🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

غزل شمارهٔ ۱۸ : من ملایم کردم از آه آسمان سخت را

(ثبت: 171309)

من ملایم کردم از آه آسمان سخت را

نرم از آتش می توان کردن کمان سخت را

سختی ایام را مردن تلافی می کند

عذرخواهی هست چون مغز استخوان سخت را

گر نمی گردید پیدا، مصرفی چون بیستون

ما چه می کردیم چون فرهاد، جان سخت را

سختیی کان نیست ذاتی، زود زایل می شو

می توان کردن به آبی نرم، نان سخت را

نرمتر از مغز گردانید در کام هما

زور بازوی قناعت، استخوان سخت را

نیست حرف نرم را تأثیر در آهن دلان

ناوک از فولاد می باید نشان سخت را

قسمت منصور از دار فنا خمیازه بود

من کشیدم گوش تا گوش این کمان سخت را

ناله گرمی اگر صائب به فریادم رسد

می کنم نرم آن دل نامهربان سخت را

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا