(کارگاه ادبی) حسینیه ی مجازی

سلام و درود و سپاس

فکر کن!

فردا اگر از راه می آمد حسین

در ميان ما محبان سليم اهلبيت

با صدای سوزِ ” هَلْ مِنْ ناصرٍ يَنْصُرنى”اش

چند تن لبیک گوی راستین همراه بود؟…

.
#غزل_آرامش
.
سلام و درود
جهت دسترسی بیشتر دوستان به صفحه بطور موقت با تیک نقد ارسال گردید.

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود

حسینه ی مجازی شعر پاک به مناسبت ماه محرم حسینی در انتظار همراهی شما بزرگواران است.

امید که با اشعار و مطالب ارجمندتان، حسینیه ی شعر پاک را، رونق افزا باشید!
اجرتان با مولا حسین علیه السلام

نشانی حسینه ی مجازی سایت 👇

https://sherepaak.com/261937/—-

درود جناب رضاپور
اجرتان با اباعبدالله الحسین علیه السلام 🌷🌷

بسم رب الشهداء و الصدیقین
الطاف یار
تقدیم به پیشگاه پاک و نورانی حضرت اباعبدالله الحسین ( علیه السلام) 

کی می شود سرو شهید سرفرازم
در راه تو هر آنچه را دارم ببازم

عشقت شده سرمایه و دار و ندارم
نامت شده آرایه راز و نیازم

از داغ تو می سوزم و اشک روانم
آری ببین چون شمع در سوز و گدازم

در بوسه پیشانی ام بر خاک مهرت 
امید تایید و قبول هر نمازم

ارباب عشق و شاهد هستی حسین( علیه السلام)است
با عشق او از جمله عالم بی نیازم

ای خاک پاک کربلا دریاب دل را
تا شورش سیل بلا را چاره سازم

والله اگر یاری کند توفیق من هم
بر سدره عشق و شهادت شاهبازم

مهدی بگو شکر خدا و سجده ای کن
تا در رسد الطاف یار دلنوازم

غبار دستگاه حسینی
#مهدی_رستگاری
چهاردهم بهمن یکهزار و سیصد و نود و دو شمسی
دوم ربیع الثانی سال 1435 هجری قمری

دفتر شعر شیدایی
۵۰۴

برویم ۲
بشتابید از این بادیه کم کم برویم
آب نوشیده و با چشمه زمزم برویم

منزلی را که قضا قسمت ما کرد کجاست
به سر جاده این قصد مسلّم برویم

ما که تا کعبه ی میقات به پا آمده ایم
به سر عشق از این راه مجسم برویم

قبله را مشعر باران بلا می بارد
چشم در دامنه گوهر نم نم برویم

خاکریز دگری ماند و منای دگری
بشتابید! که تا خط مقدم برویم

بارمان جوهره آینه و شمع و گلست
بهتر آنست که آهسته و نم نم برویم

تیغ و شمشیر اگر سینه ی ما را بدرد
باز مصلوب تر از عیسی مریم برویم

گاه در پهنه امواج خروشان شده ایم
گاه با رایحه ی ماه محرم برویم

با تو ای صبح تر از دامنه شط جنون
فارغ از حوصله عالم و آدم برویم
✍محرم ۱۴۰۲

♤♤♤
حسین ع
بسته به زنجیر بلایم حسین
ای نفس آل عبایم حسین

خاک رهت مهر نمازم شده
نام تو سرخط دعایم حسین

گوشه چشمی، نظری، حکمتی
ای همه چون و چرایم حسین

خانه تو ساحت مردانگیست
آینه لطف و عطایم حسین

ماه محرم شد و ایام غم
خونجگر بزم عزایم حسین

مکتب تو محور ایمان ماست
ای همه هول و ولایم حسین

جان تو و اینهمه آزادگی
سرور و شاه شهدایم حسین

دیده به دامان تو دارم ببین
رهگذر کرب و بلایم حسین

کاش صدایم بزنی نازنین
عاشق این حال و هوایم حسین

♤♤♤
داستان تو

من یک ستاره ام وسط آسمان تو
دل میزنم به هر نفسِ همزمان تو

بین تمام جاذبه ها در مدار عشق
افتاده ام به طره ای از کهکشان تو

از بسکه چیدنی شده انگور قسمتم
دست قضا نموده مرا باغبان تو

ای بهتر از تمامی گل های آرز‌و
دل داده ام فقط به گل ارغوان تو

از رقص شاخه های تماشایی جهان
خوشتر که دیده با غزل خیزران تو

آوارگان هول و ولای تو گفته اند
جان میدهد کسیکه بگیرد نشان تو

از سر گرفته خلق جهانی غم تو را
اینک به سر رسیده اکر داستان تو

زیر نگاه چشم تو در جاده ها ببین
من ماندم و قیامتی از کاروان تو
♤♤♤

درودا و ماجور باشید ان شا الله🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پیوسته تا چرخِ فلک چرخد، ناکامیابی‌ می‌چشد ظلمت
یکسر عزاداری کند زیرا، بوده‌ست و هست از او رها خورشید

دلچسب‌تر از هر چه پنداری، جولانِ حق نُورٌ عَلَی نُور است
پُر زیب و پُر فًرّ هر دو عالَم را، پوشانده از نورش رِدا خورشید

《با انبساطِ خاطری ممتَد، افشانده‌ پَر تا بی‌کران‌ها عشق》

@@@@@

با جهل و غفلت سر در آوردند، از قعر ذلّت کور و کر دل‌ها
رطلی گران زد تا که شد سرمست، شاداب همچون نبضِ گلشن عشق

افراشتند افلاکیان بیرق، بر عرش حق از فرطِ دلگرمی
لاهوتیان خُرّم‌دلی دیدند، چون کرد جان را قبضه روشن عشق

《پیوسته تا چرخِ فلک چرخد، ناکامیابی‌ می‌چشد ظلمت》

@@@@@

از شهد نوری ناب می‌گردد، کامش روا هر آینه، هر کس
پی‌برده باشد از ازل بوده‌ست، آکنده ذات است از تباهی ظلم
از رستگاری حظّ نخواهد برد، از روشنایی تا گریزان است
ظلمت نمی‌خواهد چرا داند ، سنگین‌تر است از هر گناهی ظلم؟

《یکسر عزاداری کند زیرا، بوده‌ست و هست از او رها خورشید》

@@@@@

شد جان چون از عین‌الیقین سیراب، علم الیقین، حقّ‌الیقین گردید
تا کبریا هنگامه برپا کرد زینب ندید الّا جمیلا را

گُل می‌دماند غیرتش یکریز، عزّتمداری را عَلَم کرده‌است
وقتی شهیدِ کربلا جوشاند《عَيْناً تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا》 را

《دلچسب‌تر از هر چه پنداری، جولانِ حق نُورٌ عَلَی نُور است》

@@@@@

تابید بر اقصای عالم عشق، خون می‌تراوید از رگش غیرت
افلاکیان با چشم خود دیدند، محشر به پا در کربلا گردید

شد پرتوافشان نور حق تا باز، ظلمت زبون‌تر از زبون باشد،
بر جان هر آزاده‌ای آنجا، رازی نهانی برملا گردید

《پُر زیب و پُر فًرّ هر دو عالَم را، پوشانده از نورش رِدا خورشید》

@@@@@

پیوسته تا دنیاست باقی هست، با ظلم و ظلمت سرگران خورشید
بر خویشتن پیوسته می‌بالد، در اوج عزّت همچنان خورشید
بر بَرّ و بحر از فرط خوش‌تابی، دارد فروغی بالعیان خورشید
جزم است چون عزمش براندازد، از هر چه ظلمت دودمان خورشید

《با انبساطِ خاطری ممتَد، افشانده‌ پَر تا بی‌کران‌ها عشق》

گفتند گر عاشق شوی ،چون اَشک ، پایین میروی
پابوسِ هق هق ، لاجرم ، با قلبِ غمگین میروی

گفتند جُرمَست عاشقی،دوری کن از آیینِ عشق
در مکتبش با یک خطا ، بَر دار ، زخمین میروی!

اُفتی به دامِ زُلفِ شب ، یکباره چون پروانه ای
در شعله هایِ شمعِ غم با جانِ شیرین میروی

بی دست و بی پا و سری در عرصه یِ سوزانِ عشق
بر خاکِ داغِ غربتت ، چون لاله خونین میروی

بشکست گر بال و پرت چون مرغ در دامِ قفس
بر آسمان ، سیمرغی و با بالِ رنگین میروی

گر اهلِ شهرِ جراتی ، گر از تبارِ غربتی
هنگامِ هجرت ، یک تنه ، از راهِ پُرچین ، میروی ….

.

🌙 یا قتیل العبرات…..🌙

دل مردان خدا راست ز نور تو حیات یا قتیل العبرات
شده محکم ز مناجات تو ارکان صلات یا قتیل العبرات
***

بابی انت و امّی گل گلزار رسول راحت جان بتول
مرتضی سیرت وصورت حسن وحمزه صفات یا قتیل العبرات
***

ما ز نور تو رسیدیم به سر منزل عشق ای قراردل عشق
چون تومصباح هدی هستی وکشتی نجات یاقتیل العبرات
***

گوش دل قصه ی جانسوز تو روزی که شنید خونم از دیده چکید
که لب تشنه شدی کشته لب آب فرات یاقتیل العبرات
***

نوه ی احمد مختار یل بدر و حنین سیّدالعشق حسین
یافت ازخون تو و اهل تو اسلام ثبات یاقتیل العبرات
***

شده جاوید از ایثار تو قانون شرف پسر شاه نجف
زنده ای در همه اعصار و نداری تو ممات یاقتیل العبرات
***

چو شدی کشته و خونت همه بر خاک چکید لاله از خاک دمید
لاله ای آبروی باغ بهشت و روضات یاقتیل العبرات
***

می فرستند ملایک همه از عرش برین همره روح الامین
بر تو و بر پدر و مادر و جدّت صلوات یاقتیل العبرات
***

«خوش عمل»رخت عزا بر تن و گرید شب وروز با دلی شعله فروز
بنما بر دل سرگشته ی او راه نجات یاقتیل العبرات.

🥀 عباس خوش عمل کاشانی 🥀

💕 بابی انت و امّی 💕

مه خورشید خصائل بابی انت و امّی
گهر بحر فضائل بابی انت و امّی

دل مردان الهی تپد از شوق چو ماهی
که شود با تو مقابل بابی انت و امّی

تویی ای محض توکّل به سرانگشت تعقّل
سبب حلّ مسائل بابی انت و امّی

همه ارباب طریقت به کلان گنج حقیقت
شده از فیض تو نائل بابی انت و امّی

برکتهای خدایی به یکی جلوه نمایی
شده از عشق تو حاصل بابی انت و امّی

همه جا نام رسایت شده با ظلّ همایت
شرف افزای محافل بابی انت و امّی

نه اگر عشق تو ورزد بشریت به چه ارزد
که کند طیّ مراحل بابی انت و امّی

چو تو ای خسرو خوبان چه کسی آیۀ قرآن
به سر نی شده قائل بابی انت و امّی

دل مغروق بلا را به جز از عشق تو مولا
نرسانید به ساحل بابی انت و امّی

به سراپرده ی هستی می گلبوی الستی
برسان بر من سائل بابی انت و امّی.

🥀 عباس خوش عمل کاشانی 🥀

زیباترین دلدادگی
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ

ﺭﺣﻢ ﻭﻭﺟﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ

ﻟﺮﺯﻩ ﺑﺮ ﺟﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ

ﺑﺮ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﮔﻮﯾﯿﺎ ﺍﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ

ﺳﻨﮓ ﻫﻢ ﺍﻧﺠﺎ ﺩﻟﺶ ﺍﺯﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ

ﻗﻠﺐ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺯﺍﺩﻩ ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ

ﮐﺮﺑﻼ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﺤﺸﺮ ﺍﺳﺖ

ﺍﻭ ﻣﯿﺎﻥ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﺩﺍﻭﺭ ﺍﺳﺖ

ﮐﺮﺑﻼ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﺯﯾﺎﺩ

ﺩﺭ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ

ﮔﺮﺣﺴﯿﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﮔﺬﺷﺖ

ﺑﺎﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮ ﻋﺪﻭﯾﺶ ﭼﯿﺮﻩ ﮔﺸﺖ

ﺧﺮﻗﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻓﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺪ

ﺁﺑﺮﻭﯼ ﻧﺴﻞ ﺍﺩﻡ ﺭﺍ ﺧﺮﯾﺪ

ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﮔﻠﻮﺍﮊﻩ ﺍﺯﺍﺩﮔﯿﺴﺖ

ﺣﺮﮐﺘﺶ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﯿﺴﺖ

ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩ

ﺍﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩ

ﻧﺮﺩﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﺏ ﺩﺍﺩ

ﭼﺮﺥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺶ ﺗﺎﺏ ﺩﺍﺩ

ﺍﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﺮﺩ

ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﻥ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﺮﺩ

هفتادودوخورشیدناب

آن شنیدستی که هنگام نبرد

لشکری کوچک سپاهی راچه کرد

یکطرف هفتادو دو خورشید ناب

آمده مولای خود رادر رکاب

هریکی ازدیگری آزاده تر

بهر مردن یک زیک آماده تر

گفت باآنان حسین ای همرهان

ازشقاوت کس نماند در امان

زنده ازمیدان نیاید کس برون

میشودفردا زمین همرنگ خون

هرکه میخواهدبه شب جان دربرد

وانکه ماند باید ازجان بگذرد

همرهان گفتند هیهات از فرار

مرگ بس بهتربودزین ننگ‌وعار

دررکابت جان خوداهدا کنیم

مرگ برماگرزجان پروا کنیم

پیش مامردن کنارت عزت است

مردن مارویش یک نهضت است

باتوبایدیک جهان. میامدند

شسته دست ازمال وجان میامدند

اندکیم وپشت تو خالی کنیم!

زنده چون مانیم خوشحالی کنیم!

باتومادرجنگ حق شرکت کنیم

وقت جان دادن مگر ترکت کنیم

ظهرعاشورا چه جنگی در گرفت

هریکی پرجم ازآن دیگر گرفت

یک به یک در خون خود غلطان شدند

یک‌به یک درآسمان مهمان شدند

این دلیران تا قیامت زنده اند

چلچراغ روشن اینده اند

الفبایِ عشق
ــــــــــــ

ا : ای عشقِ آتشینِ غزل‌هایِ دلستان

ب : بانیِ عارفانه‌ترین شعرِ شاعران

پ : پَر زد کبوترِ دلِ شاعر به‌سمتِ تو

ت : تا خامه‌ای بگیرد از آن شاهِ مهربان

ث : ثاقب شد از ملاحتِ لطفِ بیانِ تو

ج : جانِ کلام و قلب و ضمیرِ سخنوران

چ : چشمِ دلی‌ که روشن از آن ماه می‌شود

ح : حالش بُوَد بِه‌از همه اَجرامِ کهکشان

خ : خوانِ بسیطِ عشق و کراماتِ بی عدد

د : در منطق و مقامِ تو جمعند بی گمان

ذ : ذوقِ قلم به هرچه نوشتن مُیسّرست

ر : روحی فداک اگر که تو باشی در این‌ میان

ز : زهدم اگرچه دستِ قلم را گرفته است

ژ : ژاژم به پیشِ منظرِ آن خسروِ جوان

س : سِرُاللَّهیّ و معدنِ اسرارِ اَکملی

ش : شمسی ‌که بی اُفولی و پیوسته جاودان

ص : صبحی‌ که شاعرانه به‌ شب حمله می‌بری

ض : ضربِ زمانِ عشقی و خورشیدِ بیکران

ط : طبعی ‌که منحصر به کمالاتِ مطلقی

ظ : ظالم گداز و ظلم ستیز و امیرِ جان

ع : عالم به علم و عامل بر امرِ مصطفیٰ

غ : غرقِ خدا و نورِ علیٰ نور و جانفشان

ف : فارغ ز خویش و منصبِ دنیایِ بی بها

ق : قاریِ حقّ و قائدِ محبوبِ خوش‌زبان

ک : کافی به کُلّ و جامعِ حُسن و عنایتی

گ : گنجِ گران و شارعِ ربّانیِ جهان

ل : لاٰممکن از فروغِ وجودت فرارِ دل

م : مولایِ عرش و فرش و شهیدان و خاندان

ن : نازم نمازِ ظهرِ تورا ای قتیلِ عشق

و : وَلله شنیده شرمِ عطش از دلت اذان

ه : هفتادو دو غزل شده احلیٰ مِن الْعسل

ی : یک دیده‌ است اشک و دگر دیده‌ خونچکان

سیدمحمدرضالاهیجی
ساکوتی.هند

درودها برشما جناب رضاپور ارجمند
کاری ارزنده است
اجرتون با سالار شهیدان‌
🌺🌺🙏

درد آشنا
در کوی تو امشب ببین با پای بی جان آمدم
با یک دل پر حسرت و با اشک دامان آمدم

گشتم خمار باده ات، دیوانه ی دلداده ات
بنگر کنون افتاده ات، با حال ویران آمدم

دریوزگی ها کار من ، یادتو در افکار من
دریاب حال زار من ، شاها براحسان آمدم

بیمارم و غرق بلا ، جانا ببین حال مرا
ای حاذق درد آشنا، باشوق درمان آمدم

گلشن سراسر شد صفا ،گلهای شادی دلگشا
چون بلبلان خوشنوا ،درباغ و بستان آمدم

نسرینم ومن رازخود،بامحرم ودمسازخود
با نغمه وآواز خود خواندم عزلخوان آمدم

#نسرین_حسینی
1398/3/12
📚اینجا_آسمان_سرخ_است

66

سلام واحترام جناب رضاپور ادیب
درود برشما
اجرتان با اباعبدالله
🌷🌷🌷

با اشکِ بی نظیرِ جنابِ ستاره‌ها

می‌ریخت آسمان به کتابِ ستاره‌ها

یک تیرِ تیره‌بختِ تهیدستِ خیره‌سر

کم کم پَراند رنگِ لعابِ ستاره‌ها

وقتی گلویِ شیشهٔ عِطرِ غزل شکست

وقتی‌که شد شکنجه، خشابِ ستاره‌ها

عریان‌ترین قصیدهٔ چشم استفاده کرد

از بغضِ ناب و قلبِ کبابِ ستاره‌ها

شلّاقِ مرگ بر دلِ حسّاسِ ابرها

آتش نوشت بعدِ خضابِ ستاره‌ها

خورشید و ماهِ مضطرب از انبساطِ درد

مُردند از جوابِ مُذابِ ستاره‌ها

ناقوسِ آه زنگِ کلیسایِ باد شد

تا روضه خواند با تب و تابِ ستاره‌ها

نقّاشِ غم بجایِ قلم غرِّه‌‌نیزه‌اش

پاشید خون به بومِ جنابِ ستاره‌ها

ــــــــــــــــــــــــ
سید محمدرضا لاهیجی
ساکوتی.هند
ــــــــــــــــــــــــ
محبوبه باقری صیقلانی
ــــــــــــــــــــــــ

پ ن:

سر فرا گوش من آورد به آواز حزین

گفت ای عاشقِ دیرینهٔ من خوابت هست؟

“عالی‌جناب حافظ”

صلی الله علیک یااباعبدالله

آسمان نیلگون سر در گریبان غم‌است
رشته‌ی نظم کواکب باردیگر‌ در هم‌است

زخم نو بنشسته اکنون برسر زخم کُهَن
قامت ماه فلک از داغ بستانی خم‌است

اشک اهل آسمان در این مصیبت هرسحر
روی گلبرگ شقایق‌های شیدا شبنم‌است

ازغم لب‌تشنگان خورشیدمی‌سوزدهنوز
تاول دیرینه را اشک محبان مرهم‌است

گرکه دریاها بخشکدشرمسار از کام او
در ترازوی عدالت بازاین تاوان کم‌است

ظلم بی‌حد هرچه درتاریخ برمظلوم رفت
دربلای کربلا مقیاس دریا و نم‌است

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام

.
.ای خاکِ کــربلا، سـخن از کـــربلا بگو
وی مـاهِ آسـمان، سخن از مـاهِ ما بگو

سقای عشق داده به طفلان نوید آب
یک نکته ای فُــــرات از آن ماجـرا بگو
.
از ماهیــانِ تشـــنه تلظی کنان به خاک        
گر سیل اشک داد امان زابتدا بگو   

دستی جُدا فِتاده به میدان سَری جدا        
از آن جــدا بگـــو سخن از این جـــدا بگو   

