شعر پاک

🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

تندیس شعرپاک

کلام بزرگان

این جهان را ترک کن تا چون گذشتی زین جهان
این جهانت گر نباشد آن جهانی باشدت

« عطار نیشابوری »

تازه ترین نظرات

در معلم ۲

درود. نون و قلم بیانگر شأن معلم است 👏👏👏

در سقوط

درودها. از روی اسب جهل پایین بیا بشر /کاش ... عالی👏👏👏

طارق خراسانی در معلم ۲

سلام‌استاد درودتان 🌹

زهرا کلیایی در مست عشق

در دریای شعرت غرق شدم(((:

حمید گیوه چیان در گریه

درود بانو ضمن سپاس از شعر زیبایتان جسارتا به نظرم در سطر سوم یا باید میمِ

مشاهده تمام نظرات و نقدها

کاربران دارای اشتراک

ایمان کاظمی (متخلص به ایمان)

آرزو بزن بیرانوند

امیر وحدتی "یگانه"

محمد رضا شرعی ( شبگرد )

آمار سایت

اعضا تایید شده: 1772

تعداد اشعار: 26520

تعداد مطالب: 2875

تعداد کل نظرات و نقدها:146250

حاضرین در سایت

دنیا تیموری

صدیقه پناهنده

متولدین امروز

شعرپاک تولد این عزیزان را تبریک می‌گوید:

مجید مصطفوی (ماجد)

