🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

غزل شمارهٔ ۶۱۵۵ : ناله ما سینه چاک از سینه می آید برون

(ثبت: 177447)

ناله ما سینه چاک از سینه می آید برون

گوهر ما سفته از گنجینه می آید برون

ناز او با من بود از دیده حیران که حسن

سر گران از خانه آیینه می آید برون

کنج عزلت را غنیمت دان که می ریزد ز هم

مشک تا از خرقه پشمینه می آید برون

در نمی گیرد فسون در مار چون شد اژدها

مشکل از دل کینه دیرینه می آید برون

صائب از دل می رود بیرون خیال خط او

ریشه جوهر گر از آیینه می آید برون

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا