🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

غزل شمارهٔ ۵۱۷۴ : ازنقاب سنگ تابد شعله عریان عشق

(ثبت: 176466)

ازنقاب سنگ تابد شعله عریان عشق

پرده چون پوشد کسی بر سوزش پنهان عشق؟

درکف موجی فتد هرخشت یونان خرد

ازتنور دل برآرد جوش چون طوفان عشق

صبر و طاقت راکه پشت عقل برکوه است ازو

باشرر هم رقص سازد آتش سوزان عشق

بگذر از سر تا حیات جاودان یابی،که هست

تیغ ز هرآلود خضر چشمه حیوان عشق

عاشقی، نقش تعلق از ضمیر دل بشوی

فلس بر پیکر ندارد ماهی عمان عشق

عشق شوری نیست کز مردن زسر بیرون رود

سرکشد چون گردباد از خاک سرگردان عشق

من کدامین ذره ام صائب که وصف او کنم ؟

گوی گردون را خلاصی نیست ازچو گان عشق

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند :

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا