🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

شمارهٔ ۷۳ : چون بدنامی به روزگاری افتد

(ثبت: 182046)

چون بدنامی به روزگاری افتد

مرد آن نبود که نامداری افتد

گر دُر خواهی ز قعرِ دریا طلبی

کان کَفْک بود که با کناری افتد

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا