با کمال میل

درود حضرت استاد سخن…..حروفچین هنگام حروفچینی کتابی در چاپخانه «پندنیوش» را به غلط «پندنوش» چیده است…..به ضرس قاطع عرض می کنم : در همه ی تاریخ شعر و ادب پارسی از هزارواندی سال پیش تاکنون که بگردیم به نظر نمی رسد حتی برای یک بار در بیتی یا فرازی از شعری «پندنوش» دیده شود ؛ چون اصطلاح یا عبارت یا لغتی غلط است ؛ مگر این که جلو «پند» باده ای …شرابی….میی چیزی بگذاریم ؛ مثلآ:

باده ی پند نوش تا که تو را
بنشانند صدر هر مجلس…..
………………………..
شراب پندنوش ای یار زیرک
که سرمستی تو را بسیار آرد….
یا:
ای می پندنوش حالت خوش
در همه کارها مجالت خوش….

و قس علی هذا….

از فیض نظر محروم نفرمایید

احسنت استاد ارجمند
جناب ابراهیم حاج محمدی
مثل همیشه زیبا سروده اید.
من با طلوع چشم ِ تو سرشار می شدم
از حیرتی که حّد و کران بیکران نداشت
👏🌺👏🌸👏🌺👏🌸👏💐🌿🍃

دستمریزاد استاد گرامی …
بسیار فاخر و دلنشین👏👏👏💐💐💐

دل باختم چگونه به تو؟ با کمال میل

سلام و درود و خدا قوت

درود دوستان در دو سه مصرع سهو القلم رخ داده بود از آنجا که ویرایش کردم ولی فی الفور اصلاح نشد و ظاهرا ویرایش منوط به تایید مدیر سایت است کامل غزل را اینجا باز نویسی می کنم:
آن ناگهان که جز تو دلم ناگهان نداشت
روی سرم زمین خدا آسمان نداشت

مانند ابروان تو البتّه نزد من
رنگین‌کمان دیگری این کهکشان نداشت
دامان تو، وَ دست من، از آن زمان به بعد
والله، کم ملازمتی این به آن نداشت

در ناکجا برای خودم پرسه می‌زدم
آنجا که جرعه جرعه دل از آه امان نداشت

جانم چه شد؟ چگونه؟ چرا؟ ماجرا چه بود؟
از فرط عشق در تن من آشیان نداشت

چشمانم- آنچنان که نگاهت برای من-
یک ذره، ای همیشه تبسُّم زبان نداشت

پروا نداشتم که بدزدم تو را، عجب!!!
از من چنین جنون به خدا کس گمان نداشت

من با طلوعِ چشمِ تو سرشار می‌شدم
از حیرتی که حدّ و کران بیکران نداشت

قلبم بغیر چاه زنخدانت آه، آه
باور کنی و یا نکنی، جمکران نداشت

لاجرعه سرکشیدمش ای ماه دمبدم
جز خون دل فراق تو چون شوکران نداشت

دل باختم چگونه به تو؟ با کمالِ میل
وقتی که سود، عشق توام جز زیان نداشت

استادجان.چند روز پیش برای من چنین اتفاقی افتاد که از طریق «تماس با ما» اطلاع دادم. با توضیحاتی که داده شد اثر بعد از ویرایش فورآ استقرار یافت……

درودتان باد
👏👏👏🌹🌹🌹