شعر پاک

🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

تندیس شعرپاک

کلام بزرگان

ما لعبتکانیم و فلک لعبت‌باز
از روی حقیقتی نه از روی مجاز

یک‌چند درین بساط بازی کردیم
رفتیم به صندوقِ عدم یک‌یک باز

« خیام »

تازه ترین نظرات

صفا یغمایی در ای باخبر ز حال خراب ندارها

درودتان جناب سیدحسینی عزیز واقعا زیباست ایوالله موفق وپاینده باشید. 🌺🌺🌺

صفا یغمایی در تو‌ بهارم‌ شده ای

درودجناب خراسانی خیلی زیباست وبپیشنهادجناب معصومی عزیز زیباتر. امروز آثارهمه قوی هستند. 🌺🌺🌺

مهرداد مانا در نامه ی اشتیاق

و شما نیز مثل همیشه مهربان و رئوف و با معرفت هستید ...

مهرداد مانا در نامه ی اشتیاق

البته که شعر گرامی ست . و گرامی تر آنکه شعر را از ناشعر باز

مهرداد مانا در نامه ی اشتیاق

بی هیچ تردید و تعارفی ، این احساس خالص میان ما دو جانبه س .

مشاهده تمام نظرات و نقدها

کاربران دارای اشتراک

ایمان کاظمی (متخلص به ایمان)

امیر وحدتی "یگانه"

محمد رضا شرعی ( شبگرد )

آمار سایت

اعضا تایید شده: 1775

تعداد اشعار: 26650

تعداد مطالب: 2890

تعداد کل نظرات و نقدها:146797

حاضرین در سایت

متولدین امروز

شعرپاک تولد این عزیزان را تبریک می‌گوید:

