در محراب

بت شکن بی تبر نگردیده ست، خون پاکت هدر نگردیده ست
بعد از آن چون که آفتابی تر، عشقِ حق زد جوانه در محراب

پر تلاطم چراست این دریا؟ تا ابد بی فناست این دریا
ساحلش جان فزاست این دریا، عشق دارد کرانه در محراب

سلام و درود بر حضرت استاد حاج محمدی عزیز

مانند همیشه عالی ست
در محضر آن بزرگ استاد، سرودن را باید آموخت

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏👏👌🌹🌿

باری از مرگ اگر گریزی نیست، ترست از مرگ اگر پشیزی نیست
با خرد گر تو را ستیزی نیست، بدهی جان چرا نه در محراب؟

درودها استاد حاج محمدی گرانقدر

🌷🌷🌷🌷🌷

درودجناب استاد
حظ وافر بردم بسیارزیباو استادانه
🌺🌺🌺

سلام سوال چرا در اوزان دوری اگر رکن ها مثل هم باشد هجای کشیده به جای هجای بلند در پایان نیم مصرع نمی توان آورد؟

درود بر شما جناب حاج محمدی
بسیار روان سروده‌اید و زیبا
بنده تازه به جمع دوستان شعر پاک ملحق شده‌ام
مایه‌ی خرسندی من خواهد بود اگر سروده‌هایم رو بخوانید و نقد بفرمایید.
امید که بتوانم از محضر جنابتان کمال استفاده را ببرم.
پاینده و بهروز باشید.

سلام متشکر از تشریحی که فرمودید سوال من این است
چرا مثلا در مفاعیلن مفاعیلن/مفاعیلن مفاعیلن این اختیار نیست در پایان نیم مصرع کشیده بیاوریم مگر نمیشود قدری وقفه انداخت و دوری کردش
مگر ای عشق پرسوزست نوازشهای آن مینو
که در خواب خوشت ای طفل تو غلطان میروی هرسو
حال اگر همین را به این صورت بنویسیم ایراد ندارد در حالیکه عامل عدم ایراد مگر وقفه نیست؟

مگر ای عشق پرسوزست
نوازشهای آن مینو
که در خواب خوشت ای طفل
تو غلطان میروی هرسو

درودی بیکران محضر استاد فرهیخته جناب حاج محمدی.
ارزشمند قلم زده اید.
درودتان باد.
استاد گرانقدر:
زحمتی تقبل فرموده و از صفحه حقیر بازدید فرمایید که بی نیاز از راهنمایی و روشنگری استاد نیستم.
🌷🌷🌷

درود و ارادت
جناب حاج محمدی نازنین
گرفتاری ها مجال دیرینه را برده اند که دیر هنگام خواندم این آثار زیباتان را
◇◇◇
از آنجا که “شورمستاته” در دو بیت بکار رفته
و تکرار ارایه از تازگی و زیبایی می کاهد
” شور و غوغای عندلیبی تو، داده ای سر ترانه در محراب”
فعلن فاعلن مفاعیل، فعلن فاعلن مفاعیلن
بیت آخر از نظررمعنوی با ابیات دیگر متفاوت است
در تمام ابیات بجز آن بیت، محراب، جایگاه زیبایی هاست
عشق، جان دادن، پرزدن، آشیانه کردن، ترانه سردادن و….
اما در بیت آخر:
شاخ و شانه کشیدن خصم در محراب اتفاق افتاده
ضمن اینکه محراب نماد نیایش و عشق و جاری شدن خون، انسان را
به فردی مقدس همانند مولی علی ع تداعی گری می کند که در بیت آخر
به ناگاه تغییر مسیر می یابد و به طرفدار ابراهیم بت شکن و بعد
به فرزند زال افساته ای می رسد
این ارتباط به محکمی ابیات قبلی نیست.
و التماس دعا🌹❤