سرود سرخ

فی الواقع این خرسندی و خوشبختی دو طرفه س . کوردها قدرشناس ند و می دانند دوستانشان آنها را در می یابند . چه با آغوش چه با قلم چه با فریاد . وقتی کامنت پر مهر تو را می بینم می گویم درست است که گلوله ها چون طیر ابابیل باریدن گرفته اند . اما زودا که گلاله ها نیز از خاک و خواب برخیزند چرا که هر شاعری اگر به حقیقت شاعر باشد ، دامنش از بذر گلاله پر است و سلمان نیز شاعر است وگرنه شائران بسیارند .

پرده‌ی اشک اگر مهلت دیدن بدهد
گره‌ی بغض اگر مهلت گفتن بدهد
.
یا اگر این سر آشفته تمرّد نکند
دست لرزانم اگر هم به قلم تن بدهد
.
می‌نویسم به سرودی دَلَمه بسته به خون
رگ انسان و سر شهوت تاریخ به خون
.
درس تاریخ به من جای بخوان گفت ب…خون
آه از این قصه‌ی آغشته‌ی از بیخ به خون….
.
.
.
خودمانیم ولی سرخ سرودن در توست
اگر از شعر فقط لاله و خون مرهم توست
.
من تفأل زدم و حضرت حافظ فرمود:
«زلف خاتون ظفر شیفته‌ی پرچم توست»
.
باز گفتم نکند فال به نیت نخورد!
از ته چاه گلو ناله زدم آبان را
.
شانه در زلف سخن برد و به یوسف هم گفت
«وقت آن است که بدرود کنی زندان را»
.
.
امضاء: زن قبیله

سلام به مردمان شجاع سرزمینم
اوضاع چنان است هر شعری که می فرستم یا هر مطلبی که می گویم فکر می کنم آخرین تایپ باشد . پیش از آنکه دوستان به این صفحه بیایند نکاتی را برای فهم بیشتر مطلب به اختصار بیان می کنم :

کریمه : شبه جزیره ای در جنوب اوکراین و شمال دریای سیاه که جنگهای بسیار دیده است

انفال : نام عملیات کشتار کوردها که صدام جنایت کار مرتکب شد . انفال هنوز هم تمام نشده و مقاومت ما نیز هنوز …

ملاعمر : از رهبران گور به گور شده ی طالبان

بامیان : شهری با مجسمه های بزرگ بودا که طالبان دست به تخریب آنها زد

اریتره : بخشی از اتیوپی که به دریای سرخ مشرف بود و پس از سالها مبارزه ، مستقل شد

هوشی مینه : جنگ ویتنام را مطالعه کنید

دیاله و دیرالزور : از عراق و شام که داعش در آنجا جنایتها کرد

شیرکو : شاعر پرآوازه ی کوردها که مزارش در پارک آزادی سلیمانیه س . طرفدارانش او را امپراتور شعر جهان می دانند . لقبی برازنده ی یک عمر مبارزه با فاشیست با اسلحه ی قلم

پرومته : از خدایان یونان که برای انسان آتش آورد و او را از سرما و تاریکی نجات داد . و به همین جرم جگرش را دریده در کوههای قفقاز زنجیرش کردند و کلاغی را مامور ، تا به جگرش نوک بزند

حلبچه : شهری میان مریوان و زور ، که صدام و همدستانش با بمب شیمیایی به تاریخ گرهش زدند . محال است شاعر کورد باشی و حلبچه در کلماتت پیدا نشود . حلبچه هویت تاریخی و سند عصمت و مظلومیت ماست

گلاله یا گل آلاله : نام گونه ای ست که در سرزمین ما نماد خون شهیدان است . و هم نام همسر مانا . نام او در بسیاری از شعرهایم تکرار شده و سعی کرده ام با تکرار این نام ، وفاداری خود را به عشق و به سرزمینم نشان دهم و هم به شهیدان . این نام حالتی اثیری در نوشته هایم دارد و با هیچ رابطه ی فیزیکی قابل قیاس نیست . و هرگز هم سانسور نخواهد شد .

از خانم مدیر برای پیوست دکلمه ی صوتی به سروده سپاسمندم . واقعیتش هرگز موفق به این کار نمی شدم وگرنه نزدیک به صد قطعه از کارهایم را خودم یا دوستانم خوانده اند . این دکلمه هم زمستان پارسال با دخترام ( وطن ، تمنا ) خواندم . البته تمنا چون بچه بود تنها عبارت ” جنگ بود ” را تکرار می کرد و کمی از اول سروده را ….

دو سه ماه بعد از سرود سرخ ، شعر خونسروده را هم نوشتم که این بار با ” صلح بود ” شروع می شود . اگر زنده ماندم چند روز دیگر می فرستم .

سلام مانای عزیز

صبح اول وقت آمدم صفحه ات و صدای زیبایت و دختر نازنینم را شنیدم تا آخر گوش دادم کهکشانی از احساس را هم. شنیدم و هم خواندم.

درود خدا بر تو نازنین وادی شعر و ادب

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏👏👌❤️🌿

درودها .
مهرداد یاد این سروده ات که میوفتم تمام تنم میلرزه.
اون شب که نقدی رو رو این شعر نوشتم دو تا استامینوفن
خوردم سه صفحه نوشتم آخرشم اومدی گفتی چرا کم نوشتی .

درودها جناب مانا گرانقدر
از آن شعرهاست که فکر می کنم چنان حس خودش را بر سر شاعر باریده و اندیشه اش را آوار کرده که شاعر اساسا راه فراری از آن نداشته جز آن که زیر آن جان به جان آفرین شعر تسلیم کند
و شعر محض چنین خلق می شود.

🌷🌷🌷🌷👏👏👏👏

زخم‌ها و خشم های فرو خورده را پای شعر های پاک ضجه میزنم…

جناب مهرداد مانا استاد ارجمند
درود بر شما که روشنگر تاریکی ها و خشونت های بشری هستید.خدا حافظ و نگهدارتان باشد.
تاریخچه اندوهگین جنگ و شکستن پلهای انسانیت فقط بدست انسانهایی روانی شکل می گیرد .چگونه ممکن است عقل و احساس داشته باشی واز حیوانات درنده پست تر باشی؟ هیتلر و صدام و ….و…..
هر چه فکر می کنم به انسان بودن آنها بیشتر شک می کنم.اما ایمان دارم هر کدام از این ها تاریخ مصرفی دارند که بموقع خودش تمام می شود سرنگون می گردند.
بامید روزهای روشن زندگی
👏👏👏👏😔

سلام و درود
وای از ترکش ترانه
وای از آنچه دلتنگی می آورد و خون به دلی
🙏🌹🌹🌹

درود بر مانای عزیز و ارجمند💐🌿🍃
بسیار زیبا کلی لذت بردم🌹🌺🌸درود بر تو درود

و هر بار که خواندمش زیباتر و محترم تر💐

درودها مانای گرامی
من زیاد در نوشتن نقد و نظرات ناب و درخشانی که تا الان خوانده ای مهارت ندارم
شاید وقتی با چنین شعر گسترده و باعظمتی مواجه میشم بهتر است خیلی کلی بگویم درود و دستمریزاد ولی این بخش از شعر آنقدر عالی بود که مرورش بارها و بارها ارزشمند است

و یک شب این قدر خون از خیالم چکید
که در گوش گنبدی فیروزه گفتم :
عمامه ات را بالاتر ببر مُفتی شاعرکش!!
من زبان سرخ شهیدانم

چه دکلمه ی فوق العاده ای داشت تبریک به این همه زیبایی و فرشتگانی که صدایشان قداست شعر است و آزادگی

سلام و درود استاد
بسیار عالی است
سربلند و پاینده باشید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

سلام به مانا
امروز خوشحالم که توفیق رفیق راهم شد و امدنم با خوانش شعر مجید و مانا همراه شد
این شعر را اگر چه قبلا بارها و بارها خواندم اما هربارخواندنش پنجره ای نو برایم باز میکند
و میدانم که مانا این شعر را با ذره ذره وجود رنج کشیده اش و دردهای دیده از اجتماع خود سروده است
مانا شاعر رنجها و رنجشهای زمانه خویش است…
برایش همیشه سلامتی آرزومندم

