شعر پاک

عنوان شعر	خوانش	نظرات
بخش ۱ - به نام ایزد بخشاینده : ای نام تو بهترین سرآغاز	125
بخش ۲ - نعت پیغمبر اکرم (ص) : ای شاه سوار ملک هستی	158
بخش ۳ - برهان قاطع در حدوث آفرینش : در نوبت بار عام دادن	135
بخش ۴ - سبب نظم کتاب : روزی به مبارکی و شادی	89
بخش ۵ - در مدح شروانشاه اختسان بن منوچهر : سر خیل سپاه تاجداران	107
بخش ۶ - خطاب زمین بوس : ای عالم جان و جان عالم	113
بخش ۷ - سپردن فرزند خویش به فرزند شروانشاه : چون گوهر سرخ صبحگاهی	119
بخش ۸ - در شکایت حسودان و منکران : بر جوش دلا که وقت جوش است	137
بخش ۹ - در نصیحت فرزند خود محمد نظامی : ای چارده ساله قرة‌العین	127
بخش ۱۱ - آغاز داستان : گوینده داستان چنین گفت	117
بخش ۱۰ - یاد کردن بعضی از گذشتگان خویش : ساقی به کجا که می‌پرستم	146
بخش ۱۲ - عاشق شدن لیلی و مجنون به یکدیگر : هر روز که صبح بردمیدی	113
بخش ۱۳ - در صفت عشق مجنون : سلطان سریر صبح خیزان	157
بخش ۱۵ - زاری کردن مجنون در عشق لیلی : مجنون چو شنید پند خویشان	134
بخش ۱۶ - بردن پدر مجنون را به خانه کعبه : چون رایت عشق آن جهانگیر	290
بخش ۱۴ - رفتن پدر مجنون به خواستاری لیلی : چون راه دیار دوست بستند	121
بخش ۱۷ - پند دادن پدر مجنون را : چون دید پدر به حال فرزند	118
بخش ۱۹ - در احوال لیلی : سر دفتر آیت نکوئی	134
بخش ۲۱ - رسیدن نوفل به مجنون : لیلی پس پرده عماری	128
بخش ۱۸ - حکایت : کبکی به دهن گرفت موری	132
بخش ۲۰ - خواستاری ابن‌سلام لیلی را : فهرست کش نشاط این باغ	120
بخش ۲۳ - عتاب کردن مجنون با نوفل : مجنون چو شنید بوی آزرم	113
بخش ۲۴ - مصاف کردن نوفل بار دوم : گنجینه گشای این خزینه	144
بخش ۲۵ - رهانیدن مجنون آهوان را : سازنده ارغنون این ساز	390
بخش ۲۲ - جنگ کردن نوفل با قبیله لیلی : نوفل ز چنین عتاب دلکش	114
بخش ۲۸ - دادن پدر لیلی را به ابن‌سلام : غواص جواهر معانی	104
بخش ۲۹ - آگاهی مجنون از شوهر کردن لیلی : فرزانه سخن سرای بغداد	108
بخش ۲۶ - سخن گفتن مجنون با زاغ : شبگیر که چرخ لاجوردی	166
بخش ۲۷ - بردن پیرزن مجنون را در خرگاه لیلی : چون نور چراغ آسمان گرد	149
بخش ۳۰ - رفتن پدر مجنون به دیدن فرزند : دهقان فصیح پارسی زاد	132
بخش ۳۱ - وداع کردن پدر مجنون را : چون دید پدر که دردمند است	115
بخش ۳۳ - انس مجنون با وحوش و سباع : صاحب خبر فسانه پرداز	130
بخش ۳۴ - نیایش کردن مجنون به درگاه خدای تعالی : رخشنده شبی چو روز روشن	142
بخش ۳۲ - آگاهی مجنون از مرگ پدر : روزی ز قضا به وقت شبگیر	195
بخش ۳۵ - رسیدن نامه لیلی به مجنون : روزی و چه روز عالم افروز	135
بخش ۳۶ - نامه مجنون در پاسخ لیلی : بود اول آن خجسته پرگار	119
بخش ۳۷ - آمدن سلیم عامری خال مجنون به دیدن او : صراف سخن به لفظ چون زر	80
بخش ۳۸ - دیدن مادر مجنون را : مادر چو ز دور در پسر دید	125
بخش ۴۲ - آشنا شدن سلام بغدادی با مجنون : دانای سخن چنین کند یاد	113
بخش ۳۹ - آگاهی مجنون از وفات مادر : چون شاهسوار چرخ گردان	121
بخش ۴۰ - خواندن لیلی مجنون را : لیلی نه که لعبت حصاری	149
بخش ۴۱ - غزل خواندن مجنون نزد لیلی : آیا تو کجا و ما کجائیم	125
بخش ۴۳ - وفات یافتن ابن سلام شوهر لیلی : هر نکته که بر نشان کاریست	135
بخش ۴۴ - صفت رسیدن خزان و در گذشتن لیلی : شرطست که وقت برگ‌ریزان	121
بخش ۴۵ - وفات مجنون بر روضه لیلی : انگشت کش سخن سرایان	144
بخش ۴۶ - ختم کتاب به نام شروانشاه : شاها ملکا جهان پناها	141

عنوان شعر

خوانش

نظرات

بخش ۱ - به نام ایزد بخشاینده : ای نام تو بهترین سرآغاز

125

بخش ۲ - نعت پیغمبر اکرم (ص) : ای شاه سوار ملک هستی

158

بخش ۳ - برهان قاطع در حدوث آفرینش : در نوبت بار عام دادن

135

بخش ۴ - سبب نظم کتاب : روزی به مبارکی و شادی

بخش ۵ - در مدح شروانشاه اختسان بن منوچهر : سر خیل سپاه تاجداران

107