دیری ست  زور و زرشده آمال اشقیا        
تزویر هم اضافه به آن است ، ها! بگو   

یک کهکشان شَرف،به سَرِ نیزه میبرند        
این نکته را به بی شرفان دغا بگو    

کوفی برای گندم ری آب خویش را
سودا چنان نمود ببیــن و بـیـــــا بگـو   

از حق عبور کرد و به باطل مجال داد        
تاریخ را مدون از این رازها بگـو  

طارق  حدیث قدسی سرو شهید را
بشنو ز لاله ها و به اهل خدا بگو
                    
[1] – «یا داود بلغ اهل الارض انی حبیب من احبنی و جلیس من جالسنی و مونس لمن انس بذکری و صاحب لمن صاحبنی و مختار لمن اختارنی و مطیع لمن اطاعنی و ما احبنی احد من خلقی عرفت ذلک من قلبه الا احببته حبا لایتقدمه احد من خلقی من طلبنی بالحق وجدنی و من طلبه غیری لم یجدنی فارفضوا یا اهل الارض ما انتم علیه من غرورها و هلموا الی کرامتی و مصاحبتی و مجالستی ومؤانستی و آنسوا بی أو انسکم و اسارع الی محبتکم؛
خداوند به حضرت داود می فرماید: ای داود من دوست کسی هستم که مرا دوست بدارد، همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند، مونس کسی هستم که با ذکر من مأنوس باشد، همراه کسی هستم که با من همراهی کند، برگزیده کسی هستم که مرا برگزیند، مطیع کسی هستم که از من اطاعت کند و دوست نمی دارد مرا هیچ کس از بندگانم که من این دوستی را از قلب او بدانم مگر این که او را دوست می دارم دوست داشتنی که هیچ کس از خلق من قبلا او را دوست نداشته هر کس به راستی مرا طلب کند خواهد یافت و هر کس غیر مرا جستجو کند مرا نخواهد یافت. پس ای اهل زمین دور بیندازید از خودتان آنچه را بر آن هستید از غرور دنیایی و بشتابید به سوی کرامت من و همراهی و همنشینی و انس با من و با من مأنوس شوید تا با شما انس بگیرم و بشتابم به سوی محبت شما» (الجواهر السنیه، ص 94 – بحارالانوار، ج 67، ص 25).

ماه محرم

به ما گُفته امامْ صادق (ع) عزیزم
تو شادی های ما خَندون باشید

وَ در غَم های ما مثلِ مُحرم
شما هم مثلِ ما مَحزون باشید

مُحرم فُرصتِ خود سازیِ ماست
واسه این از خدا ممنون باشید

سُرود و جشن و شادیْ باشه بعداً
به دور از گفتهٔ شیطون باشید

تو هر مسجد ، تو هر دسته ، تو روضه
به یادِ کربلا گِریون باشید

به یادِ حضرتِ عباس (ع) و زینب (س)
به یادِ مادری دِلخون باشید

به یادِ تازیانه ، ضَربِ سیلی
به یادِ چِهره ای گُلگون باشید

با خِدمت توی هر موکِب یا هِیأت
شما هم مَردِ این مِیدون باشید

ریا میشه کسی ما رو ببینه
مِثه محسن تو کار پِنهون باشید

قشنگ نیست که واسه توزیع نَذری
شما هم جُزءِ راهْ بَندون باشید

نَبَندید راهِ مَردم رو تو کوچه
یه موقع آخِرت مَدیون باشید

نمازِ صُبحِتون میشه قَضا پس
نَباید تا سَحَر بیرون باشید

بِبَندید با حسین (ع) تا روزِ مَحشَر
یِکی عَهد و بَر این پِیمون باشید

که مثل حضرتِ عباس (ع) و زینب (س)
شما هم واسه او مجنون باشید

به لُطفِ حَق که در جمعِ شهیدان
شما هم در بهشت مِهمون باشید

به یاد شهید عزیز و گرانقدر « محسن حُجَجی »

شاعر : علیرضا قاسمی

https://eitaa.com/sherekoodak2022

روزی مردی به حضور امام حسین علیه السلام آمده و گفت: من مردی گنهکارم و نمی توانم از معصیت خودداری کنم مرا موعظه ای کن و شیوه ای یاد بده تا بتوانم در مقابل گناهان و وسوسه های شیطانی مقاومت کنم.

امام به او فرمود:

«افْعَلْ خَمْسَةَ اشْیاءٍ وَاذْنِبْ ما شِئْتَ فَاوَّلُ ذلِک: لاتَأْکلْ رِزْقَ اللَّهِ وَاذْنِبْ ما شِئْتَ وَالثَّانی: اخْرُجْ مِنْ وِلایةِ اللَّهِ وَاذْنِبْ ما شِئْتَ وَالثَّالِثُ: اطْلُبْ مَوْضِعَاً لا یراک اللَّهُ وَاذْنِبْ ما شِئْتَ وَالرَّابِعُ: اذا جاءَ مَلَک الْمَوْتِ لَیقْبضَ روُحَک فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِک وَاذْنِبْ ما شِئْتَ وَالْخامِسُ: اذا ادْخَلَک مالِک فی النّارِ فَلا تَدْخُلْ فی النَّارِ وَاذْنِبْ ما شِئْتَ»؛ [6]

پنج دستور را عمل کن بعد از آن هر چقدر دلت می خواهد به سوی گناه برو؛

1- روزی خدا را نخور و هر قدر می خواهی گناه کن؛

2- از تحت حکومت خداوند بیرون برو و هر چه دلت می خواهد نافرمانی کن؛

3- جایی پیدا کن که خدا تو را نبیند و هر چقدر دوست داری گناه کن؛

4- عزرائیل را موقع جان دادن از خودت دور کن و گناه نما؛

5- اگر خواستند تو را به آتش جهنم ببرند نرو! آنگاه هر قدری می خواهی معصیت نما!

نقل (حدیث) از امام حسین:
(عبادت تجار، بندگان و آزادگان) ‏

«إِنّ قَوْماً عَبَدُوا اللّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التّجّارِ وَ إِنّ قَوْمَاً عَبَدُوا اللّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنّ قَوْمَاً عَبَدُوا اللّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الاَحْرَارِ وَ هِىَ اَفْضَلُ الْعِبَادَةِ».

امام حسين (ع) فرمود: «گروهى خدا را از روى ميل به بهشت عبادت مى‏كنند، كه اين عبادت تجارت‏كنندگان است و گروهى خدا را از ترس دوزخ مى‏پرستند و اين عبادت بردگان است، و گروهى خدا را به سبب شايستگى مى‏پرستند، و اين عبادت آزادگان است كه برترين عبادت است».

(تحف العقول، ص 279 ح4 )

عشق بر نیزه
چند ساعت عرض داشت
قرن‌ها طول!

سیدمحمدرضالاهیجی
ساکوتی.هند

از رقیّه، گوشواره، تشتِ خون

گفت: رمزِ بزمِ عشق و رازِ خون

ناگهان از خوابِ لاغر پا شدم

جان مُقعَّر، دل مُحدَّب تر شدم

در بساطِ غمزهٔ معروفِ غم

داغدارِ سوگِ نیلوفر شدم

ـــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضا لاهیجی
ساکوتی.هند
ـــــــــــــــــــــــ

ببخشید ناقص ارسال شد

از دلِ دَم کرده در بُهتِ سکوت
شعرِ آیینی نمی‌خواهد قلم
طفلِ نوپایِ عروسک‌بازِ من
می‌زند با مغزِ خودکارم قدم

بر سرِ دیوارِ خانه پرچمی
با حیاط و حوض و ماهی آشنا
پُر شده از مَشکِ اشکِ خواهرم
جایِ چایی استکانِ چشمِ ما

بویِ هیزم می‌چکد در گوشِ شعر
زیرِ دیگِ قیمتِ قیمه شدن
کودکِ معصومِ لبخندم ولی_
می‌کند بازی میانِ روح و تن

عینک از طرحِ نبوغِ شیونِ
چشمِ مادر بی خبر برداشتم
از تهِ دیگِ قضا اندازه‌ٔ
لقمهٔ بغضِ پدر برداشتم
 

می‌پرد رنگِ گُلِ اندیشه‌ام
زیرِ دست و پایِ نقّاشِ خزان
خشمِ قیچی پشتِ دیوارِ قفس
خواند دستِ فهمِ فنجم را عیان
 

می‌دود در کوچهٔ ذهنم چرا
رفت و آمدهایِ سرسنگینِ غم
سنج و زنجیر و جنونِ منطقی
باز هم ترکیب‌بندِ محتشم

رفته رفته کنجِ خانه خستگی
رنگ و رو از صورتِ صبرم رُبود
غرقِ فریادِ نمی‌دانم چه کس…
غرقِ اسپند و گلاب و بویِ عود
 

خواب دیدم یک فرشته با وضو
گِردِ هر پروانه شمعی می‌کشید
از درختانِ انار و سدر و سرو
روضه با لحنِ بهشتی می‌شنید
 

ناامید از پاسخِ بی پرده‌ای
خواندمش با طبلِ توخالیِّ لب
گفت: از رنگِ سیاهِ شالِ من
پی نبردی بر دل و حالم، عجب!

