🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

غزل شمارهٔ ۴۵۴۰ : خوش آن که به گوشه ای نشیند

(ثبت: 175832)

خوش آن که به گوشه ای نشیند

مردم چه که خویش را نبیند

چون بال شود وبال طاوس

نقشی که به مدعا نشیند

از وی چو ندید هیچ کس خیر

چون خواجه ز مال خیر بیند

غیر از انسان که وقت نعمت

از شکر کرانه می گزیند

بی سجده شکر هیچ مرغی

یک دانه ز خاک برنچیند

مشهور شود چو بیت معمور

صائب بیتی که برگزیند

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا