شعر پاک

عنوان شعر	خوانش	نظرات
تک‌بیت شمارهٔ ۱ : نشاط دهر به زخم ندامت آغشته است	280
تک‌بیت شمارهٔ ۲ : پردهٔ شرم است مانع در میان ما و دوست	131
تک‌بیت شمارهٔ ۳ : می‌کند روز سیه بیگانه یاران را ز هم	162
تک‌بیت شمارهٔ ۴ : از دل خونگرم ما پیکان کشیدن مشکل است	128
تک‌بیت شمارهٔ ۵ : می‌شوند از سردمهری، دوستان از هم جدا	122
تک‌بیت شمارهٔ ۶ : تا ترا از دور دیدم، رفت عقل و هوش من	148
تک‌بیت شمارهٔ ۷ : از متاع عاریت بر خود دکانی چیده‌ام	124
تک‌بیت شمارهٔ ۸ : چون گنهکاری که هر ساعت ازو عضوی برند	129
تک‌بیت شمارهٔ ۹ : به رنگ زرد قناعت کن از ریاض جهان	119
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰ : ز هم جدا نبود نوش و نیش این گلشن	150
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱ : ز ابر دست ساقی جسم خشکم لاله زاری شد	178
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲ : چنین که همت ما را بلند ساخته‌اند	121
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳ : من آن وحشی غزالم دامن صحرای امکان را	204
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴ : گرفتم سهل سوز عشق را اول، ندانستم	140
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵ : دل عاشق ز گلگشت چمن آزرده‌تر گردد	112
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶ : هوس هر چند گستاخ است، عذرش صورتی دارد	170
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷ : نه بوی گل، نه رنگ لاله از جا می‌برد ما را	129
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸ : مکن تکلیف همراهی به ما ای سیل پا در گل	139
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹ : چون گل ز ساده لوحی، در خواب ناز بودیم	116
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰ : نخل ما را ثمری نیست بجز گرد ملال	142
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱ : اگر غفلت نهان در سنگ خارا می‌کند ما را	101
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲ : ز چشم بد، خدا آن چشم میگون را نگه دارد!	138
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳ : به ماه مصر ز یک پیرهن مضایقه کرد	164
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴ : چو تخم سوخته کز ابر تازه شد داغش	130
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵ : چنان به فکر تو در خویشتن فرو رفتیم	166
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶ : فغان کز پوچ مغزی چون جرس در وادی امکان	118
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷ : تا می‌توان گرفتن، ای دلبران به گردن	116
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸ : که می‌آید به سر وقت دل ما جز پریشانی؟	96
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹ : ندارد مزرع ما حاصلی غیر از تهیدستی	120
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰ : کمان بیکار گردد چون هدف از پای بنشیند	175
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱ : به چشم ظاهر اگر رخصت تماشا نیست	158
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲ : نسیم صبح از تاراج گلزار که می‌آید؟	93
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳ : دل منه بر اختر دولت که در هر صبحدم	131
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴ : عشق در کار دل سرگشتهٔ ما عاجزست	127
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵ : طاعت زهاد را می‌بود اگر کیفیتی	102
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶ : ای گل که موج خنده‌ات از سرگذشته است	154
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷ : چشم دلسوزی مدار از همرهان روز سیاه	100
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸ : عنان به دست فرومایگان مده زنهار	99
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹ : طالعی کو، که گشایم در گلزار ترا؟	107
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰ : دست از جهان بشوی که اطفال حادثات	113
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱ : دنیا به اهل خویش ترحم نمی‌کند	110
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲ : شبنم نکرد داغ دل لاله را علاج	115
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳ : به دشواری زلیخا داد از کف دامن یوسف	407
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴ : ضیافتی که در آنجا توانگران باشند	111
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵ : درین زمان که عقیم است جمله صحبتها	126
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶ : در سر مستی گر از زانوی من بالین کنی	117
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷ : از نگاه خشک، منع چشم من انصاف نیست	101
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸ : آنقدر همرهی از طالع خود می‌خواهم	161
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹ : خنده چون مینای می کم کن، که چون خالی شدی	443
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰ : آنچنان کز خط سواد مردمان روشن شود	123
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱ : در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند	108
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲ : یک ره ای آتش به فریاد سپند من برس	121
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳ : چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم	205
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴ : دریا بغل گشاده به ساحل نهاد روی	106
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵ : می زیر دست خود نکند هوشمند را	103
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶ : یوسف ما ز تهیدستی خلق آگاه است	145
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷ : هوشمندی که به هنگامهٔ مستان افتد	143
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸ : راه خوابیده رسانید به منزل خود را	69
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹ : نهان از پرده‌های چشم می‌گریم، نه آن شمعم	108
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰ : فرو خوردم ز غیرت گریهٔ مستانهٔ خود را	119
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱ : دربهاران، پوست بر تن، پردهٔ بیگانگی است	95
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲ : چشم ترا به سرمه کشیدن چه حاجت است؟	103
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳ : از همان راهی که آمد گل، مسافر می‌شود	140
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴ : چون زندگی بکام بود مرگ مشکل است	84
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵ : ز دلسیاهی آب حیات می‌آید	90
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶ : شکوه مهر خامشی می‌خواست گیرد از لبم	114
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷ : ریشهٔ نخل کهنسال از جوان افزونترست	105
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸ : در دل آهن کند فریاد مظلومان اثر	117
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹ : کشور دیوانگی امروز معمور از من است	116
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰ : از هایهای گریهٔ من، چون صدای آب	79
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱ : دیدن گل از قفس، بارست بر مرغ چمن	100
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲ : دوام عشق اگر خواهی، مکن با وصل آمیزش	256	2
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳ : این زمان در زیر بار کوه منت می‌روم	106
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴ : یا خم می، یا سبو، یا خشت، یا پیمانه کن	110
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵ : پرواز من به بال و پر توست، زینهار	109
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶ : هر سر موی تو از غفلت به راهی می‌رود	115
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷ : کاش وقت آمدن واقف ز رفتن می‌شدم	133
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸ : دل را حیات از نفس آرمیده است	101
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹ : به بوی گل ز خواب بیخودی بیدار شد بلبل	89
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰ : خیرگی دارد ترا محروم، ورنه گلرخان	94
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱ : این زمان بی‌برگ و بارم، ورنه از جوش ثمر	118
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲ : کم نشد از گریهٔ مستانه، خواب غفلتم	139
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳ : با تهی‌چشمان چه سازد نعمت روی زمین؟	121
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴ : بر جرم من ببخش که آورده‌ام شفیع	98
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵ : ده در شود گشاده، شود بسته چون دری	113
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶ : هر چند حسن را خطر از چشم پاک نیست	107
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷ : از کوه غم اگر چه دو تا گشته قامتم	127
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸ : غافل مشو که وقت شناسان نوبهار	116
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹ : در گردش آورید می لعل‌فام را	83
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰ : دل چو شد افسرده، از جسم گرانجان پاره‌ای است	95
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱ : پای به خواب رفتهٔ کوه تحملم	95
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲ : بوسه را در نامه می‌پیچد برای دیگران	93
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳ : ازان چون موی آتش دیده یک دم نیست آرامم	108
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴ : کسی به موی نیاویخته است خرمن گل	112
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵ : جنون به بادیه پرورده چون سراب مرا	92
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶ : به دامان قیامت پاک نتوان کرد خون من	94
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷ : سیاه در دو جهان باد، روی موی سفید!	91
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸ : نیست ممکن راه شبنم را به رنگ و بو زدن	93
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹ : درین ستمکده آن شمع تیره روزم من	125
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰ : مکش ز دست من آن ساعد نگارین مرا	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱ : جنون دوری من بیش می‌شود از سنگ	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲ : گر چه چون آبله بر هر کف پا بوسه زدم	108