شیوا شاکری پور

لیست اشعار دیوان اشعار

عنوان شعر	خوانش	نظرات
غزل شمارهٔ ۱ : جاء البرید مبشرا من بعد ما طال المدا	124
غزل شمارهٔ ۲ : ای خاک درت سرمهٔ ارباب بصارت	89
غزل شمارهٔ ۳ : به عالم هر دلی کاو هوشمند است	152
غزل شمارهٔ ۴ : بگذر ز علم رسمی، که تمام قیل و قال است	112
غزل شمارهٔ ۵ : دلا! باز این همه افسردگی چیست؟	115
غزل شمارهٔ ۶ : آنانکه شمع آرزو در بزم عشق افروختند	114
غزل شمارهٔ ۷ : دگر از درد تنهایی، به جانم یار می‌باید	168
غزل شمارهٔ ۸ : یک گل ز باغ دوست، کسی بو نمی‌کند	90
غزل شمارهٔ ۹ : آنها که ربودهٔ الستند	91
غزل شمارهٔ ۱۰ : عهد جوانی گذشت، در غم بود و نبود	108
غزل شمارهٔ ۱۱ : نگشود مرا ز یاریت کار	130
غزل شمارهٔ ۱۲ : آتش به جانم افکند، شوق لقای دلدار	155
غزل شمارهٔ ۱۳ : اگر کنم گله من از زمانهٔ غدار	81
غزل شمارهٔ ۱۴ : الهی الهی، به حق پیمبر	97
غزل شمارهٔ ۱۵ : تا سرو قباپوش تو را دیده‌ام امروز	113
غزل شمارهٔ ۱۶ : روی تو گل تازه و خط سبزهٔ نوخیز	108
غزل شمارهٔ ۱۷ : پای امیدم، بیابان طلب گم کرده‌ای	126
غزل شمارهٔ ۱۸ : من آینهٔ طلعت معشوق وجودم	84
غزل شمارهٔ ۱۹ : به شهر عافیت، مأوی ندارم	119
غزل شمارهٔ ۲۰ : مقصود و مراد کون دیدیم	149
غزل شمارهٔ ۲۱ : شبی ز تیرگی دل سیاه گشت چنان	107
غزل شمارهٔ ۲۲ : تازه گردید از نسیم صبحگاهی، جان من	97
غزل شمارهٔ ۲۳ : یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی	125
غزل شمارهٔ ۲۴ : مضی فی غفلة عمری، کذلک یذهب الباقی	99
رباعی شمارهٔ ۱ : ای صاحب مسله! تو بشنو از ما	144
رباعی شمارهٔ ۲ : از دست غم تو، ای بت حور لقا	123
غزل شمارهٔ ۲۵ : ساقیا! بده جامی، زان شراب روحانی	119
شمارهٔ ۱ : گر نبود خنگ مطلی لگام	128
شمارهٔ ۲ : از سمور و حریر بیزارم	128
شمارهٔ ۳ : دلم از قال و قیل گشته ملول	114
شمارهٔ ۴ : یکدمک با خود آ، ببین چه کسی	105
شمارهٔ ۵ : دلا تا به کی، از در دوست دوری	112
شمارهٔ ۶ : ای نسیم صبح، خوشبو می‌رسی	72
شمارهٔ ۷ : روح بخشی، ای نسیم صبحدم	86
شمارهٔ ۸ : چه خوش بودی اربادهٔ کهنه سال	98
شمارهٔ ۹ : راه مقصد دور و پای سعی لنگ	112
شمارهٔ ۱۰ : عادت ما نیست، رنجیدن ز کس	122
شمارهٔ ۱۱ - در نکوهش کسی که اوقات خویش را به مطالعهٔ کتب پردازد و از مبداء غافل ماند : خدمت مولوی، چه صبح و چه شام	90
رباعی شمارهٔ ۳ : ای عقل خجل ز جهل و نادانی ما	1324
رباعی شمارهٔ ۴ : دوش از درم آمد آن مه لاله نقاب	137
رباعی شمارهٔ ۵ : این راه زیارت است، قدرش دریاب	131
رباعی شمارهٔ ۶ : شیرین سخنی که از لبش جان می‌ریخت	140
رباعی شمارهٔ ۷ : دی پیر مغان، آتش صحبت افروخت	95
رباعی شمارهٔ ۸ : دنیا که از او دل اسیران ریش است	109
رباعی شمارهٔ ۹ : مالی که ز تو کس نستاند، علم است	1228	2
رباعی شمارهٔ ۱۰ : دنیا که دلت ز حسرت او زار است	136
رباعی شمارهٔ ۱۱ : با هر که شدم سخت، به مهر آمد سست	134
رباعی شمارهٔ ۱۲ : آن دل که تواش دیده بدی، خون شد و رفت	106
رباعی شمارهٔ ۱۳ : فرخنده شبی بود که آن دلبر مست	677	3
رباعی شمارهٔ ۱۴ : تا شمع قلندری بهائی افروخت	105
رباعی شمارهٔ ۱۵ : تا منزل آدمی سرای دنیاست	151
رباعی شمارهٔ ۱۶ : حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست	159
رباعی شمارهٔ ۱۷ : در میکده دوش، زاهدی دیدم مست	234
رباعی شمارهٔ ۱۸ : هر تازه گلی که زیب این گلزار است	137
رباعی شمارهٔ ۱۹ : آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست	450
رباعی شمارهٔ ۲۰ : علم است برهنه شاخ و تحصیل، بر است	164
رباعی شمارهٔ ۲۱ : رفتم ز درت ز جور، بیش از پیشت	94
رباعی شمارهٔ ۲۲ : پیوسته دلم ز جور خویشان، ریش است	2126
رباعی شمارهٔ ۲۳ : در مزرع طاعتم، گیاهی بنماند	112
رباعی شمارهٔ ۲۴ : نقد دل خود بهائی آخر سره کرد	86
رباعی شمارهٔ ۲۵ : آن حرف که از دلت غمی بگشاید	111
رباعی شمارهٔ ۲۶ : عشاق به غیر دوست، عاری دارند	96
رباعی شمارهٔ ۲۷ : رندان گاهی ملک جهان می‌بازند	108