گفت: اکبر، گفت: قاسم، ماهِ خون
گفت: اصغر، پر زدن، پروازِ خون
از رقیّه، گوشواره، تشتِ خون
گفت: رمزِ بزمِ عشق و رازِ خون
 

ناگهان از خوابِ لاغر پا شدم
جان مُقعَّر، دل مُحدَّب تر شدم
در بساطِ غمزهٔ معروفِ غم
داغدارِ سوگِ نیلوفر شدم
 

ــــــــــــــــــــــــ
#سیدمحمدرضالاهیجی
ساکوتی.هند
ــــــــــــــــــــــــ

🔥ذکر عمر بن علی بن ابیطالب علیهم السلام🔥

خوارزمی و ابن شهر آشوب نام وی را در شمار شهدای کربلا آورده‌اند. وی روز عاشورا در حالی که این رجز را می‌خواند بر دشمن یورش آورد:

خلّو عداة الله من عمر خلوا عن اللیث الهصور المکفهر
یضربکم بسیفه و لا یفر و لیس یغدو کالجبال المنحجر

ای دشمنان خدا از پیش روی عمر بگریزید بگریزید از شیر خشمگین ترشروی
به شما شمشیر می‌زند و نمی‌گریزد و در جنگ همچون بزدلان به سوراخی نمی‌خزد.

وی به زحر که برادرش، ابوبکر، را کشته بود حمله کرد و این اشعار را می‌خواند:

اضربکم و لا اری فیکم زخر ذاک الشقی بالنبی قد کفر
یا زحر یا زحر تدان من عمر لعلک الیوم تبوء بسقر
شر مکان من حریق و سعر لانک الجاحد یا شر البشر

شمشیر می‌زنم در میان شما زحر را نمی‌بینم همان سنگدل که به پیامبر کافر شد
ای زحرای زحر به عمر نزدیک شو باشد که امروز در دوزخ جای گیری
دوزخ بدترین مکان است در سوزش و افروختگی چراکه تو‌ای بدترین انسان‌ها از انکار کنندگان هستی.
عمر، زحر را کشت و سپس به شهادت رسید.
بر اساس برخی گزارش‌ها عمر اطرف در کربلا حضور نداشته بلکه محمد بن علی بن ابی‌طالب مشهور به عمراکبر بوده که به همراه برادرش ابوبکر در کربلا به شهادت رسیده است. بر همین اساس عمر اطرف تا زمان خلافت عبدالملک بن مروان زنده بود و با حسن مثنی و امام سجاد(ع) درباره صدقات پیامبر(ص) و علی(ع) نزاع داشت.گزارش‌های دیگری او را از طرفداران مصعب بن زبیر، قاتل مختار ثقفی، دانسته‌اند.گفته شده در «مسکن» کشته شد. قبری نیز در آنجا منسوب به اوست. هرچند در درستی این گزارش شک و تردید وجود دارد.

✏️ از شما می پرسم….:

در واقعه ی خونبار عاشورا دو شهید والامقام از فرزندان امام علی بن ابی طالب علیه السلام در رکاب برادر بزرگوارشان امام حسین علیه السلام شجاعانه جنگیدند و توفیق شهادت یافتند.از این دو فرزند شایسته ی مولایمان نه در روضه خوانی ها یاد می شود و نه تا کنون شاعری شرح مصیبتشان را سروده است.این دو شهید والامقام «عمر بن علی بن ابی طالب» و «ابوبکر بن علی بن ابی طالب»نام دارند.
از شما می پرسم:در نامگذاری این دو شهید وقتی که متولد شدند ، سلیقه ی امام علی را نمی پسندیم و یا چون همنام شیخین هستند از بردن نامشان پرهیز می کنیم؟
ای کاش روزی برسد که علی بافته ی ذهن خود را از خود دور سازیم و امام علی بن ابی طالب جامع اضداد و بزرگ و بزرگوار را در همه ی وجود خود احساس کنیم……

سلام
اگر آدرس این صفحه این مدت در قسمت اصلی سایت باشد افراد بیشتری استقبال خواهند کرد
من چون روز اول دیدم امروز به سختی پیدا کردم
فکر می کنم خیلی ها نمی بینن
ممنون

حضرت رقیه در خرابه …

خـــــرابه میگـــردم
آهستـــــه آهستـــــه
دیگه تاره چشمــام
قــــــدم های خسته

تو میـــدون افتاده
بــــدن پــاره پــاره
کجــایی تـــو بـابـا
که دل بی قـــــراره

زهـر سو سنگ آید
یـه گـــــوشه افتادم
کجــــایی ای عمــه
بـرس به فــــریادم

بـه هـــر که پرسیدم
جــــــوابــم نـــدادن
یتیمــم ، خــــــــدایا
پنـاهـــــم نــــــدادن

زهــر ســو مـــی آید
جیغ و تیــر و نیــزه
کبـوده تن در خـــون
زمین پــــر جنــــازه

با گـــــریه ، افتـــادم
تو آغــــوشه عمــه
نـــوازشم مــــی داد
سیاهپـــوشه عمـــه

به روی من میریخت
بـارونـای چشمـــاش
قــــــامتش خمیــــده
میلــــرزه دو دساش

تو تشت خونی ، سر
یه نـــوری معلــومه
بــابــای مظلـــــومـم
تو خـــــوابی آرومه

سه سالـــــــه رقیــه
یه گــــوشه غمگینه
وداعـــــــه بـا بـابـا
چــــــه درد سنگینه
***
میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا

عمـو عباس نیــومد …

خیمـــه همــــه منتظــر
وای عمـو جون نیومد
نالـــــــه هــای سکینه
تــو خیمـه باز درومـد

رفته به ســوی فــرات
علقمــــــه آب بیــــاره
لبای خشک و زخمــی
غم تـو دلا مـی کـــاره

بـــرلب شـــط فــــرات
مشکی گرفته بردوش
دشمنـــا حلقـــــه زدن
صف کشیدن روبروش

قــدرت دوتــــا دساش
دارن چکـــار می کنن
دشمنـــا دســه دســـه
همش فـــرار می کنن

تیر مـی اومـد هر طرف
عمــو کـــه دست نـداره
چطور می خواد تیرورو
از تـــــو چشاش دراره