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳ : منم آن نخل خزان دیده کز اسباب جهان	115
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴ : همه شب قافلهٔ نالهٔ من در راه است	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵ : زنگیان دشمن آیینهٔ بی‌زنگارند	97
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶ : روزگاری است که با ریگ روان همسفرم	105
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷ : گر چه چون سرو تماشاگه اهل نظرم	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸ : آن نفس باخته غواص جگرسوخته‌ام	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹ : ز فیض سرمهٔ حیرت درین تماشاگاه	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰ : درین بساط، من آن آدم سیه‌کارم	113
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱ : به بوی پیرهن از دوست صلح نتوان کرد	111
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲ : چو برگ، بر سر حاصل نمی‌توان لرزید	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳ : می‌شوم گل، در گریبان خار می‌افتد مرا	155
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴ : بس که دارم انفعال از بی‌وجودیهای خویش	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵ : چندان که پا ز کوی خرابات می‌کشم	111
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶ : غمگین نیم که خلق شمارند بد مرا	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷ : ز زندگانی خود، چرخ سیر کرد مرا	115
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸ : گرفت نفس غیور اختیار از دستم	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹ : خانه بر دوش‌تر از ابر بهاران بودم	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰ : سبک از عقل به یک رطل گران کرد مرا	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱ : گر چو خورشید به خود تیغ زنم، معذورم	128
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲ : وادی پیموده را از سر گرفتن مشکل است	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳ : می‌کنم در جرعهٔ اول سبکبارش ز غم	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴ : فیض صبح زنده‌دل بیش است از دلهای شب	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵ : برنمی‌آیم به رنگی هر زمان چون نوبهار	108
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶ : تا ننوشانم، نگردد در مذاقم خوشگوار	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷ : چون ز دنیا نعمت الوان هوس باشد مرا؟	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸ : در طریقت، بار هر کس را که نگرفتم به دوش	110
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹ : قامت خم برد آرام و قرار از جان من	120
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰ : نخل امید مرا جز بار دل حاصل نبود	133
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱ : ز من به نکتهٔ رنگین چون لاله قانع شو	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲ : فنای من به نسیم بهانه‌ای بندست	108
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳ : نیست جز پاکی دامن گنهم چون مه مصر	157
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴ : فغان که همچو قلم نیست از نگون‌بختی	60
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵ : چون گل، درین حدیقه که جای قرار نیست	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶ : نیرنگ چرخ، چون گل رعنا درین چمن	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷ : مانند لاله، سوخته نانی است روزیم	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸ : روی تلخ دایه نتواند مرا خاموش کرد	118
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹ : از نسیم گل پریشان گردد اوراق حواس	118
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰ : برنمی‌دارد به رغم من، نظر از خاک راه	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱ : گران نیم به خریدار از سبکروحی	149
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲ : ز حسن عاقبت عشق چشم آن دارم	149
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳ : پیری مرا به گوشهٔ عزلت دلیل شد	123
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴ : عشقم چنان ربود که دنیا و آخرت	153
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵ : بس که دیدم سردمهری از نسیم نوبهار	149
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶ : بر خاطر موج است گران، دیدن ساحل	147
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷ : عمر شد در گوشمالم صرف، گویا روزگار	158
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸ : پرتو منت کند دلهای روشن را سیاه	164
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹ : تا در کمند رشتهٔ هستی فتاده‌ام	126
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰ : سیل از ویرانهٔ من شرمساری می‌برد	181
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱ : از نوازش، منت روی زمین دارد به من	135
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲ : می‌کشم تهمت سجادهٔ تزویر از خلق	153
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳ : مرا ز کوی خرابات، پای رفتن نیست	157
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۴ : چنان ز تنگی این بوستان در آزارم	132
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۵ : گر بدانی چه قدر تشنهٔ دیدار توام	159
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۶ : شب زلف سیه افسانهٔ خوابم شده بود	142
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۷ : نکرده بود تماشا هنوز قامت راست	160
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۸ : اگر تپیدن دل ترجمان نمی‌گردید	157
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۹ : عشق سازد ز هوس پاک، دل آدم را	133
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۰ : کی سبکباری ز همراهان کند غافل مرا؟	178
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۱ : هر که می‌بیند چو کشتی بر لب ساحل مرا	159
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۲ : چه حاجت است به رهبر، که گوشهٔ چشمش	156
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۳ : از عزیزان جهان هر کس به دولت می‌رسد	119
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۴ : دل چو رو گرداند، بر گرداندن او مشکل است	119
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۵ : شور و غوغا نبود در سفر اهل نظر	135
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۶ : حرصی که داشتم به شکار پری رخان	147
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۷ : در بیابانی که از نقش قدم بیش است چاه	180
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۸ : با چنین سامان حسن ای غنچه‌لب انصاف نیست	130
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۹ : صورت حال جهان زنگی و من آیینه‌ام	134
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۰ : خون هزار بوسه به دل جوش می‌زند	151
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۱ : خضر آورد برون ز سیاهی گلیم خویش	183
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۲ : می‌داشت کاش حوصلهٔ یک نگاه دور	146
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۳ : صد کاسه خون اگر چه کشیدم درین چمن	157
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۴ : چو گردباد به سرگشتگی برآمده‌ام	141
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۵ : هزار لطف طمع داشتم ز ساده‌دلی	161
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۶ : آشنایی به کسی نیست درین خانه مرا	163
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۷ : کو عشق تا به هم شکند هستی مرا	153
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۸ : تا آتش از دلم نکشد شعله چون چنار	167
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۹ : چون فلاخن کز وصال سنگ دست‌افشان شود	142
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۰ : با دل بی آرزو، بر دل گرانم یار را	129
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۱ : غم عالم فراوان است و من یک غنچه‌دل دارم	165
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۲ : اگر تو دامن خود را به دست ما ندهی	148
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۳ : چنان شد عام در ایام ما ذوق گرفتاری	154
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۴ : بنه بر طاق نسیان زهد را چون شیشهٔ خالی	149
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۵ : به هشیاران فشان این دانهٔ تسبیح را زاهد	122
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۶ : مکرر بود وضع روز و شب، آن ساقی جانها	193
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۷ : چو شد زهر عادت، مضرت نبخشد	153
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۸ : ز زندگی چه به کرکس رسد جز مردار؟	198
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۹ : ز جسم، جان گنهکار را ملالی نیست	163
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۰ : ز گریه ابر سیه می‌شود سفید آخر	145
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۱ : ازان ز داغ نهان پرده برنمی‌دارم	111
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۲ : نسیم ناامیدی بد ورق گرداندنی دارد	134
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۳ : همین است پیغام گلهای رعنا	157
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۴ : نخلی که از ثمر نیست، جز سنگ در کنارش	137
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۵ : کار موقت به وقت است، که چون وقت رسید	127
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۶ : امید من به خاموشی، یکی ده گشت تا دیدم	140
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۷ : گوشی نخراشد ز صدای جرس ما	175
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۸ : به ما حرارت دوزخ چه می‌تواند کرد؟	157
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۹ : مرا از صافی مشرب ز خود دانند هر قومی	152
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۰ : چه حاجت است به خال آن بیاض گردن را؟	161
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۱ : دلم هر لحظه از داغی به داغ دیگر آویزد	147
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۲ : ز افتادگی به مسند عزت رسیده است	179
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۳ : غافلان را گوش بر آواز طبل رحلت است	179