رباعی شمارهٔ ۲۸ : با دل گفتم: به عالم کون و فساد	101
رباعی شمارهٔ ۲۹ : ای در طلب علوم، در مدرسه چند؟	156
رباعی شمارهٔ ۳۰ : خوش آن که صلای جام وحدت در داد	133
رباعی شمارهٔ ۳۱ : دیدی که بهائی چو غم از سر وا کرد	84
رباعی شمارهٔ ۳۲ : او را که دل از عشق مشوش باشد	189
رباعی شمارهٔ ۳۳ : تا نیست نگردی، ره هستت ندهند	372
رباعی شمارهٔ ۳۴ : فردا که محققان هر فن طلبند	189
رباعی شمارهٔ ۳۵ : بر درگه دوست، هر که صادق برود	291
رباعی شمارهٔ ۳۶ : دل درد و بلای عشقش افزون خواهد	108
رباعی شمارهٔ ۳۷ : دل جور تو، ای مهر گسل، می‌خواهد	113
رباعی شمارهٔ ۳۸ : لطف ازلی، نیکی هر بد خواهد	149
رباعی شمارهٔ ۳۹ : ای آنکه دلم غیر جفای تو ندید	113
رباعی شمارهٔ ۴۰ : کاری ز وجود ناقصم نگشاید	140
رباعی شمارهٔ ۴۱ : آهنگ حجاز می‌نمودم من زار	207
رباعی شمارهٔ ۴۲ : از دام دفینه، خوب جستیم آخر	136
رباعی شمارهٔ ۴۳ : گفتم که کنم تحفه‌ات ای لاله عذار	119
رباعی شمارهٔ ۴۴ : از نالهٔ عشاق، نوایی بردار	102
رباعی شمارهٔ ۴۵ : در بزم تو ای شمع، منم زار و اسیر	115
رباعی شمارهٔ ۴۶ : تا بتوانی، ز خلق، ای یار عزیز!	94
رباعی شمارهٔ ۴۷ : از سبحهٔ من، پیر مغان رفت ز هوش	100
رباعی شمارهٔ ۴۸ : ای زاهد خود نمای سجاده به دوش	199
رباعی شمارهٔ ۴۹ : کردیم دلی را که نبد مصباحش	94
رباعی شمارهٔ ۵۰ : از ذوق صدای پایت، ای رهزن هوش	93
رباعی شمارهٔ ۵۱ : از بس که زدم به شیشهٔ تقوی سنگ	103
رباعی شمارهٔ ۵۲ : یک چند، میان خلق کردیم درنگ	108
رباعی شمارهٔ ۵۳ : در چهره ندارم از مسلمانی رنگ	91
رباعی شمارهٔ ۵۴ : در مدرسه جز خون جگر، نیست حلال	119
رباعی شمارهٔ ۵۵ : عمری است که تیر زهر را آماجم	99
رباعی شمارهٔ ۵۶ : غمهای جهان در دل پر غم داریم	87
رباعی شمارهٔ ۵۷ : افسوس که عمر خود تباهی کردیم	171
رباعی شمارهٔ ۵۸ : بی روی تو، خونابه فشاند چشمم	103
رباعی شمارهٔ ۵۹ : یکچند، در این مدرسه‌ها گردیدم	121
رباعی شمارهٔ ۶۰ : ما با می و مینا، سر تقوی داریم	142
رباعی شمارهٔ ۶۱ : در خانهٔ کعبه، دل به دست آوردم	86
رباعی شمارهٔ ۶۲ : هر چند که رند کوچه و بازاریم	126
رباعی شمارهٔ ۶۳ : خو کرده به خلوت، دل غم فرسایم	114
رباعی شمارهٔ ۶۴ : گفتیم: مگر که اولیاییم، نه‌ایم	168
رباعی شمارهٔ ۶۵ : امشب بوزید باد طوفان آیین	108
رباعی شمارهٔ ۶۶ : برخیز سحر، ناله و آهی می‌کن	107
رباعی شمارهٔ ۶۷ : فصاد، به قصد آنکه بردارد خون	119
رباعی شمارهٔ ۶۸ : یارب، تو مرا مژدهٔ وصلی برسان	131
رباعی شمارهٔ ۶۹ : ای برده به چین زلف، تاب دل من	117
رباعی شمارهٔ ۷۰ : هر شام و سحر ملائک علیین	140
رباعی شمارهٔ ۷۱ : ای عاشق خام، از خدا دوری تو	140
رباعی شمارهٔ ۷۲ : رویت که ز باده لاله می‌روید از او	81
رباعی شمارهٔ ۷۳ : خواهم که علیرغم دل کافر تو	107
رباعی شمارهٔ ۷۴ : زاهد نکند گنه، که قهاری تو	277
رباعی شمارهٔ ۷۵ : هرچند که در حسن و ملاحت، فردی	117
رباعی شمارهٔ ۷۶ : ای هست وجود تو،ز یک قطره منی	208
رباعی شمارهٔ ۷۷ : تا از ره و رسم عقل، بیرون نشوی	145
رباعی شمارهٔ ۷۸ : ای دل، که ز مدرسه به دیر افتادی	115
رباعی شمارهٔ ۷۹ : ای دل، قدمی به راه حق ننهادی	82
رباعی شمارهٔ ۸۰ : ای چرخ که با مردم نادان یاری	342
رباعی شمارهٔ ۸۱ : زاهد، به تو تقوی و ریا ارزانی	344
شمارهٔ ۱ : یکی دیوانه‌ای را گفت: بشمار	117
شمارهٔ ۲ : مبارک باد عید، آن دردمند بی‌کسی را	162
شمارهٔ ۳ : گذشت عمر و تو در فکر نحو و صرف و معانی	86
شمارهٔ ۴ : عید، هرکس را ز یار خویش، چشم عیدی است	99
شمارهٔ ۵ : ساز بر خود حرام، آسایش	106
شمارهٔ ۶ : نقض کرم است آن که قدرش	97
شمارهٔ ۷ : مستان که گام در حرم کبریا نهند	134
شمارهٔ ۸ : به بازار محشر، من و شرمساری	77
شمارهٔ ۹ : می‌کشد غیرت مرا، غیری اگر آهی کشد	129
شمارهٔ ۱۰ : هرچه در عالم بود، لیلی بود	83
مخمس : تاکی به تمنای وصال تو یگانه	166
مستزاد : هرگز نرسیده‌ام من سوخته جان،	114
شمارهٔ ۱۱ : جای دگر نماند، که سوزم ز دیدنت	88