از مشکش آب می ریزه
عمــو به فکـــر طفلاس
خیمــه عــــزا گــــرفتن
واسه عمـــویی عباس

آب فــرات شد خـــجل
خشکــی لبهـاشو دیـد
بـوسه زد بر دست او
شهــد گـــلارو چشـید

دلا همـــش محـــــــرم
می رن به سوی عباس
پرچمـــا بالا مــــی رن
با رنگ و بوی عباس

دعــا کــن این نوشته
مــرحــــم دردا بـاشه
دعــــا کنیم ابوالفظل
پناهـــه مــاهـا باشه
***
میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا

یا حضرت علی اصغر … (تقدیم به سردار کوچک کربلا)
در دست بابا کودکی بس غرقه خون است
نامش علـــی اصغر و شیرین زبــون است
کوچه پر از رقص و کف و هلهله برپاست
خیمه پر از شیون عـــزا ولـــــوله برپاست
لشکر به صف شد قاتل آمـــد با کمـــــانی
تیر از هــــــدف می لـــرزد و یک دم امانی
مــــــــادر بیا سرباز نـازت را بغــــل کن
لــب تشنــه ات آرام جــانت را بغـــــل کن
لشکر به دور حــــرملـــه چند دسته گشتند
از چشم تیــــزش بــــر علـی وابسته گشتند
دیوانه وار دستش کمان و هـــی می رقصید
چشمان اصغر چون صدف بس می درخشید
تیـــری سه شعبه بر گلـــویش بوسه ای زد
اصغــــــر تبسم زد خــــدایا نالــــــــــه ای زد
ظالم حیا کن کــــودکم حالش خـــراب است
لبهای خشکش منتظر ، یک قطره آب است
تیــری چــــــو خنجر آن گلـــویش را بــریده
جـــان ربــــاب هم بـــال و پـــر زد او پریده
آیـــا نمی شد قطـــره آبــــی به علـــــی داد ؟
آن حـــرملــه کو ؟ چــه جـوابی به علی داد!
ای تیــــر خطــا رو که علی ام طفــل ناز است
لبهــــای نازش از عطش پیوسته بــاز است
قنـــداقــــه را در دست بــابـــایش نـــــدیدند؟
آخــــر به اهــــداف و جفـای خـــــود رسیدند؟
میـــــدان جنگ است و علـــــی در اول صف
شمری ستمگر روبـــرو هــــی مـــی زند کف
اصغـــر بـــه میــــدان آمـــــده مثل جــــوانی
ششماهــه کـــودک مـــی کند شیرین زبــانی
قلبی ز مـــادر مـــی تپـد عشـق عـــــزیزش
دردی گـــــــران و بس مصیبت شد نصیبش
مـــادر هنـــوزم گــوشه ای دل بیقرار است
قاتل عقب مـــی تازد و پا بـــه فـــــرار است
بس کن رباب گهــواره بی اصغر تکان است
لالا نگــــــو اصغر به خــــوابی آسمان است
گهــــــــواره سبزش به غــــم تــــابی ندارد
دیگـــر ربـــابــــم بی علـــی خــــوابی ندارد
ششماهــــه اصغر هــــم شهید کــــــربلا شد
در خیمه امشب بی علـــی شیـــون به پا شد
گهـــــواره ها با نام اصغر جــــــان گـــرفتند
بس کودکانند از علـی درمـــــــان گـــــرفتند
شاعـــر محـــرم مـــی سراید از علــی عشق
بس جمله از دل می گشاید از علــــی عشق
اصغر بیا و کـــــودکـــم را تـــــو شفــــا کن
دستی بکش بر درد ما منـــــزل صفـــــا کن
شعــــرم کنـــون با عشق اصغر بهترم کــرد
دانم علی هــم یک نگـــاه به دختــــرم کـــرد
دل طاهــــــری در مــاه ماتــــم می نــــویسد
ذکـــراز شفا ششماهــه عالـــم می نــــویسد
***
میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

بسم رب الشهداء و الصدیقین
ابر گهربار
به مناسبت ماه محرم الحرام و عزای حضرت سیدالشهداء(علیه السلام)

هر چند که در هیئت عزادار حسینیم
امشب همه در حسرت زوّار حسینیم

در دایره عشق چنان نقطه پرگار
بی خویشتن و واله و دیّار حسینیم

در دشت بلابین که سر از پا نشناسیم
ما مست شمیم خوش گلزار حسینیم

ما جمله گدایان صف باب حوائج
سرگشته و دلداده سردار حسینیم

حیران و مصیبت زده کرب و بلاییم
غمدیده و مفتون و دل افگار حسینیم

لبیک بدانید همه اهل دو عالم
ما از دل و جان یار و مددکار حسینیم

در ظل عنایات خوش حضرت حجت
مشتاق و شتابان سوی انوار حسینیم

ای منکر آثار ولایت به حذر باش
ما مشتعل از شعله تب دار حسینیم

از برکت ایمان و هدایت به سوی حق
هر لحظه چنان ابر گهربار حسینیم

در آرزوی نیل به کشتی هدایت
از برکت نورانی آثار حسینیم

در سجده بگو شکرخداوند تو مهدی
المنة لله که عزادار حسینیم

غبار دستگاه حسینی- مهدی رستگاری
۲۳ مهر سال ۱۳۹۳
اول محرم ۱۴۳۷ ه.ق.

دفتر شعر شیدایی
۵۲۷

سلام و درود استاد رضاپور عزیز و گرانمهر

نیک مطلع هستید که سرودن از امام حسین علیه السلام و اهل بیت عصمت و طهارت و شهدا علیهم السلام لیاقت می خواهد.

این شعر کوتاه تقدیم به صفحه ی پر نورتان تا فردا در سایت منتشرش کنیم.

با تشکر از شما استاد گرانقدر و با آرزوی قبولی سوگواری ها

قلم هایی تا مرفق در مرکب خون
طرح سرخی از لاله ی سرنگون کشیدند
در گوش خنجر از حنجره ی اصغر
نوای آزادگی می پیچید
گوشواره را با گوش
غنیمت جنگی می شمرد
غروب آغشته به جنون

.
.
.
یک تَن شُکوهِ رزمِ تورا شایگان نگفت
شایستۀ تو آنچه که بایست، آن نگفت!

هرکس که رفت بر سر منبر به نام تو،
جز ناله‌های العطشت، داستان نگفت!

تا اشکِ خلق را به در آرَد ز چشم خشک،
جز مشکِ آن سوارِ ابَر قهرمان، نگفت!

مشکل سر تو بود و دهان تو بود و هیچ
یک تن ز اصلِ قصه از این ذاکران نگفت!

ور گفت از سر تو، زِ نی یاد کرد و بس
ور گفت از دهان تو، جز خیزران نگفت

فهمید ماجرا نه همین گریه کردن است
این راز سر به مهر به پیر و جوان نگفت

دانست اگر تو را بشناسند و بشنوند
طوفان به پا کنند همین مردمان، نگفت!

