🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

غزل شمارهٔ ۵۷۵۴ : چو عکس چهره خود در پیاله می بینم

(ثبت: 177046)

چو عکس چهره خود در پیاله می بینم

خزان در آینه برگ لاله می بینم

چرا به دست طبیبان دهم گریبان را

علاج خود ز شراب دو ساله می بینم

بیاض گردن میناست صبح صادق من

هلال عید ز موج پیاله می بینم

مرا ز سیر چمن غم، ترا نشاط رسد

تو خنده گل و من داغ لاله می بینم

گذشته است هلال رکابم از خورشید

من از فلک زدگی سوی هاله می بینم

درین چمن به چه امید تن زنم صائب

گشاد کار خود از آه و ناله می بینم

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا