شعر پاک

عنوان شعر	خوانش	نظرات
شمارهٔ ۱ : از حباب آموز همت را که با صد احتیاج	118
شمارهٔ ۲ : خضر نتواند به آب زندگی از ما خرید	101
شمارهٔ ۳ : همه تن شانه صفت پنجه گیرا شده ام	117
شمارهٔ ۴ : دانش آن راست مسلم که به تردستی شرم	107
شمارهٔ ۵ : چه حاجت است به می لعل سیررنگ ترا؟	91
شمارهٔ ۶ : فزود تیرگی خاطر از ایاغ مرا	108
شمارهٔ ۷ : در خوش قماشی از بر رو دست برده ام	102
شمارهٔ ۸ : باغبان بیرون کن این گستاخ بادآورده را	112
شمارهٔ ۹ : عیش در زیر فلک با خاکساران مشکل است	78
شمارهٔ ۱۰ : روز محشر سرخ رویی از خدا دارم امید	108
شمارهٔ ۱۱ : گرچه دست سرو کوتاه است از دامان گل	82
شمارهٔ ۱۲ : آن که بی شیرازه دارد کهنه اوراق مرا	99
شمارهٔ ۱۳ : از رمیدن ها خیال چشم آن وحشی غزال	103
شمارهٔ ۱۴ : نیست هر چند از لباس گل جدایی رنگ را	118
شمارهٔ ۱۵ : چشم خود را داده بود از آب حیوان خضر آب	91
شمارهٔ ۱۶ : چاک در پیرهن یوسف عقل افکندن	87
شمارهٔ ۱۷ : نیست سودی که زیانش نبود در دنبال	82
شمارهٔ ۱۸ : به گرد دامن منزل کجا رسی صائب؟	103
شمارهٔ ۱۹ : شکسته رنگی من با طبیب در جنگ است	100
شمارهٔ ۲۰ : تلاش بیهده ای می کند سر خورشید	74
شمارهٔ ۲۱ : چو داغ لاله مرا در حدیقه هستی	85
شمارهٔ ۲۲ : شیرینی نشاط، جهان را گرفته است	70
شمارهٔ ۲۳ : عکس رخ تو آینه را چون نگار بست	100
شمارهٔ ۲۴ : موجی است که تاج از سر فغفور رباید	94
شمارهٔ ۲۵ : کاکل چه گنه دارد، دستش ز قفا واکن	98
شمارهٔ ۲۶ : به فریب کسی ز راه مرو	95
شمارهٔ ۲۷ : آرزوی بوسه شسته است از دلم پیغام تلخ	98
شمارهٔ ۲۸ : از نظر رفتی به راهت چشم حیران باز ماند	84
شمارهٔ ۲۹ : تخم نیکی را زمین پاک، اکسیر بقاست	88
شمارهٔ ۳۰ : سهل باشد بند کردن ناخنی در بیستون	101
شمارهٔ ۳۱ : به فریاد کس از خواب صبوحی برنمی خیزد	129
شمارهٔ ۳۲ : در آن گلشن که آید در سخن لعل گهربارش	95
شمارهٔ ۳۳ : بهای بوسه اش سر می دهم چون زر نمی گیرد	112
شمارهٔ ۳۴ : ز ابرو یک سر و گردن بلند افتاده مژگانش	85
شمارهٔ ۳۵ : مرغ حسن از قفس خط سیه تنگ آمد	85
شمارهٔ ۳۶ : آرزو خار و خسی نیست که آخر گردد	118
شمارهٔ ۳۷ : نفس شمرده زن ای بلبل نوا پرداز	94
شمارهٔ ۳۸ : ز برگ پان لب جانان عقیق پیما شد	94
شمارهٔ ۳۹ : شود سعادت دولت نصیب اهل قلم	103
شمارهٔ ۴۰ : جمعی که زیر چرخ شبی روز کرده اند	96
شمارهٔ ۴۱ : تا شرم داشت منصب آیینه داریت	106
شمارهٔ ۴۲ : دلبر چه زود خط به رخ دلستان کشید	86
شمارهٔ ۴۳ : در پرده نمود از عرق شرم تلافی	88
شمارهٔ ۴۴ : شد سیه روز من از چشم کبود او، که هست	84
شمارهٔ ۴۵ : سیه گر کرد روزم چشم او، خود هم کشید آخر	83
شمارهٔ ۴۶ : صائب ز فکرهای گلوسوز من نماند	94
شمارهٔ ۴۷ : با بد و نیک جهان در دشمنی یکرو مکن	74
شمارهٔ ۴۸ : ز شوخی ها به برق نوبهاران نسبتی دارد	105
شمارهٔ ۴۹ : تشنه معنی تازه است مرا ساغر گوش	81
شمارهٔ ۵۰ : مکن به حرف طمع تیره زندگانی خویش	91
شمارهٔ ۵۱ : نکند هیچ یتیم به عسس ساخته ای	92
شمارهٔ ۵۲ : افتادگی گزین که دهد فیض بیشتر	85
شمارهٔ ۵۳ : نفس در سینه باد خزان می سوخت نومیدی	77
شمارهٔ ۵۴ : هر کسی چیزی ز اسباب جهان برداشته است	90
شمارهٔ ۵۵ : گر نباشد در میان روی تو، از یک آه گرم	99
شمارهٔ ۵۶ : درین بستانسرا خود را چنان صائب سبک کردم	82
شمارهٔ ۵۷ : گر چه هر گوشه ای از کنج دهانش گیر است	107
شمارهٔ ۵۸ : فیضی که گوشه گیر ز عزلت نیافته است	81
شمارهٔ ۵۹ : اینجا به خواب غفلت و آنجا به خواب مرگ	130
شمارهٔ ۶۰ : لنگر نکرده ایم چو گوهر درین محیط	80
شمارهٔ ۶۱ : سالم از سنگلاخ تن به کنار	104
شمارهٔ ۶۲ : بر سینه نعل و داغم بس لاله و گل من	100
شمارهٔ ۶۳ : اگر این رنگ دارد خنده های شرم بیزارش	105
شمارهٔ ۶۴ : چراغ زندگی را می کند مستغنی از روغن	127
شمارهٔ ۶۵ : چسان در حلقه آغوش گیرم شوخ چشمی را	125
شمارهٔ ۶۶ : فتاده است مرا کار با خودآرایی	144
شمارهٔ ۶۷ : گر به این عنوان کمان چرخ خواهد حلقه شد	113
شمارهٔ ۶۸ : چنان که باده کند پشت دار صهبا را	120
شمارهٔ ۶۹ : افزود شوق بوسه مرا از لبان تو	147
شمارهٔ ۷۰ : می تواند چنگ در فتراک زد خورشید را	123
شمارهٔ ۷۱ : شمع نیلوفر ماتم زده از شعله به سر	117
شمارهٔ ۷۲ : ز بعد مرگ، کسی خط به قبر ما نکشید	116

عنوان شعر

خوانش

نظرات

شمارهٔ ۱ : از حباب آموز همت را که با صد احتیاج

118

شمارهٔ ۲ : خضر نتواند به آب زندگی از ما خرید

101

شمارهٔ ۳ : همه تن شانه صفت پنجه گیرا شده ام

117

شمارهٔ ۴ : دانش آن راست مسلم که به تردستی شرم

107

شمارهٔ ۵ : چه حاجت است به می لعل سیررنگ ترا؟