یک نکته بیش نیست پیام قیام تو
من عاجزم ز گفتن و آن روضه‌خوان نگفت!
‌.
‌.
.
#حسین‌جنتی

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود دوباره
عرض تسلیت به مناسبت تاسوعا و بویژه عاشورای حسینی

همچنان از اشعار و مطالب ارزشمندتان در این باره استفاده خواهیم نمود.
اجرتان با مولا اباعبدالله ❤️🙏

ماه هاشمی
علم بر دوش او پاینده باشد
علمدارم الهی زنده باشد

بنازم لشگری را که میانش
یل ام البنین فرمانده باشد

شگفتا اختران آل یاسین
که ماه هاشمی تابنده باشد

به میدان می رود اما دریغا
جهان سردرگم آینده باشد

از آن ترسم که دیگر برنگردد
دلم در پیش او جامانده باشد

امان از حال و روز خواهری که
از این بالا بلا دل کنده باش

فدای ساقی لب تشنه کامان
فرات از چشم او شرمنده باشد
♤♤♤

بانوی عشق

دوباره رهگذر کوی عشق می آید
صبور حادثه دلجوی عشق می آید

گمان کنم که غزالی رمیده در راهست
اگرچه از پی اش آهوی عشق می آید

گرفته عطر ختن دشت بیقراران را
شمیم دلکش گیسوی عشق می آید

برای سایه محمل چه بهتر از اینکه
میان قافله بانوی عشق می آید

بگو به ماه شب آسمان بی تابی
چکاد آینه، ابروی عشق می آید

پیاله های می اشتیاق لبریزند
بسوی میکده هوهوی عشق می آید

به شوق دیدن گل با تمام زیبائی
صدای نغمه کوکوی عشق می آید
♤♤♤

یا لطیف

پای ما تا راه دُشوار فراقش را گرفت
در میان هر حسینیّه سراغش را گرفت

عالم ذر هر کسی ارثیّه از دلدار بُرد…
این دل ما هم خدا را شکر ، داغش را گرفت

خانه ی تاریک قبرش روزِ روشن می شود
هر که روی شانه ی خود چلچراغش را گرفت

پیش پایش پادشاهان نیز سر خم می کنند
نوکری که دامن شاهِ عراقش را گرفت

پرده‌ی کعبه مُرید این سیاهیِ عزاست
از لوای روضه‌ها سبک و سیاقش را گرفت

رفته رفته گرم شد بازار دُکّان‌داری‌اش
دست آن کاسب که کتریِ اجاقش را گرفت

گریه بر خونِ خدا،شیرین‌ترین رُخدادِ ماست
خوش‌بحال هر که شورِ اتفاقش را گرفت

مادرم آن‌قَدر روی مُهرِ تربت اشک ریخت
عاقبت عطر حرم کل اتاقش را گرفت

دست از عالم کشیدن..،اصل رُکنِ عاشقی‌ست
طالبِ معشوق،از دنیا طلاقش را گرفت

عشق تعریفی ندارد جز حسینِ فاطمه…
از نخستین روز قلبم اشتیاقش را گرفت
▪️

پیش چشم باغبان،آتش به محصولش زدند
نیزه‌ای بی رحم آمد..،سروِ باغش را گرفت

صحن اکبر زیر پای شامیان تخریب شد
با عبا بابا بقایای رواقش را گرفت

#یا_علی_اکبر
#محرم۱۴۰۲

شاعر : بردیا محمدی

یا لطیف

تویی دریای بی پهنای خِلقَت..،ما نَم‌ات هستیم
تو بیش از ظرفیت‌های وجودی،ما کم‌ات هستیم

ملالی نیست..،ما را حبس کن در پیله‌ی داغت
که این پروانه‌بودن را بدهکار غم‌ات هستیم

به جز گریه گدای خانه ات خرجی نمی خواهد
دو سکه اشک هم کافی‌است..،لنگِ دِرهَم‌ات هستیم

به قربان کف پایَت!قدم بر چشم ما بگذار
فراتت را رها کن تشنه‌لب! ما زمزم‌ات هستیم

اگرچه اشک ما مشکی برایَت پُر نخواهد کرد
اقلاً دلخوشیم از اینکه گاهی مرهم‌ات هستیم

تمام آسمان‌ها تکّه‌ای از بیرق‌ات هستند
به هرجا می رویم انگار زیر پرچم‌ات هستیم

خوشامدگوییِ هر گریه‌کُن با حضرت زهراست
به مادر جان بگو:دلتنگ خیرمقدم‌َات هستیم

به دلچسبیِ آه سینه‌زن های تو آهی نیست
بخار استکان چاییِ تازه‌دم‌ات هستیم

فقط کافی است تا لب تر کنی..،پای تو می میریم
به قول لات های با مُرُوَّت:آدم‌‌ات هستیم!
▪️
▪️
دم مغرب..،سنان مست رفت و ساربان آمد…
همه دلواپس انگشتِ زیر خاتم‌ات هستیم

نفهمیدیم آخر..،یک حصیر کهنه کافی بود؟!…
کماکان فکرِ طرز جمع جسم درهم‌ات هستیم

#یا_حسین
#محرم۱۴۰۲

شاعر: بردیا محمدی

یا رئوف

ای که دلها را پریشان کرده ای
تشنه لب عزم بیابان کرده ای

بهرِ طفلانِ حسین بن علی
مشک را آب فراوان کرده ای

رنگ رخسارت، چنان ماه منیر
دشت را در شب درخشان کرده ای

در وفا و در شجاعت برتری
لشگر دشمن هراسان کرده ای

تا شوی سقای دشت نینوا
مشک، در آغوش پنهان کرده ای

کودکان تشنه لب را در خیال
جرعه ای از آب مهمان کرده ای

ای که بازویت نشانِ تیر خصم
دست و سر هدیه به جانان کرده ای

قامتش خم گشته آن سلطان دین
دین حق با خون بنیان کرده ای

عشق تو ورد زبان ها گشته است
نسل ها را، خوب حیران کرده ای

من به قربانت علمدار حسین
تا ابد چشمم تو گریان کرده ای

محرم ۱۳۹۳

شاعر : کبری محمدی

عاشورا، پایان نیافته؛
عاشورا، پایان نخواهد یافت.
هر روز، عاشورا ست.
در کدام جبهه ای؟ حسین یا یزید؟
آنها که علی اکبر را کشتند،
آنها که عباس را کشتند،
آنها که حسین را و حتی علی اصغر را کشتند، نماز می خواندند، روزه می گرفتند و به قصد قربت، نوه ی بی گناه پیامبر را تشنه لب سر بریدند و آن همه مصیبت….
در کدام جبهه ای؟ حسین یا یزید؟
هر روز، عاشورا ست.