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۴ : دلت ای غنچه محال است سبکبار شود	175
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۵ : دعوی سوختگی پیش من ای لاله مکن	159
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۶ : غم مردن نبود جان غم اندوخته را	143
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۷ : چه قدر راه به تقلید توان پیمودن؟	145
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۸ : سینه‌ها را خامشی گنجینهٔ گوهر کند	140
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۹ : در دیار عشق، کس را دل نمی‌سوزد به کس	141
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۰ : ساده لوحان جنون از بیم محشر فارغند	146
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۱ : زود گردد چهرهٔ بی‌شرم، پامال نگاه	140
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۲ : عالم از افسردگان یک چشم خواب آلود شد	143
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۳ : شد ره خوابیده بیدار و همان آسوده‌اند	171
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۴ : بپذیر عذر باده‌کشان را، که همچو موج	133
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۵ : مشمر ز عمر خود نفس ناشمرده را	160
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۶ : می‌کند باد مخالف، شور دریا را زیاد	154
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۷ : ساحلی نیست بجز دامن صحرای عدم	146
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۸ : گریه بسیار بود، نو به وجود آمده را	128
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۹ : عیدست مرگ، دست به هستی فشانده را	146
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۰ : چند باشم زان رخ مستور، قانع با خیال ؟	133
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۱ : شبنم ز باغبان نکشد منت وصال	187
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۲ : آسمان آسوده است از بیقراری‌های ما	198	1
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۳ : چون آمدی به کوی خرابات بی‌طلب	137
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۴ : شاید به جوی رفته کند آب بازگشت	172
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۵ : عقل میزان تفاوت در میان می‌آورد	186
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۶ : شد جهان در چشم من از رفتن جانان سیاه	142
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۷ : میل دل با طاق ابروی بتان امروز نیست	152
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۸ : آسمانها در شکست من کمرها بسته‌اند	118
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۹ : از خرابی چون نگه دارم دل دیوانه را؟	132
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۰ : حسن و عشق پاک را شرم و حیا در کار نیست	162
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۱ : رحم کن بر ما سیه بختان، که با آن سرکشی	137
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۲ : کم نشد از گریه اندوهی که در دل داشتم	136
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۳ : دریاب اگر اهل دلی، پیشتر از صبح	132
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۴ : خمارآلودهٔ یوسف به پیراهن نمی‌سازد	128
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۵ : مه نو می‌نماید گوشهٔ ابرو، تو هم ساقی	107
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۶ : جان محال است که در جسم بود فارغبال	156
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۷ : غنان سیل را هرگز شکست پل نمی‌گیرد	109
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۸ : حیات جاودان بی‌دوستان مرگی است پابرجا	143
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۹ : به امیدی که چون باد بهار از در درون آیی	140
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۰ : شود آسان دل از جان برگرفتن در کهنسالی	104
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۱ : سزای توست چون گل گریهٔ تلخ پشیمانی	126
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۲ : شکایت نامهٔ ما سنگ را در گریه می‌آرد	138
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۳ : میان اگر نکنی باز، اختیار از توست	112
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۴ : با نامرادی از همه کس زخم می‌خوریم	186
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۵ : در رزمگه، برهنه چو شمشیر می‌رویم	117
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۶ : تا دور ازان لب شکرین همچو نی شدیم	116
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۷ : شیوهٔ ما سخت جانان نیست اظهار ملال	102
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۸ : گریه بر حال کسان بیشتر از خود داریم	136
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۹ : یارب، که دعا کرد که چون قافلهٔ موج	100
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۰ : مادر از فرزند ناهموار خجلت می‌کشد	135
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۱ : همطالع بیدیم درین باغ، که باشد	102
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۲ : گردبادی را که می‌بینی درین دامان دشت	121
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۳ : اینجاکه منم، قیمت دل هر دو جهان است	134
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۴ : هر چند از بلای خدا می‌رمند خلق	105
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۵ : هستی ز ما مجوی، که در اولین نفس	121
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۶ : چون بر زبان حدیث خداترسی آوریم ؟	107
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۷ : بار گران، سبک به امید فکندن است	104
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۸ : روشن شود چراغ دل ما ز یکدیگر	108
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۹ : نارساییهای طالع مانع است از اتحاد	114
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۰ : بر دلی ننشیند از گفتار ما هرگز غبار	107
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۱ : چون حباب از یکدلان باده نابیم ما	127
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۲ : بلبلان در راه ما بیهوده می‌ریزند خار	108
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۳ : از غبار کاروان چون چشم برداریم ما؟	132
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۴ : هر که پا کج می‌گذارد، ما دل خود می‌خوریم	141
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۵ : صاحب نامند از ما عالم و ما تیره‌روز	90
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۶ : هیچ کس را دل نمی‌سوزد به درد ما، مگر	110
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۷ : آنچه ما از دلسیاهی با جوانی کرده‌ایم	121
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۸ : نیست در طینت جدایی عاشق و معشوق را	119
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۹ : از شبیخون خمار صبحدم آسوده‌ایم	85
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۰ : چشم ما چون زاهدان بر میوهٔ فردوس نیست	99
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۱ : از حجاب عشق نتوانیم بالا کرد سر	83
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۲ : با رفیقان موافق، بند و زندان گلشن است	114
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۳ : در گرفتاری ز بس ثابت‌قدم افتاده‌ایم	99
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۴ : فیض ما دیوانگان کم نیست از ابر بهار	115
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۵ : رزق ما آید به پای میهمان از خوان غیب	132
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۶ : از بال و پر غبار تمنا فشانده‌ایم	87
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۷ : روزگاری است که در دیر مغان می‌ریزد	114
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۸ : نسیم صبح فنا تیغ بر کف استاده است	89
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۹ : پیری و طفل‌مزاجی به هم آمیخته‌ایم	121
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۰ : غنچهٔ دلگیر ما را برگ شکرخند نیست	69
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۱ : هرچند دیده‌ها را، نادیده می‌شماری	100
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۲ : گفتیم وقت پیری، در گوشه‌ای نشینیم	92
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۳ : خوش بود در قدم صافدلان جان دادن	95
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۴ : ما از تو جداییم به صورت، نه به معنی	279
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۵ : مهرهٔ گل، پی بازیچهٔ اطفال خوش است	71
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۶ : تیره روزیم، ولی شب همه شب می‌سوزد	119
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۷ : تو پا به دامن منزل بکش که تا دامن	107
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۸ : دولت بیدار اگر یک چند بیخوابی کشید	89
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۹ : مرا از قید مذهبها برون آورد عشق او	119
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۰ : به یک کرشمه که در کار آسمان کردی	346
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۱ : گفتگوی کفر و دین آخر به یک جا می‌کشد	152
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۲ : بر کلاه خود حباب‌آسا چه می‌لرزی، که شد	89
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۳ : تا کرد ترک می دلم، یک شربت آب خوش نخورد	120
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۴ : نمی‌بود اینقدر خواب غرور دلبران سنگین	88
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۵ : دلم به پاکی دامان غنچه می‌لرزد	92
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۶ : صحبت غنیمت است به هم چون رسیده‌ایم	74
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۷ : نیست صائب ملک تنگ بی‌غمی جای دو شاه	122
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۸ : چو فرد آینه با کاینات یکرو باش	90
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۹ : جز این که داد سر خویش را به باد حباب	107
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۰ : چنان که شیر کند خواب طفل را شیرین	119
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۱ : نمی‌خلد به دلی نالهٔ شکایت من	85
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۲ : از رخت آیینه را خوش دولتی رو داده است	130
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۳ : بهشت بر مژه تصویر می‌کند مهتاب	111
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۴ : فروغ صحبت روشندلان غنیمت دان	120
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۵ : ایمنی جستم ز ویرانی، ندانستم که چرخ	110
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۶ : شاه و گدا به دیدهٔ دریادلان یکی است	153
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۷ : از چشم نیم‌مست تو با یک جهان شراب	96
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۸ : من در حجاب عشقم و او در نقاب شرم	94
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۹ : به احتیاط ز دست خضر پیاله بگیر	122
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۰ : مجوی در سفر بیخودی مقام از من	109
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۱ : بود ز وضع جهان هایهای گریهٔ من	84
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۲ : من آن شکسته بنایم درین خراب آباد	118
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۳ : اهل همت را مکرر دردسر دادن خطاست	146
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۴ : آبرو در پیش ساغر ریختن دون‌همتی است	105
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۵ : معیار دوستان دغل، روز حاجت است	1272
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۶ : خاکیان پاک طینت، دانهٔ یک سبحه‌اند	132
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۷ : واسوختگی شیوهٔ ما نیست، و گرنه	83
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۸ : خودنمایی نیست کار خاکساران، ور نه من	115
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۹ : بس که گشتم مضطرب از لطف بی‌اندازه‌اش	92
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۰ : صد عقده زهد خشک به کارم فکنده بود	97
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۱ : دست بر هر چه فشاندم به رگ جان آویخت	95
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۲ : گفتم از وادی غفلت قدمی بردارم	123
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۳ : همین نه خانهٔ ما در گذار سیلاب است	99
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۴ : در عالم فانی که بقا پا به رکاب است	119
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۵ : دارد خط پاکی به کف از ساده‌دلیها	98
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۶ : چون کوه، بزرگان جهان آنچه به سائل	97
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۷ : اگر چه موی سفیدست صبح آگاهی	107
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۸ : از مردم دنیا طمع هوش مدارید	126
تک‌بیت شمارهٔ ۳۲۹ : در دست دیگران بود آزاد کردنم	98
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۰ : چشم از برای روی عزیزان بود به کار	181
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۱ : از بهار نوجوانی آنچه برجا مانده است	111
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۲ : ذوق نظارهٔ گل در نگه پنهان است	102
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۳ : دخل جهان سفله نگردد به خرج کم	97
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۴ : خار خاری به دل از عمر سبکرو مانده است	98
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۵ : شب که صحبت به حدیث سر زلف تو گذشت	104
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۶ : کرد تسلیم به من مسند بیتابی را	81
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۷ : برسان زود به من کشتی می را ساقی	102
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۸ : رفتن از عالم پر شور به از آمدن است	92
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۹ : کدام راه زد این مطرب سبک مضراب ؟	100
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۰ : در چشم پاکبازان، آن دلنواز پیداست	117
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۱ : غیر از خدا که هرگز، در فکر او نبودی	132
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۲ : عتاب و لطف ز ابروی گلرخان پیداست	147
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۳ : مرا که خرمن گل در کنار می‌باید	104
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۴ : دل آزاده درین باغ اقامت نکند	77
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۵ : به خموشی نشود راز محبت مستور	190
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۶ : بی طراوت نشود سرو جوانی که تراست	104
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۷ : حرف حق گرچه بلندست زمن چون منصور	118
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۸ : هر که افتاد، ز افتادگی ایمن گردد	104
تک‌بیت شمارهٔ ۳۴۹ : بحر، روشنگر آیینهٔ سیلاب بود	89
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۰ : بید مجنونیم در بستانسرای روزگار	99
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۱ : اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست	197
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۲ : استاده‌اند بر سر پا شعله‌ها تمام	102
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۳ : نیست باز آمدن از فکر و خیال تو مرا	118
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۴ : پیشی قافلهٔ ما به سبکباری نیست	91
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۵ : ز خم طلوع سهیل شراب نزدیک است	113
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۶ : به هر چه دست زنی، می‌توان خمار شکست	97
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۷ : نالهٔ سوخته جانان به اثر نزدیک است	83
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۸ : کار آتش کند آبی که به تلخی بخشند	103
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۹ : در پایهٔ خود، هیچ کسی خرد نباشد	90
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۰ : بس که با سنگ ز سختی دل من یکرنگ است	102
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۱ : حفظ صورت می‌توان کردن به ظاهر در نماز	91
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۲ : مست نتوان کرد زاهد را به صد جام شراب	119
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۳ : می‌توان بر خود گوارا کرد مرگ تلخ را	73
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۴ : گفتگوی اهل غفلت قابل تاویل نیست	113
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۵ : با خیال خشک تا کی سر به یک بالین نهم ؟	112
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۶ : نیست از مستی، زنم گر شیشهٔ خالی به سنگ	85
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۷ : عشق از ره تکلیف به دل پا نگذارد	85
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۸ : گر چاک گریبان ننکند راهنمایی	97
تک‌بیت شمارهٔ ۳۶۹ : از بس کتاب در گرو باده کرده‌ایم	81
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۰ : یک نقطه انتخاب نکرده است هیچ کس	83
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۱ : در ظاهر اگر شهپر پرواز نداریم	101
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۲ : روشن شود از ریختن اشک، دل ما	92
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۳ : احوال خود به گریه ادا می‌کنیم ما	118
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۴ : تنها نه‌ایم در ره دور و دراز عشق	99
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۵ : پرستشی که مدام است، می پرستی ماست	82
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۶ : نیست پروای عدم دلزدهٔ هستی را	83
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۷ : پیاله‌ای که ترا وارهاند از هستی	81
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۸ : از شب بخت سیاهم صبح امیدی نزاد	115
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷۹ : غافل مشو ز مرگ، که در چشم اهل هوش	104
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۰ : کفارهٔ شراب خوریهای بی حساب	98
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۱ : روشندلان همیشه سفر در وطن کنند	94
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۲ : در محرم تا چه خونها در دل مردم کند	97
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۳ : می‌شوم من داغ، هر کس را که می‌سوزد فلک	117
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۴ : جوی شیر از جگل سنگ بریدن سهل است	132
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۵ : سیل درماندهٔ کوتاهی دیوار من است	109
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۶ : دوستان آینهٔ صورت احوال همند	102
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۷ : از خون چو داغ لاله حصار دل من است	116
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۸ : با پاکدامنان نظری هست حسن را	101
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۹ : نالهٔ مظلوم در ظالم سرایت می‌کند	71
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۰ : درین دو هفته که مهمان این چمن شده‌ای	100
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۱ : خزان ز غنچهٔ تصویر، راست می‌گذرد	76
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۲ : به قرب گلعذاران دل مبندید	109
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۳ : غربت مپسندید که افتید به زندان	108
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۴ : تیره بختیهای ما از پستی اقبال نیست	92
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۵ : بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست	87
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۶ : از حال دل مپرس که با اهل عقل چیست	119
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۷ : خواهد ثواب بت شکنان یافت روز حشر	90
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۸ : پیوسته است سلسله موجها به هم	115
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۹ : غافل مشو ز پاس دل بیقرار ما	164
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۰ : جام شراب، مرهم دلهای خسته است	378
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۱ : صد بیابان درمیان دارند از بی نسبتی	86
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۲ : خنده بیجاست برق گریهٔ بی اختیار	78
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۳ : جز روی او که در عرق شرم غوطه زد	107
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۴ : کنعان ز آب دیده یعقوب شد خراب	139
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۵ : غافل است از جنبش بی اختیار نبض خویش	104