شهریار جعفری منصور

لیست اشعار رباعیات

عنوان شعر	خوانش	نظرات
رباعی شمارهٔ ۱ : یارب که بقای جاودانی بادا	100
رباعی شمارهٔ ۲ : عشرت بادا صبح تو و شام ترا	93
رباعی شمارهٔ ۳ : شد یار و به غم ساخت گرفتار مرا	93
رباعی شمارهٔ ۴ : جان سوخت ز داغ دوری یار مرا	175
رباعی شمارهٔ ۵ : از بهر نشیمن شه عرش جناب	120
رباعی شمارهٔ ۶ : اندر ره انتظار چشمی که مراست	113
رباعی شمارهٔ ۷ : آن سرو که جایش دل غم پرور ماست	118
رباعی شمارهٔ ۸ : پیوستن دوستان به هم آسان است	160
رباعی شمارهٔ ۹ : شاها سربخت بر در دولت تست	116
رباعی شمارهٔ ۱۰ : اکسیر حیات جاودانم بفرست	97	1
رباعی شمارهٔ ۱۱ : شوخی که خطش آیهٔ فرخ فالی است	84
رباعی شمارهٔ ۱۲ : جز فکر جدا شدن ز دلدارم نیست	133
رباعی شمارهٔ ۱۳ : مجنون که کمال عشق و حیرانی داشت	90
رباعی شمارهٔ ۱۴ : شاها سر روزگار پامال تو باد	97
رباعی شمارهٔ ۱۵ : شاها چو کمان قدر به فرمان تو باد	79
رباعی شمارهٔ ۱۶ : صید افکنی مراد آیین تو باد	92
رباعی شمارهٔ ۱۷ : شاها در جهان عرصهٔ در گاه تو باد	83
رباعی شمارهٔ ۱۸ : جرم است سراپای من خاک نهاد	92
رباعی شمارهٔ ۱۹ : کوی تو که آواره هزاری دارد	107
رباعی شمارهٔ ۲۰ : وحشی که همیشه میل ساغر دارد	89
رباعی شمارهٔ ۲۱ : گر کسب کمال می‌کنی می‌گذرد	96
رباعی شمارهٔ ۲۲ : فریاد که سوز دل عیان نتوان کرد	114
رباعی شمارهٔ ۲۳ : تیرت چو ره نشان پران گیرد	82
رباعی شمارهٔ ۲۴ : دل زان بت پیمان گسلم می‌سوزد	123
رباعی شمارهٔ ۲۵ : یارب که زمانه دلنوازت باشد	170
رباعی شمارهٔ ۲۶ : می‌خواست فلک که تلخ کامم بکشد	144
رباعی شمارهٔ ۲۷ : شاها به عداوت توکس یار نشد	107
رباعی شمارهٔ ۲۸ : آنان که به کویی نگران می‌گردند	91
رباعی شمارهٔ ۲۹ : آن زمره که از منطق ما بی‌خبرند	190
رباعی شمارهٔ ۳۰ : مجنون به من بی سر و پا می‌ماند	140
رباعی شمارهٔ ۳۱ : ای چرخ مرا دلی ست بیداد پسند	108
رباعی شمارهٔ ۳۲ : یا صاحب ننگ و نام می‌باید بود	85
رباعی شمارهٔ ۳۳ : در کوی توام پای تمنا نرود	340
رباعی شمارهٔ ۳۴ : تا پای کسی سلسله آرا نشود	98
رباعی شمارهٔ ۳۵ : در صید گهت که جان طرب ساز آید	114
رباعی شمارهٔ ۳۶ : ازدیده ز رفتن تو خون می‌آید	99
رباعی شمارهٔ ۳۷ : خوش آن که ره عشق بتی پیماید	82
رباعی شمارهٔ ۳۸ : تا شکل هلال گردد از چرخ پدید	94
رباعی شمارهٔ ۳۹ : نوروز شد و بنفشه از خاک دمید	80
رباعی شمارهٔ ۴۰ : آهنگ سفر می‌کند آن ماه عذار	112
رباعی شمارهٔ ۴۱ : یارب که در این دایرهٔ دیر مدار	106
رباعی شمارهٔ ۴۲ : دانی شاها که مهر فرخنده اثر	88
رباعی شمارهٔ ۴۳ : ای صیت معالجات تو عالم گیر	105
رباعی شمارهٔ ۴۴ : آن شمع که دوش بود تب تا سحرش	89
رباعی شمارهٔ ۴۵ : ای منشاء دانایی و ای مایه هوش	121
رباعی شمارهٔ ۴۶ : ای جان و تنم مطیع و شوق تو مطاع	79
رباعی شمارهٔ ۴۷ : فن تو و سد هزار برهان کمال	111
رباعی شمارهٔ ۴۸ : در نامه رقم ز خانه‌ای یافته‌ام	106
رباعی شمارهٔ ۴۹ : تا کار جهان به کام کس نیست مدام	91
رباعی شمارهٔ ۵۰ : تا در ره عشق آشنای تو شدم	1090
رباعی شمارهٔ ۵۱ : امشب همه شب ز هجر نالان بودم	107
رباعی شمارهٔ ۵۲ : از آبله‌ای تازه گل باغ ارم	103
رباعی شمارهٔ ۵۳ : ای آنکه به یکرنگی تو متصفم	96
رباعی شمارهٔ ۵۴ : تا کی ز مصیبت غمت یاد کنم	136
رباعی شمارهٔ ۵۵ : رخسار تو ای تازه گل گلشن جان	158
رباعی شمارهٔ ۵۶ : تا بود چنین بود و چنین است جهان	169
رباعی شمارهٔ ۵۷ : خورشید که هست شمسهٔ هفت ایوان	84
رباعی شمارهٔ ۵۸ : در نفی رخت شمع شبی راند سخن	112
رباعی شمارهٔ ۵۹ : ای مدت شاهی جهان مدت تو	125
رباعی شمارهٔ ۶۰ : ای رفعت و شان فروترین پایه تو	112
رباعی شمارهٔ ۶۱ : خوش آن که شود بساط مهجوری طی	166
رباعی شمارهٔ ۶۲ : گر درخور مهرم احترامی بودی	82
رباعی شمارهٔ ۶۳ : ای کاش برات من براتی بودی	103
رباعی شمارهٔ ۶۴ : در عهد معالجات تو بیماری	98
رباعی شمارهٔ ۶۵ : گر با تو گهی نظر کنم پنهانی	124
رباعی شمارهٔ ۶۶ : ای درگه تو عید گه روحانی	99

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

رفتم در میخانه ، دیدم قدح و جامی
دیدم که پرستویی ، افتاده به یک دامی

با عشق جدل کردم از باده حذر کردم
در کوچه ی ویرانی ، دیدم چه خوش اندامی

شیطان لبم لرزید تا خال لبش را دید
چشمان دلم خندید دادم به دل انعامی

گفتم به مزاح ای دل از بهر چه شادانی
گفتا تو نمی دانی ، دارم به تو پیغامی

ای قافله ی مستی ، دل را به کجا بستی
در خانه چه غم داری رفتی پی بد نامی

بی وقفه پشیمان شو هم کیش ندیمان شو
از باده و خم بگذر اینگونه تو خوشنامی

رودی که شود جاری از چشمه جوشان است
برنا نتوانی شد در هاله ی ابهامی

عشقی که طلب کردی در اوج سماوات است
گر رهرو گلزاری ، داری چه سر انجامی

“عیدی” به نهان بنگر،بر روح و روان بنگر
این جرعه ی قابل را باید که بیاشامی

« عیدی خلیلی »

تازه ترین نقدها

علی معصومی در سر منشاء دیوانگی

سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی

معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام و سپاس مجدد

طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی

معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ

طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را

مشاهده تمام نظرات و نقدها

آرشیو

ویدئو

فایل صوتی

کانال تلگرام