ای روحِ عدالت مُجَسَّد

ای روح عدالت مُجَسَّد
سیمای تو عصمت مؤکّد

همتا تو و جبرئیل در عرش
در فرش یگانه با محمّد

میزان کمال حقمداری
معیار تمیز نیک از بد

بین تو و مصطفی دوئی کو؟
احمد توئی و توئی تو احمد

خورشیدِ سَما ضیا ندارد
خورشید جمالت ار که تابد

جود و کـَرَم تو را کجا مرز؟
علم لَدُنِ تـو را کجا حد؟ّ

دادیش نگین پادشاهی
هر کس به گدائی تو آمد

پیشت نزده ست عیسِی ای دم
موسیِ نگشوده بیضوی ید

وقتی که تو علم غیب خواندی
جبریل نخوانده بود ابجد

چون خاتم انبیا ندارد
کس چون تو یکی وزیر ارشد

در عرصه ی بی کران هستی
آوای عدالت تو ممتد

از جرگه ی اهل حق برون است
در شأن تو هر که شد مردّد

دانم به یقین و قطع هر کس
انکار کند تو را ست مرتد

بدخواه تو دوزخی بمیرد
هر چند که گفته باشد اشهَد

والله که هر زمان بوَد دین
در سایه ی غیرتت مؤیّد

این بیرق فتح خیبر توست
کافراشته است همچنان قد

در دست تو چون که ذوالفقاراست
کو آن که کند ره تو را سدّ

کو زهره که کس ستیزدت چون
داند که چه باشدش پیامد

حق داشته ابن عبدوُد حق
آورده به یاد اگر پدر جد

ما را چه رسد ثنا و مدحت
گفته ست اگر ثنات ایزد

در شأن تو گفـته ایزد پاک
لَولاک لَمَا خلقتُ الأفلاک
@@@@@@@@@@

ای ناب ترین عیار ایمان
سر چشمه ی آبشار ایمان

ای سبزترین شکوفه ی عشق
زیبنده ی شاخسار ایمان

ای فاتح قلّه ی رشادت
با جلوه ی اقتدار ایمان

تو زبده ترین سوار دُلدُل
جبریل رکابدار ایمان

پیرایه ی «لا» گرفت « الا»
بودی چو تو شهسوار ایمان

از غیرت تـو گرفته بالا
آوازه و کاربار ایمان

از همّت توست مانده جاوید
والله اگر شعار ایمان

زابناء بشر تو گر نبودی
کی داشت کس انتظار ایمان

در صعب ترین مصاف باطل
نیروی تو گشت یار ایمان

ایمان چه عجب که جاودان است
کردی چو تو جان نثار ایمان

تا هست خدا در اهتزاز است
دین ، رایت برقـــرار ایمان

گر هست چه باک از هر آسیب
در دست تو اختیار ایمان

دُرّ صدف رسالتی تو
یعنی همه اعتبار ایمان

ای مرکز ثقل هر چه عصمت
ای رکن و اساس دار ایمان

ای قلب تپنده ی عدالت
آباد ز تو دیار ایمان

تاج تو به « لافَتی » ببالد
دست تو به «ذوالفقار» ایمان

آنکو نزَنَد دم از خدائیت
مشکل بود از تبـار ایمان

ایزد علی و علی تو یعنی
تو خالق و کردگار ایمان

ای ساعد أیمَنِ محمّد
ای میر طلایه دار ایــمان

تو شأن نزول انشراحی
شالـوده ی ابتکار ایمان

در شأن تو گفته ایزد پاک
لَولاک لمَا خلقتُ الأفلاک

@@@@@@@@@@

سوگند به کوه و دشت و صحرا
سوگند بــه جزر و مدّ دریا

سوگند به هر چه هست محبوب
سوگند به هر چه هـست زیبا

سوگند به هر چه هست پنهان
سوگند به هر چه هست پیدا

سوگند به هر چه هست مجنون
سوگند به هر چه هست لیلا

سوگند به اشک و آه مظلوم
سوگند به سوز و داغ دلها

سوگند به اسوه های عصمت
سوگند به سوژه های تقوی

سوگند به هود و لوط و یوسف
سوگند به نوح و خضر و عیسی

سوگند به یوشع و  سلیمان
سوگند به اسمَعیل و موسی

سوگند به غار کهف یا ثور
سوگند به کوه طور سینا

سوگند به هل أتی و کوثر
سوگند به عادیات و شوری

سوگند به ذاریات و زخرُف
سوگند به نصر و فتح و أعلی

سوگند به نحل و نمل و انسان
سوگند به أنبیاء و طه

سوگند به صاد و صفّ و صافّات
سوگند به رعد و حجّ و اسراء

سوگند به انفطار و تکویر
سوگند به نازعات غرقا

سوگند به سوره ی قیامت
سوگند به سوره های أخری

سوگند به لیل مُظلَم خصم
سوگند به روز روشن ما

سوگند به دختر تو زینب
سوگند به همسر تو زهرا

سوگند به جوهر تبرّی
سوگند به گوهر تولا

سوگند به ذات أقدس حق
سوگند به حقّ حی ّ یکـتا

سوگند به مولِدِ تو کعبه
سوگند به کعبه قبله ی ما

در شأن تو گفـته ایزد پاک
لَولاک لمَا خلقتُ الأفلاک