مانای جستجوی گر واژه ها
شعری به حقيقت بسيار زيبا و دلنشين خواندم
چینش واژه و تجسم سازی بکر عبارات، هنر همیشگی شماست
در خلوت خود برایتان کف زدم
درودتان باد

فدای غنچه ی شعرت، هَزارت
دلم قربان درد بی شمارت

هزاران بند غم بر دست و پایت
به آتش می کشی آخر حصارت

سلامی مجدد بر مانای عزیزم

در پناه خدا سلامت باشی ❤️

سلام بر مانای عزیز
قبلا هم سعادت خواندن این اثر ماندگار نصیبم شده بود و اگر اشتباه نکنم یکی از استاتید نقد شعر هم نقدی زیبا بر این اثر تحسین برانگیز نگاشته بود

از قلم حق‌مدارتان شعری دردمندانه خواندم

درود و هنوز رابطه ای میان دو اثر فاخر که به نام جنگ و صلح مانا میشناسم مستور است.واقعا حرفی برای گفتن نیست
هرچه بود در شعر گفته شد
تسلیت 🙏

درود بر شما استاد واژه‌های ناب و بکر جناب مانا
فوق العاده سروده‌‌‌اید
تصاویری ملموس و احساسی که می‌شود گفت انگار در میدان جنگ ایستاده‌‌ایم
یک فیلم سینمایی از جنگ جهانی
اصلا نمی‌شود با کلمات درباره این شعر حرف زد یا نوشت
هر چه هست بر عمق جان می‌نشیند
دستمریزاد
می‌دانستندماندگاری اشعارتان را
که فامیلتان را مانا گذاشته‌اند
بمانید و بتابید در شعر و ادب
👏👏👌👌🌹🌹🌹🌹

درودتان باد جناب استاد مانا ادیب گرانقدر 🌞
سر تعظیم فرود می آورم برابر شعرتان
که بسیار دردمند است و خون بر جگر
جنگ های صلیبی
با استخوانی شکسته
دادگاه تفتیش عقاید
گالیله ام
نسوزانیدم
زمین صاف است …
گاو سامری
تابوت عهد می خواند

ژاندارک در آتش حرامیان
چشمها سوخت
صورت ها سوخت
سوختم

ریش قرمزی
تیمم به دود
خطبه ی ریش سیاه خواند
و ریشه زد
اسفار
معابر
دعای مقابر
در مراسم عشای ربانی
ناقوس ها
دنگ دنگ …
کلاغ ها قارقار
پلیس ها بوق بوق
دست ها ….را دستبند
نبض ها در اورژانس خشونت روز
از نفس افتاد
من
مرگ خویش را اعلام می کنم
گردنم شکستنی
آه اندام هایم
جایشان خالی است
شاید جایی گذاشته یادم نیست
شاید در قوطی حامل
در یخچال پیوند خورده
با خونی که شرشر
باران می بارد
از چشمان مادرم
خیابان می دوید
به دنبال من
من خسته
تنها
خودم اتفاقی … مردم
از ساختمان پرواز کردم
و استخوان هایم را در جایی که اسمش را نمی دانم چال کردم
موهایم را دم اسبی بستم.
و با گلوله ی مشق شب
نوشتم مردم

پزشک قانونی
قانونی تایید کرد
و چشمانم
آخرین تصویرها را تیک می زند…

صمیمانه سپاسگزارم برای خلق چنین شعر
فاخر و ارجمندی
که آه دل زخمی و پریشان ملتی ستم کشیده

پاینده بمانید و سرفراز
🌱🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌱🕊️

از کردستان تا زاهدان ،،،
پنجشیر و کردستان ویتنام مین ..
حلبچه دیرالزور …. ما یکجا همه ی اینها را داریم 💔
بیچاره وطنم … یک روز خوش به خود ندید ،
هر چه هست اشک و آه است غم و ماتم … چکنم ،،،
گرد مرگ پاشیده اند
همه جا ..
گرد ترس و وحشت
صدای فریادست و استغاثه ی کمک
….
کیست مرا یاری کند …