🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 نای غزل

(ثبت: 252076) مهر 22, 1401 

 

نایِ تغزل در خیابان غرق فریاد
شیرین به تن کرده لباس رزم فرهاد

تا خون مهسایان، نمادِ انقلاب است
کاتش فکنده در میانِ کاخ ِ بی داد

در کوچه ها دیگر سکوت شب شکسته
“زن، زندگی، آزادی”ام منشور آحاد

از خط قرمز ها گذر کردیم….. زیرا
در صحنه ی دانشکده هر لحظه رخداد

دیگر وسط بازی ندارد جای توجیه
تکلیف را روشن نموده نسلِ هشتاد

بذرِ نفاقت، فرصتِ رویش ندارد
خط خورده ماهِ بهمن و تندیس خرداد

باید جهان دیگری از نو بسازیم
بر استخوان های نظامِ سست بنیاد

 

پینوشت

گل یخ غمگین است
که چرا بازارش
این چنین گشته کساد
نگران است که چرا
ضربانِ دلِ خاک
تا سرشاخه فراز آمده باز
روی هر ساقه
جوانه پیداست
بوی فصلِ دگری می آید
به گمان بوی ِ
بهــــــــــــــــــــار

 

 

 

 

نظرها 20 
  1. سلام و درود

    دستمریزاد .

    یادآوری معضل اجتماعی ….

    تقدیمی : 🌸

    گر چه غمگین یخ گلی دیدی دلا
    با کسادی رونقی بازارها

    مضطرب حالی شود ذوبی ز شرم
    سرد ایامی به گرمی جابه جا

    ولی اله بایبوردی

    22 / 07 / 1401

    💐💐💐🍃💐💐💐

    • آبان 5, 1401

      درودو سپاس چناب بایبوردی

      حضورتان را عزیز می دارم و از محبتها و تقدیمتان سپاسگزارم

      🙏🙏🙏🙏

  2. لیلا صالح

    مهر 22, 1401

    سلام و درود فراوان بر استاد بزرگوارم پدر مهربانم.

    بسیار خوشحالم که توفیق خوانش اشعار زیبای شما را دارم.

    برای شما آرزوی سلامتی و شادکامی دارم.

    مراقب خودتون باشید.

    با هو.🌹🌿

    • غلامحسین جمعی

      مهر 22, 1401

      درودو سپاس بر عزیز بزرگوارم
      سرکار خانم صالح

      حضورتان مایه ی مسرت است و محبتهایتان قابل تقدیر و تشکر و کوچکنوازیتان را ارج می نهم
      برایتان بهترین هارا آرزو دارم
      🌹🌹🌹🌹🌹

  3. فریبا نوری

    مهر 22, 1401

    بوی فصلِ دگری می آید
    به گمان بوی ِ
    بهــــــــــــــــــــار

    درود استاد جمعی گرانقدر

    راستش غزلتان به دلم ننشست به چند دلیل:

    اول انتخاب قافیه انتهایی (د) که یک صامت انسدادی است و به زعم من شعری که موضوعش رهایی است نباید به لحاظ شنیداری مکررا در پایان هر بیت و در انتهای کار به انسداد ختم شود.
    دوم انتخاب واژگان است که هوشمندی و ظرافت طبع همیشگی استاد را در آن نمی بینم
    سوم شعر در مرز شعرگونگی و شعارگونگی به زعم نگارنده ی این سطرها بیشتر به سمت شعارگونگی رفته است البته کاملا می فهمم که گاهی فشار شرایط به گونه ای است که شاعر زبردستی چون شما هم دلش می خواهد فریاد باشد و شعار سر دهد … در چنین شرایطی شاید به جای شاعرانگی اثر باید شجاعت اثر را ستود و بر آن تعظیم کرد

    🌷🌷🌷🌷🌷

    • غلامحسین جمعی

      مهر 24, 1401

      درودو سپاس بر استاد بزرگوار و شاعر ارزنده ام

      سرکارخانم فریبا نوری

      حضور ارزشمنتان را ارج می نهم و محبتهایتان را قدردانم

      گرچه هیچ وقت مایل نبوده و نیستم که با نظر عزیزانی که

      روی سروده هایم کامنت می گذارند اگر با نظرم مخالف بودند
      مخالفبه مقابله ویا در مقام پاسگویی برآیم بخصوص وقتی که
      نظرشان دلی باشد و پای دوست داشتن ویا دوست نداشتن درمیان باشد.

      ولی چون برای دوست نداشتن ویا به دل ننشستنان “دلیل” ارایه کرده اید

      ناچار شدم من نیز دلایلم را خدمتتان عرض کنم

      1 ـــ مطلع غزل خودش اعلام می دارد که غزل “غرق فریاد” است و در
      فریاد ،نباید انتظار لطافت و ظرافت داشت.
      2 ــــ این غزل بیشتر برای سر و اندیشه است تا دل و اکثر کارهایی که برای سر انجام می شود به احتمال زیاد بر دل نمی نشیند چون دل و سر معمولا در دو قطب مخالف هستند
      3 ــــ این غزل یک روایت است و دچار گزافه گویی هم نگردیده و تصاویرشان همان است که در خیابانها جاری وساری وقابل رؤیت است
      ممکن است صدایش بلند باشد ولی شعار نیست.
      4 ـــ شعار جایی لازم می شود که بخواهند ایجاد برانگیختگی کنند وما
      در شرایطی هستیم که این مراحل را پشت سرگذاشته است
      5 ــــ در مورد اینکه فرمودید ” قافیه انتهایی د” درست متوجه نشدم
      چون ما قافیه ابتداعی نداریم و در این غزل هم قافیه های میانی ندارد
      که بتوان گفت ذوقافیه است و قافیه میانی دارد . قبول دارم که حرف
      ” د ” یکی از حروف انسدادی است ولی در ایجا فقط این حرف دال نیست
      که نقش بازی می کند بلکه ” آد” است که خودنمایی می نماید و صدای “آ ”
      دارای آن چنان قدرت انفجاری است که حرف دال را خفه کرده است
      در انتها امیدوارم که به همین زودی ها شرایطی مهیا گردد که بتوان غزلهای دلنشین هم سرود و خواهشمندم اگر به بیراهه رفته ام مرا از گمراهی برهانید

      برایتان بهترین هارا آرزو دارم 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹🌹

      • علی معصومی

        مهر 24, 1401

        سلام بر جناب جمعی نازنین
        🔷️🔷️🔷️
        🌿🌺🌿🌺🌿

        • مهر 25, 1401

          درود و سپاس بر استاد بزرگوارم جناب معصومی کوچکنوازیتان را ارج می نهم 🙏🙏🙏

      • فریبا نوری

        مهر 25, 1401

        درودی دوباره استاد جمعی عزیز
        سپاس بسیار از توضیحاتتان
        در مورد قافیه انتهایی، منظورم حرف پایانی قافیه بود که به نظر من چون آخرین صدایی است که در پایان هر بیت شنیده می شود فریاد موجود در صدای آ را با انسداد موجود در صدای د تخفیف می دهد.در سایر موارد نگاهم با شما همسوست و
        این شعر قطعا یک منیفست شیوا و گویا از زبان مردمیست که نیازمند تحول و آرزومند آزادی، برابری و زندگی هستند.
        🌷🌷🌷🌷

        • غلامحسین جمعی

          مهر 25, 1401

          درودو سپاس و و باز هم سپاس و دیگر هیچ
          🙏🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹🌹🌹

  4. محمدعلی رضاپور

    مهر 24, 1401

    سلام و درود و خدا قوت
    امید که با عقلانیت مسؤولان، این غائله ختم بخیر بشود!
    زیبا سروده اید جناب جمعی عزیز🙏🌹🙏

    • غلامحسین جمعی

      مهر 25, 1401

      درودو سپاس جناب رضاپور بزرگوار

      از حضور و محبتهایتان سپاسگزارم 🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹🌹

  5. درود استاد

    • غلامحسین جمعی

      مهر 25, 1401

      درودو سپاس بر عزیز بزرگوارم سرکار خانم

      ایزد سرشت

      حضورتان را ارج می نهم بزرگوار

      🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹

  6. امیر اصلانی

    مهر 25, 1401

    درودها جناب جمعی

    شعر اجتماعی بروز و عمیقی را میهمان قلم شما بودم

    و امیدوارم همیشه تندرست و پایدار باشید

    دستمریزاد 💐💐💐💐💐

    • غلامحسین جمعی

      مهر 25, 1401

      درودو سپاس جناب اصلانی

      حضورتان را ارج می نهم و محبتهایتان را قدردانم

      برایتان بهترین ها را آرزو دارم

      🙏🙏🙏🙏🙏

  7. نسرین حسینی

    مهر 25, 1401

    درودها برشما حضرت استاد جمعی عزیز وارجمندم خرسندم بعداز مدت طولانی میخوانم از قلم همیشه زیباتون
    زیبا بود و به‌موقع
    امیدوارم بیشتر از قلم زیبای شما بخونیم
    بذرِ نفاقت، فرصتِ رویش ندارد
    خط خورده ماهِ بهمن و تندیس خرداد
    عالی بود 🌺🌺❤️❤️
    امروز هوای دل ما بارانیست
    سامان جهان به سوی بی سامانیست
    روزی که اسیر غم شود خنده ی ما
    اعدام قلم به جرم نافرمانیست
    نسرین_حسینی
    بامهر وارادت 🌺🌺❤️❤️

    • غلامحسین جمعی

      مهر 25, 1401

      درودو سپاس بزرگوار

      حضورتان را قدردانم گرامی

      🌹

  8. عرض سلام و ادب حضور استاد توانمند و ژرف اندیش جناب جمعی بزرگوار.
    از تراوش قلم زرنگارتان سروده ای زیبا و فاخر خواندم.
    امید که روزی برسد که دیگر دغدغه و اضطرابی در دل مهسایان نباشد.
    بریده ای از “بوی مهر” تقدیم حضورتان:
    باز آمد بوی مهر مهربان
    بوی جشن دلنشین مهرگان
    باز می آید نوای مدرسه
    های هوی بچه های مدرسه
    باز می آید صدای زنگ ، زنگ
    زنگ شاد صبحگاهان قشنگ
    یادم آمد نامهای مهر و ماه
    حک میشد بر تن تخته سیاه
    مهر زیبا چهره ای خندان داشت
    چشم یاری در دل از آبان داشت!!
    اضطرابی در دل رویا نبود
    بار غم در چهره سیما نبود!!
    کودکی های فریبایش بخیر
    طره ی افشان مهسایش بخیر!!


    🌾🌾🌾🌱🌾🌾🌾

  9. سینا ورمزیار

    مهر 26, 1401

    بوی فصل دگری می آید
    به گمان بوی بهار .

    درود بر شما. عالی بود👏
    به امید روزهای روشن ✌️🌸🌹

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا