🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

رباعی شمارهٔ ۱۳۶۷ : هم مستم و هم بادهٔ مستان توام

(ثبت: 200847)

هم مستم و هم بادهٔ مستان توام

هم آفت جان زیر دستان توام

چون نیست شدم کنون ز هستان توام

گفتی که الست از الست آن توام

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا