار لذتبخش بود. فضای دغدغه‌مند و گلایه‌آمیز این شعر زیبا مرا به یاد قصایدی از خاقانی انداخت. مثل:
به دل در خواص بقا می‌گریزم
به جان زین خراس فنا می‌گریزم
…
مهرتان ماندگار🌺🌸🌺🌸

درود بر شما
قلمتان مانا🌺
👏👏👏👏

به به حضرت استاد کاشانی عزیز
لذت بردم از قصیده ی زیباتون
قلمتون مانا 🌺🌺

احسنت
سروده اجتماعی انتقادی خوبی بود
ردیف بسیار برازنده قوافی بود

موفق باشید .
🌹