آن روز
جگر آب برای عطشی سوخت
درلحظه تلخی
که نگاهش
به لب سوخته عباس بیفتاد

‍ #این_سوزش_عاشقانه
#شعر_آیینی

خـط می کشم زیر نامت هر جا که نام تو باشد
دل‌می‌دهـــم‌عـــاشـــقــانه‌هـر‌جـا‌پیام‌تـوباشــد

 بی تو غریبانه ،غمدار سر می گذارم به دیــوار
باران ایـن بغــض غمـبار تقـدیم نـام تـو بـاشـد

با بال های شکسته ،پـر می زنم ، می نشینـم
فـرقـی نـدارد بـرایـم هـرجا که بـام تـو بـاشـد

با آن که صد آسمان دل ،دل در هوای تو دارد
بیــزار از ذوق پــرواز، مــرغ ِ بـه دام تـو بـاشـد

وقتی صلای محبت جوشـد زچـاووش راهـت
هفتـاد و دو مـرد و ملـت در بـارعـام تـو بـاشـد

مُهر قبول شریعت در پای خونت نشستـه ست
امـضـای آ ییـن احـمــد پـای قیـام تـو بـاشـد

بر شـانه های رسالت،جاپای قدر تو ثبت است
یعنـی کـه از عـرش عزت بـرتـر مقام تـو بـاشـد

خامی که خام تو باشد بر پختـگان فخـر دارد
بر پختـگان فخـر دارد خـامی که خـام تـو بـاشـد

می گردی ازذوق مستی،ذوب اهورای هستی
پیـغـمبـر مـی پـرستـی وقـتـی امــام تـو بـاشـد

درچشم های تورازی ،خط می زندازنگاهم
هـر حرف و شعر وکلامی غیـر از کـلام تـو بـاشـد

سجاده ی پلک هایم،در زیر پای تو پهن است
نـازم به معـراج چشـمی کـاو زیـر گـام تـو بـاشـد

“می سوزم ازاشتیاقت،درآتشم ازفراقت” *
ایـن سوزش عـاشقـانـه مشـق مرام تـو بـاشـد

هرجاکه می بینم آتش می افتدآتش به جانم
می ترسم این آتش آقا باز از خیـام تـو بـاشـد

یک علقمه اشک احساس،نذردو دستان عباس
شاهی که از فرط اخلاص کمتر غلام تو باشد

گـفتـنـد از فـرط خـامی،نـامـردمـان حــرامـی
آبی که کابین زهراست باری حرام تـو بـاشـد

دستان چون چشمه جاری معراج طفل عطش شد
دریـاچـه ی تشنه کامی سیراب جام تو باشد

هر صبح با بی قراری ،صد کاروان اشک جاری
بـا زیــنب بــــردبــاری در راه شام تو باشد

تاریخ خون را به تکرار دوره کنم گر که صد بار
خط می کشم زیر نامت هر جا که نام تو باشد

نـاکـام اگـر هـم بمـانـم از تـو گـلایـه نـدارم
ای زنده نام بلنـدت دنیا به کام تـو بــاشــد

#سید_سعید_عندلیب

*این مصراع از” صفای اصفهانی”تضمین شده است
#شعر_عاشورایی

السلام علیک یا اباعبدالله…

سلام و درود استاد رضاپور عزیز

ماجور باشید انشا الله

فرات عطش دارد
ساقی
فرو نشان
آتش انتظارش را

#شیدا_شهبازی

صف می کشند
قطره های آب
برای بوسه زدن بر لبت
عطش می ریزد
از نگاه فرات

#شیدا_شهبازی

یا لطیف

سکوت بودم و بانگِ بُکای من برگشت
در این حسینیه حال و هوای من برگشت

گرفته بود گلویم..،میان روضه ی تو
چقدر داد زدم تا صدای من برگشت

عروج آهِ مرا بال جبرئیل نداشت
دمی که ناله به غار حرای من برگشت

کمال معرفتِ روح،کوششِ گریه است
همین که “سعی” نمودم،”صفای” من برگشت

غذای رخوت دنیا سر دلم که نشست
لبی به اشک زدم اشتهای من برگشت

لبم توان تکلم نداشت..،لال شدم
همین که نام تو بردم،قوای من برگشت

همین که فاطمه می رفت..،شور آخر بود…
دم حسین گرفتم..،برای من برگشت

حصیر کهنه ی خود را به روضه‌خانه که داد…
چقدر فرش به این روستای من برگشت
▪️
▪️
خدا‌بخیر کند..،کاروان به راه افتاد…
ز ترس لرزه به این دست و پای من برگشت

میان آن همه سر..،دختری به زینب گفت:
ببین،ببین..،پدر دلربای من برگشت!

خبر رسید به زینب رباب غش کرده…
دوباره حرمله..،آه ای خدای من..،برگشت

محرم ۱۴۰۲

شاعر: بردیا محمدی

یا لطیف

پاگیر ماتمیم..،عقب هم نمی کشیم
عمری گذشت و دست از این غم نمی کشیم

از بس شبانه دور و بر شمع میپریم
باران اشک هم برسد..،نم نمی کشیم

ای کشتی نجات!تویی مایه ی حیات
ما بی جهت تو را به رُخ یَم نمی کشیم

شرط گرفتنِ پرِ شال‌اَت..،طهارت است
ما بی وضو که دست به پرچم نمی کشیم

سرمایه ای به جز تو اگر سهم ما شود
پس میدهیم..،حسرت دِرهَم نمی کشیم

داغ تو روح خام گدا را قوام داد
هرگز بدون هُرم غمت دم نمی کشیم

عشق تو را همین که چشیدیم..،کافی است
نقشه برای سفره ی حاتم نمی کشیم

امروز زنده ایم اگر..،کار فاطمه است
بی لطف او..،به ماه محرم نمی کشیم

ما لطف کرده ایم..،تو را رو نمی کنیم
آتش به جان عالم و آدم نمی کشیم

ما را کسی نخواست..،فدای سرت نخواست
تا با تواییم..،منت همدم نمی کشیم

تا آب‌های کُلمَن اطراف صحن هست
خود را به سمت چشمه ی زمزم نمی کشیم

اندوه دوری‌ از تو بلا شد به جانمان
ما از فراق کربُبلا کم نمی کشیم
▪️
▪️
از بعد آن که شمر به زلف تو چنگ زد
شانه به هیچ گیسویی،محکم نمی کشیم

اوج تحمل دل ما..،نعل تازه است…
دیگر به ساربان و به خاتم نمی کشیم

محرم۱۴۰۲

شاعر: بردیا محمدی

جان دادن و دل دادن و مهزادگی این است
خورشید ماندن در پس افتادگی این است

در خون نشستی تا بشویی دست از دنیا
جان را سپردی چون خلوص و سادگی این است

سر را به روی نی نشاندی و نشان دادی
دل بسته ای و شیوه ی دلدادگی این است

(لایذکرُهُ مُومِنُ الا بَکی )گفتی
در راه ظلم و جور ها استادگی این است

جان شد فدای دل و این رسمی جهانی شد
آزاده ای و بستر آزادگی این است

برهان جاوید
یکم مرداد هزار و چهارصدویک هجری شمسی

لا یذکرُهُ مُؤمِنٌ إلّا بَکی
مؤمنی از او یاد نکرد، جز این که گریست.

در محرّم دل گرفتار حسین فاطمه ست
خوش به حال هر که بیمار حسین فاطمه ست

در محرّم هر کسی آزاده باشد در جهان
سرو دلخون و عزادار حسین فاطمه ست

پرچمش نصب است بر دروازه های شهر عشق
آنکه غمخوار و وفادار حسین فاطمه ست

هرکه گلها را نوازش می کند بی ادّعا
مثل هفتاد و دو تن یار حسین فاطمه ست

در ره گلهای سرخ و پرپر باغ بهشت
جان فدا کردن سزاوار حسین فاطمه ست

آرزوی شاعر شیدا پس از پایان شعر
پر زدن در راه دیدار حسین فاطمه ست

چاره ی درمان درد عاشق شوریده حال
بوسه بر دست علمدار حسین فاطمه ست

#مهدی_سیدحسینی
@sheroshirini055
عاشورای سال ۱۴۰۲ ه ش