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

ظلم در عالم‌ مداوم‌ نیست ، باطل رفتنیست
روی‌ خورشید ابر دائم‌ نیست‌ حائل رفتنیست

تا ابـد حق پایـدار اسـت ای بشـر آگاه باش
غـیرِ ایـن بـی انتها هـر راهِ مایـل رفتنیست

سـیرتِ زیباست باقی نیست غـیری ماندگار
با خدا همـراه شو شکل و شمایل رفتنیست

قانعِ حق باش ای‌دل تا شوی خوش عاقبت
خواستن‌ پایان‌ ندارد، خواهشِ دل رفتنیست

فـکـر زیبا کن که افـکارت شـود کردار نیک
جز همین‌ در زندگی‌ هرگونه‌ حاصل‌ رفتنیست

در مـسـیــر زنـدگـی آمـاده ی پرواز باش
این مسافر تا ابد مـنزل به مـنزل رفتنیست

از خـدا غافـل نـبـاش ای ناخـدای با خــدا
کشتیِ‌ نابسته‌ در طوفان به‌ ساحل رفتنیست

« امیررضا بهنام »

تازه ترین نقدها

مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند

چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده

مهرداد مانا در نامه ی اشتیاق

۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (

حدیث عبدلی در نامه ی اشتیاق

درود بر شما جناب خراسانی عزیز🌹🌱♻️

طارق خراسانی در نامه ی اشتیاق

دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من

طارق خراسانی در سمفونی سارا

سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده

مشاهده تمام نظرات و نقدها

آرشیو

ویدئو

فایل صوتی

کانال تلگرام