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۶ : گردن مکش ز تیغ شهادت که این زلال	124
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۷ : از ما سراغ منزل آسودگی مجو	122
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۸ : این گردباد نیست که بالا گرفته است	95
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰۹ : غم پوشش برونم را گرفته است	89
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۰ : ز فکر جامه ونان چون برآیم ؟	100
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۱ : از دست رستخیز حوادث کجا رویم ؟	169
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۲ : برگرد به میخانه ازین توبهٔ ناقص	82
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۳ : یک دلشده در دام نگاهت نگرفته است	125
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۴ : خمیازهٔ نشاط است، روی گشادهٔ گل	71
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۵ : سپهر خون به دلم می‌کند، نمی‌داند	105
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۶ : هست امید زیستن از بام چرخ افتاده را	93
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۷ : سنبل زلف از رخش تا برکنار افتاده است	98
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۸ : سیل در بنیاد تقوی از بهار افتاده است	106
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱۹ : نه لباس تندرستی، نه امید پختگی	107
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۰ : هرگز از من چون کمان بر دست کس زوری نرفت	132
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۱ : داغ می گل گل به طرف دامنم افتاده است	79
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۲ : تا گذشتی گرم چون خورشید از ویرانه‌ام	92
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۳ : غفلت پیریم از عهد جوانی بیش است	108
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۴ : بخت ما چون بید مجنون سرنگون افتاده است	147
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۵ : می‌توان خواند از جبین خاک، احوال مرا	100
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۶ : داند که روح در تن خاکی چه می‌کشد	118
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۷ : چون غنچه این بساط که بر خویش چیده‌ای	142
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۸ : تا دل از دستم شراب ارغوانی برده است	107
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۹ : آن که بزم غیر را از خنده پر گل کرده است	111
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۰ : این چه رخسارست، گویا چهره پرداز بهار	120
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۱ : نقش پای رفتگان هموار سازد راه را	417
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۲ : مرا به بلبل تصویر رحم می‌آید	165
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۳ : جان می‌دهد چو شمع برای نسیم صبح	97
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۴ : از باده خشک لب شدن و مردنم یکی است	114
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۵ : خاطر از سبحه و زنار مکدر شده است	92
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۶ : شبنم از سعی به سرچشمهٔ خورشید رسید	154
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۷ : هیچ کس مشکل ما را نتوانست گشود	106
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۸ : ای که می‌پرسی ز صحبتها گریزانی چرا	125
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳۹ : از مرگ به ما نیم نفس بیش نمانده است	148
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۰ : چون برگ خزان دیده و چون شمع سحرگاه	119
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۱ : نه کوهکنی هست درین عرصه، نه پرویز	100
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۲ : یک عمر می‌توان سخن از زلف یار گفت	109
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۳ : دیوانه شو که عشرت طفلانهٔ جهان	107
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۴ : یک دل گشاده از نفس گرم من نشد	91
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۵ : شیرازهٔ طرب خط پیمانه بوده است	74
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۶ : امروز کرده‌اند جدا، خانه کفر و دین	115
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۷ : در زمان عشق ما کفرست، ورنه پیش ازین	114
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۸ : ای غزال چین، چه پشت چشم نازک می‌کنی ؟	139
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۹ : فلک پیر بسی مرگ جوانان دیده است	80
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۰ : خونی که مشک گشت، دلش می‌شود سیاه	129
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۱ : سیری ز دیدن تو ندارد نگاه من	119
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۲ : تسلیم می‌کند به ستم ظلم را دلیر	275
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۳ : اگر ز اهل دلی، فیص آسمان از توست	123
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۴ : غفلت نگشت مانع تعجیل، عمر را	86
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۵ : به دوست نامه نوشتن، شعار بیگانه است	114
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۶ : در گوشه فقس مگر از دل برآورم	71
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۷ : بود تا در بزم یک هشیار، ساقی می‌نخورد	99
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۸ : نادان دلش خوش است به تدبیر ناخدا	214
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵۹ : تا داده‌ام عنان توکل ز دست خویش	132
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۰ : آنچه برگ عیش می‌دانی درین بستانسرا	122
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۱ : عافیت می‌طلبی، پای خم از دست مده	99
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۲ : قانع از قامت یارست به خمیازهٔ خشک	92
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۳ : دل سودازده را راحت و آزار یکی است	117
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۴ : قرب و بعد از طرف توست چو حق نشناسی	185
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۵ : ادب پیر خرابات نگهداشتنی است	120
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۶ : نور ماه و انجم و خورشید پیش من یکی است	123
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۷ : توان به زنده دلی شد ز مردگان ممتاز	90
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۸ : به نسیمی ز گلستان سفری می‌گردد	88
تک‌بیت شمارهٔ ۴۶۹ : بغیر دل که عزیز و نگاه داشتنی است	112
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۰ : یک دیدن از برای ندیدن بود ضرور	124
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۱ : بگشای چاک سینه که بر منکران حشر	267
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۲ : روزگار آن سبکرو خوش که مانند شرار	86
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۳ : تا بوی گلی سلسله جنبان نسیم است	112
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۴ : محتسب از عاجزی دست سبوی باده بست	88
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۵ : مرا ز پیر خرابات نکته‌ای یادست	119
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۶ : گنه به ارث رسیده است از پدر ما را	103
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۷ : ما ازین هستی ده روزه به جان آمده‌ایم	135
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۸ : نیست در عالم ایجاد بجز تیغ زبان	82
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷۹ : به زیر خاک غنی را به مردم درویش	88
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۰ : ز سادگی است به فرزند هر که خرسندست	105
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۱ : غافل کند از کوتهی عمر شکایت	182
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۲ : دل درستی اگر هست آفرینش را	154
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۳ : کیفیت طاعت مطلب از سر هشیار	99
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۴ : این هستی باطل چو شرر محض نمودست	123
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۵ : گریه شمع از برای ماتم پروانه نیست	871
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۶ : از شرم نیست بال و پر جستجو مرا	119
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۷ : نشاط یکشبهٔ دهر را غنیمت دان	86
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۸ : خبر ز تلخی آب بقا کسی دارد	119
تک‌بیت شمارهٔ ۴۸۹ : عاقبت زد بر زمین چون نقش پایم بی گناه	103
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۰ : ترک عادت، همه گر زهر بود، دشوارست	104
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۱ : دل بی وسوسه از گوشه نشینان مطلب	144
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۲ : بر جگر سوختگانی که درین انجمنند	93
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۳ : جهان به مجلس مستان بی خرد ماند	913
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۴ : رخسارهٔ ترا به نقاب احتیاج نیست	89
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۵ : غمنامهٔ حیات مرا نیست پشت و روی	103
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۶ : بار بردار ز دلها که درین راه دراز	101
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۷ : هر که مست است درین میکده هشیارترست	111
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۸ : از گل روی تو، غافل که تواند گل چید؟	79
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۹ : حضور خاطر اگر در نماز معتبرست	114
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۰ : در کارخانه‌ای که ندانند قدر کار	83
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۱ : در طلب، ما بی زبانان امت پروانه‌ایم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۲ : حیرت مرا ز همسفران پیشتر فکند	111
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۳ : مرو به مجلس می گر به توبه می‌لرزی	75
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۴ : آنچه مانده است ز ته جرعه عمرم باقی	109
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۵ : شرر به آتش و شبنم به بوستان برگشت	105
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۶ : آب در پستی عنان خویش نتواند گرفت	120
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۷ : از می، خمار آن لب میگون ز دل نرفت	86
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۸ : درین بساط، بجز شربت شهادت نیست	65
تک‌بیت شمارهٔ ۵۰۹ : شیرین به جوی شیر بر آمیخت چون شکر	132
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۰ : میان شیشه و سنگ است خصمی دیرین	104
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۱ : بر مهلت زمانهٔ دون اعتماد نیست	79
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۲ : دلبستگی است مادر هر ماتمی که هست	119
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۳ : صبح آدینه و طفلان همه یک جا جمعند	102
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۴ : عرق شرم مرا فرصت نظاره نداد	97
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۵ : رسم است که از جوش ثمر شاخ شود خم	106
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۶ : داغ عمر رفته افسردن نمی‌داند که چیست	134
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۷ : خامهٔ نقش اگر گردد نسیم دلگشا	91
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۸ : ای خضر، غیر داغ عزیزان و دوستان	123
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱۹ : دل رمیده ما را به چشم خود مسپار	108
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۰ : ای کوه طور، گردن دعوی مکن بلند	123
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۱ : مکن سپند مرا دور از حریم وصال	95
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۲ : تشنه چشمان را ز نعمت سیر کردن مشکل است	137
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۳ : از عمر رفته حاصل من آه حسرت است	144
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۴ : شبنم دو بار بازی بستان نمی‌خورد	129
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۵ : ای که خود را در دل ما زشت منظر دیده‌ای	97
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۶ : سینه صافان را غباری گر بود بر چهره است	61
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۷ : چشم من و جدا ز تو، آنگاه روشنی ؟	99
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۸ : امید دلگشاییم از ماه عید نیست	75
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲۹ : هر که پیراهن به بدنامی درید آسوده شد	135
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۰ : مرا به ساغری ای خضر نیک پی دریاب	139
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۱ : پیراهنی کجاست که بر اهل روزگار	87
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۲ : اختلافی نیست در گفتار ما دیوانگان	90
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۳ : بیقراران نامه بر از سنگ پیدا می‌کنند	162
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۴ : سیل از بساط خانه بدوشان چه می‌برد؟	95
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۵ : خاک ما را از گل بیت الحزن برداشتند	134
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۶ : اشک من و رقیب به یک رشته می‌کشد	83
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۷ : هیچ باری از سبو بر دوش اهل هوش نیست	104
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۸ : ای سکندر تا به کی حسرت خوری بر حال خضر؟	125
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳۹ : پشت و روی باغ دنیا را مکرر دیده‌ایم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۰ : در دوزخم بیفکن و نام گنه مبر	139
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۱ : نفس سوختهٔ لاله، خطی آورده است	104
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۲ : عدم ز قرب جوار وجود زندان است	143
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۳ : نه همین موج ز آمد شد خود بی خبرست	76
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۴ : دل نازک به نگاه کجی آزرده شود	79
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۵ : به که در غربت بود پایم به زندان ای پدر	100
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۶ : ای نسیم پیرهن بر گرد از کنعان به مصر	105
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۷ : گر محتسب شکست خم میفروش را	90
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۸ : یک دل آسوده نتوان یافت در زیر فلک	117
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۹ : چون طفل نوسوار به میدان اختیار	90
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۰ : چون وانمی‌کنی گرهی، خود گره مشو	100
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۱ : غنچهٔ تصویر می‌لرزد به رنگ و بوی خویش	96
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۲ : از زاهدان خشک مجو پیچ و تاب عشق	116
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۳ : در موج پریشانی ما فاصله‌ای نیست	96
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۴ : بوی گل و باد سحری بر سر راهند	134
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۵ : در بیابان جنون سلسله‌پردازی نیست	95
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۶ : سر زلف تو نباشد سر زلف دیگر	107
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۷ : که باز حرف گلوگیر توبه را سرکرد؟	96
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۸ : ز خنده رویی گردون، فریب رحم مخور	181
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵۹ : مجنون به ریگ بادیه غمهای خود شمرد	101
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۰ : چه ز اندیشه تجرید به خود میلرزی ؟	101
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۱ : دل ز جمعیت اسباب چو برداشتنی است	95
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۲ : من به اوج لامکان بردم، وگرنه پیش ازین	113
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۳ : قاصدان را یکقلم نومید کردن خوب نیست	123
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۴ : آن که گریان به سر خاک من آمد چون شمع	145
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۵ : بر سر کوی تو غوغای قیامت می‌بود	111
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۶ : بی خبر می‌گذرد عمر گرامی، افسوس	118
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۷ : بوستان، از شاخ گل، دستی که بالا کرده بود	89
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۸ : خو به هجران کرده را ظرف شراب وصل نیست	94
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶۹ : منت خشک است بار خاطر آزادگان	113
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۰ : ز روزگار جوانی خبر چه می‌پرسی ؟	105
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۱ : چون شمع، با سری که به یک موی بسته است	102
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۲ : زمن مپرس که چون بر تو ماه و سال گذشت ؟	104
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۳ : مکن به خوردن خشم و غضب ملامت من	115
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۴ : همچو آن رهرو که خواب آلود از منزل گذشت	100
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۵ : بی حاصلی نگر که شماریم مغتنم	172
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۶ : دلم ز منت آب حیات گشت سیاه	144
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۷ : زلف مشکین تو یکعمر تامل دارد	100
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۸ : تا نهادم پای در وحشت سرای روزگار	148
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۹ : نوبهار زندگی، چون غنچه نشکفته‌ام	70
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۰ : به کلک قاعده دانی شکستگی مرساد	115
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۱ : در پیش غنچهٔ دهن دلفریب او	102
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۲ : فغان که کوهکن ساده دل نمی‌داند	85
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۳ : من گرفتم که قمار از همه عالم بردی	128
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۴ : خم چو گردد قد افراخته می‌باید رفت	100
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۵ : ساقی، ترا که دست و دلی هست می بنوش	86
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۶ : خوش وقت رهروی که درین باغ چون نسیم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۷ : جان به این غمکده آمد که سبک برگردد	117
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۸ : آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان	81
تک‌بیت شمارهٔ ۵۸۹ : شیشه با سنگ و قدح با محتسب یکرنگ شد	88
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۰ : دامن پاکان ندارد تاب دست انداز عشق	85
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۱ : دلم زگریهٔ مستانه هم صفا نگرفت	117
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۲ : چون صبح اگر عزیمت صادق مدد کند	123
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۳ : از ما به گفتگو دل و جان می‌توان گرفت	121
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۴ : از شیر مادرست به من می حلال تر	100
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۵ : محضر قتلش به مهر بال و پر آماده شد	92
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۶ : روزگار آن سبکرو خوش که مانند شرار	93
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۷ : هر که آمد در غم آبادجهان، چون گردباد	86
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۸ : وقت آن کس خوش که چون برق از گریبان وجود	143
تک‌بیت شمارهٔ ۵۹۹ : نتوان به دستگیری اخوان ز راه رفت	132
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۰ : تنها نه اشک راز مرا جسته جسته گفت	129
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۱ : سر به گریبان خواب، از چه فرو برده‌ای ؟	95
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۲ : حاجت شمع و چراغ، نیست شب عمر را	118
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۳ : شمعی بس است ظلمت آیینه خانه را	102
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۴ : عیش امروز علاج غم فردا نکند	107
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۵ : زان پیش کز غبار نفس بی صفا شود	121
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۶ : دل ز همدردان شود از گریه خالی زودتر	83
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۷ : سر به هم آورده دیدم برگ‌های غنچه را	100
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۸ : بغیر شهد خموشی کدام شیرینی است	105
تک‌بیت شمارهٔ ۶۰۹ : نه از روی بصیرت سایه بال هما افتد	99
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۰ : ز شرم او نگاهم دست و پا گم کرد چون طفلی	102
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۱ : نیست امروز کسی قابل زنجیر جنون	141
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۲ : حسن در هر نگهی عالم دیگر گردد	79
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۳ : دم جان بخش نسیم سحری را دریاب	196
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۴ : دزدی بوسه عجب دزدی خوش عاقبتی است	204
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۵ : هرگز ز کمانخانهٔ ابروی مکافات	103
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۶ : طریق کفر و دین در شاهراه دل یکی گردد	102
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۷ : چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می‌گردد	160
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۸ : به پیغامی مرا دریاب اگر مکتوب نفرستی	108
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۹ : گرانی می‌کند بر تن، چو سر بی جوش می‌گردد	81
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۰ : آدمی پیر چو شد، حرص جوان می‌گردد	111
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۱ : ز روی گرم، کار مهر تابان می‌کند ساقی	105
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۲ : دلیل راحت ملک عدم همین کافی است	157
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۳ : مرا نتوان به نازو سرگرانی صید خود کردن	91
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۴ : عزیزی هر که را در مصر هستی از سفر آید	94
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۵ : مرا گر خنده‌ای چون غنچه در سالی شود روزی	115
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۶ : هزار حیف که در دودمان عشق نماند	115
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۷ : ندیدم یک نفس راحت ز حس ظاهر و باطن	109
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۸ : کجاست عالم تجرید، تا برون آیم	93
تک‌بیت شمارهٔ ۶۲۹ : درین میخانه از خاکی نهادان، چون سبوی می	115
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۰ : ندیدم روز خوش تا رفت دامان دل از دستم	113
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۱ : می‌شوم چون تهی از باده، به سر می‌غلتم	90
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۲ : نمی‌گردد به خاطر هیچ کس را فکر برگشتن	92
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۳ : کدام روز که صد بت نمی‌تراشد دل ؟	86
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۴ : به جان رساند مرا داغ دوستان دیدن	123
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۵ : ز درد خویش ندارم خبر، همین دانم	141
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۶ : فغان که آینه رخسار من نمی‌داند	97
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۷ : دل راه در آن زلف گرهگیر ندارد	108
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۸ : اندیشه تکلیف در اقلیم جنون نیست	115
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۹ : میان خوف و رجا حالتی است عارف را	144
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۰ : مرا سرگشتگی نگذاشت بر زانو گذارم سر	119
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۱ : قدم به چشم من خاکسار نگذارد	90
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۲ : بزرگ اوست که بر خاک همچو سایهٔ ابر	78
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۳ : حضور قلب بود شرط در ادای نماز	173
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۴ : مرو از پرده برون بر اثر نکهت زلف	80
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۵ : عرق شبنم گل خشک نگشته است هنوز	106
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۶ : دل سودازده عمری است هوایی شده است	118
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۷ : آه سردی خضر راه ما سبکباران بس است	111
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۸ : یک جا قرار نیست مرا از شتاب عمر	95
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴۹ : عشق، اول ناتوانان را به منزل می‌برد	95
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۰ : ما را به کوچهٔ غلط انداختن چرا؟	106
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۱ : پیری به صد شتاب جوانی ز من گذشت	123
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۲ : ای کارساز خلق به فریاد من برس	110
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۳ : از کوچه‌ای که آن گل بی خار بگذرد	123
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۴ : همرهان رفتند اما داغشان از دل نرفت	129
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۵ : دولت سنگدلان زود بسر می‌آید	107
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۶ : بنای توبهٔ سنگین ما خطر دارد	80
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۷ : دل دشمن به تهیدستی من می‌سوزد	92
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۸ : در چنین فصل که نم در قدح شبنم نیست	93
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵۹ : در معرکهٔ عشق، دلیرانه متازید	99
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۰ : آسایش تن غافلم از یاد خدا کرد	236
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۱ : از تزلزل بیش محکم شد بنای غفلتم	118
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۲ : تار و پود عالم امکان به هم پیوسته است	1357
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۳ : مرا ز یاد تو برد و ترا ز خاطر من	88
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۴ : مادر خاک به فرزند نمی‌پردازد	144
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۵ : بر جبهه‌اش غبار خجالت نشسته باد!	71
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۶ : مست خیال را به وصال احتیاج نیست	1059	2
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۷ : شیرازهٔ بهار تماشا گسسته بود	86
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۸ : گل کرد چون شفق ز گریبان و دامنش	111
تک‌بیت شمارهٔ ۶۶۹ : ز آب من جگر تشنه‌ای نشد سیراب	89
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۰ : مرا به حال خود ای عشق بیش ازین مگذار	98
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۱ : علاج غم به می خوشگوار نتوان کرد	105
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۲ : مصیبت دگرست این که مرده دل را	111
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۳ : اینقدر کز تو دلی چند بود شاد، بس است	222
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۴ : چون ماه درین دایره هر چند تمامم	76
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۵ : شوریده تر از سیل بهارم چه توان کرد	95
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۶ : شیرازه نگیرد به خود اوراق حواسم	114
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۷ : رنگها در روز روشن می‌نماید خویش را	82
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۸ : صفحهٔ روی ترا دید و ورق برگرداند	95
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۹ : به بلبلان چمن ای گل آن‌چنان‌سر کن	105
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۰ : فغان که کاسهٔ زرین بی نیازی را	79
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۱ : بهوش باش دلی را به سهو نخراشی	92
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۲ : درین دو هفته که ما برقرار خود بودیم	97
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۳ : کجاست تیشه فرهاد و مرگ دست‌آموز؟	105
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۴ : از حجاب حسن شرم آلودهٔ لیلی، هنوز	125
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۵ : مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد	176
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۶ : گریه‌ها در پرده دارد عیشهای بی‌گمان	71
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۷ : عشق شورانگیز پیش از آسمان آمد پدید	126
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۸ : کوچهٔ زنجیر بن بست است در ظاهر، ولی	68
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۹ : خواب پوچ این عزیزان قابل تعبیر نیست	70
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۰ : من که روزی از دل خود می‌خورم در آتشم	98
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۱ : کم‌کم دل مرا غم و اندیشه می‌خورد	102
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۲ : دل را به هم شکن که ازین بحر پر خطر	78
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۳ : ز مرگ تلخ پروا نیست بی برگ و نوایان را	100
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۴ : کدام آتش زبان کرد این دعا در حق من یارب	138
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۵ : به آه داشتم امیدها، ندانستم	101
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۶ : فریب عقل خوردم، دامن مستی رها کردم	132
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۷ : چه مشکل خوان خطی دارد سر زلف پریشانش	133
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۸ : نیم سنگ فلاخن، لیک دارم بخت ناسازی	127
تک‌بیت شمارهٔ ۶۹۹ : جنونی کو که آتش در دل پر شورم اندازد	89
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۰ : گریبان چاک از مجلس میا بیرون، که می‌ترسم	84
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۱ : دل بیدار ازین صومعه‌داران مطلب	94
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۲ : شعار حسن تمکین، شیوه عشق است بیتابی	129
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۳ : ای که چون غنچه به شیرازهٔ خود می‌بالی	86
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۴ : کند معشوق را بی دست و پا، بیتابی عاشق	141
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۵ : نام بلبل ز هواداری عشق است بلند	82
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۶ : گر از عرش افتد کس، امید زیستن دارد	142
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۷ : کدام دیدهٔ بد در کمین این باغ است ؟	88
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۸ : دامن صحرا نبرد از چهره‌ام گرد ملال	96
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۹ : به تماشا ز بهشت رخ او قانع باش	91
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۰ : قسمت این بود که از دفتر پرواز بلند	159
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۱ : تو ز لعل لب خود، کام مکیدن بردار	112
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۲ : به اندک روی گرمی، پشت بر گل می‌کند شبنم	128
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۳ : دشمن خانگی از خصم برونی بترست	138
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۴ : به آهی می‌توان دل را ز مطلبها تهی کردن	170
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۵ : مهر زن بر دهن خنده که در بزم جهان	116
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۶ : غم مرا دگران بیش می‌خورند از من	104
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۷ : نیست پروای اجل دلزدهٔ هستی را	93
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۸ : تا به چند از لب میگون تو ای بی انصاف	146
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۹ : من بر سر آنم که به زلف تو زنم دست	131
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۰ : تیره روزان جهان را به چراغی دریاب	128
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۱ : مشو از صحبت بی برگ و نوایان غافل	81
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۲ : ز انگشت اشارت، در گریبان خارها دارم	94
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۳ : مرا صائب به فکر کار عشق انداخت بیکاری	115
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۴ : مسلمان می‌شمردم خویش را، چون شد دلم روشن	88
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۵ : یک چشم خواب تلخ، جهان در بساط داشت	86
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۶ : غفلت نگر که بر دل کافر نهاد خویش	79
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۷ : به امید بهشت نسیه زاهد خون خورد، غافل	103
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۸ : شکست شیشهٔ دل را مگو صدایی نیست	97
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۹ : رهرو صادق و سامان اقامت، هیهات	122
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۰ : با زاهدان خشک مگو حرف حق بلند	97
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۱ : آن که دامن بر چراغ عمر من زد، این زمان	115
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۲ : کی سر از تیغ شهادت جان روشن می‌کشد؟	100
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۳ : به تازیانه غیرت سری بر آر از خاک	94
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۴ : دل خراب مرا جور آسمان کم بود	162
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۵ : مشو غافل درین گلشن چو شبنم از نظر بازی	83
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۶ : بهار نوجوانی رفت، کی دیوانه خواهی شد؟	109
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۷ : در کوی میکشان نبود راه، بخل را	168
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۸ : چنین کز بازگشت نوبهاران شد جوان عالم	96
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳۹ : از شوق آن بر و دوش، روزی بغل گشودم	126
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۰ : ره ندارد جلوهٔ آزادگی در کوی عشق	86
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۱ : شوق من قاصد بیدرد کجا می‌داند؟	91
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۲ : دل ز بی‌عشقی درون سینه‌ام افسرده شد	93
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۳ : عمر رفت و خار خارش در دل بیتاب ماند	113
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۴ : زین گلستان که به رنگینی آن مغروری	113
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۵ : زینهمه لاله بی داغ که در گلزارست	111
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۶ : رفت ایام شباب و خارخار او نرفت	136
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۷ : عاقبت در سینه‌ام دل از تپیدن باز ماند	111
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۸ : از جوانی نیست غیر از آه حسرت در دلم	106
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۹ : ز خوشه چینی این چهره‌های گندم گون	115
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۰ : خزان رسید و گل افشانی بهار نماند	86
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۱ : معاشران سبکسیر از جهان رفتند	84
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۲ : چه سیل بود که از کوهسار حادثه ریخت ؟	271
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۳ : از پشیمانی سخن در عهد پیری می‌زنم	416
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۴ : به صد خون جگر دل را صفا دادم، ندانستم	92
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۵ : گلوی خویش عبث پاره می‌کند بلبل	136
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۶ : بازیچهٔ نسیم خزانند لاله‌ها	93
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۷ : از صدر تا رسندبزرگان به آستان	102
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۸ : سر مپیچ از سنگ طفلان چون درخت میوه‌دار	172
تک‌بیت شمارهٔ ۷۵۹ : در گشاد غنچهٔ دلهای خونین صرف کن	90
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۰ : عشق بالادست و جان بیقرارم داده‌اند	115
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۱ : نومید نیستم ز ترازوی عدل حق	141
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۲ : بر زمین ناید ز شادی پای ما چون گردباد	100
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۳ : ماطوطیان مصر شکرخیز غربتیم	82
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۴ : یارب چه گل شکفته، که امروز در چمن	97
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۵ : ایمن نیم ز سرزنش پای رهروان	89
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۶ : نیست در روی زمین، یک کف زمین بی‌انقلاب	87
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۷ : نیست چندان ره به ملک بیخودی از عارفان	86
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۸ : برنمی دارد شراکت ملک تنگ بی‌غمی	119
تک‌بیت شمارهٔ ۷۶۹ : خامه‌ام، گفت و شنیدم به زبان دگری است	91
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۰ : به چه تقصیر، چو آیینه روشن یارب	89
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۱ : مستی از شیشه و پیمانه خالی کردند	88
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۲ : کی در تن خاکی دل آگاه گذارند؟	82
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۳ : بردار نقاب ای صنم از حسن خداداد	103
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۴ : رمزی است ز پاس ادب عشق، که مرغان	180
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۵ : درآمدم چو به مجلس، سپند جای نمود	104
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۶ : ز رفتگان ره دشوار مرگ شد آسان	108
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۷ : طی شد ایام جوانی از بناگوش سفید	83
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۸ : یک صبحدم به طرف گلستان گذشته‌ای	261
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷۹ : نه ماه فلک سیرم و نه مهر جهانتاب	118
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۰ : از دست رود خامه چو نام تو نویسند	93
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۱ : ز رفتن دگران خوشدلی، ازین غافل	94
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۲ : طمع ز اختر دولت مدار یکرنگی	99
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۳ : شحنهٔ دیده وری کو، که درین فصل بهار	106
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۴ : سخن عشق اثر در دل زهاد نکرد	101
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۵ : قامت خم مانع عمر سبکرفتار نیست	79
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۶ : تار و پود موج این دریا به هم پیوسته است	86
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۷ : تا سبزه و گل هست، ز می توبه حرام است	93
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۸ : دور گردان را به احسان یاد کردن همت است	131
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸۹ : دامن شادی چو غم آسان نمی‌آید به دست	103
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۰ : دل در آن زلف ندارد غم تنهایی ما	98
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۱ : آرزو در طبع پیران از جوانان است بیش	124
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۲ : دیدن آیینه را بر طاق نسیان می‌نهی	129
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۳ : خانهٔ چشم زلیخا شد سفید از انتظار	126
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۴ : بیخبری ز پای خم، برد به سیر عالمم	95
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۵ : بس که ترسیده است چشم غنچه از غارتگران	98
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۶ : یک دل به جان رساند من دردمند را	101
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۷ : ای بحر، از حباب نظر باز کن، ببین	82
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۸ : یک دل، حواس جمع مرا تار و مار کرد	188
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۹ : یک بار سر برآر ز جیب قبای ناز	89
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۰ : ازسر مستی صراحی گردنی افراخته است	97
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۱ : یکباره بستن در انصاف خوب نیست	107
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۲ : غفلت زدگان دیدهٔ بیدار ندانند	78
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۳ : غافلی از حال دل، ترسم که این ویرانه را	92
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۴ : مصرع برجسته‌ام دیوان موجودات را	93
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۵ : خانه بر دوشان مشرب از غریبی فارغند	104
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۶ : چون صبح، زیر خیمهٔ دلگیر آسمان	85
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۷ : بریز بار تعلق که شاخه‌های درخت	95
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۸ : شد سخن در روزگار ما چنان کاسد که خلق	111
تک‌بیت شمارهٔ ۸۰۹ : درکوی مکافات، محال است که آخر	93
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۰ : گفتم از گردون گشاید کار من، شد بسته‌تر	63
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۱ : زود می‌پاشد ز هم در پیری اوراق حواس	118
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۲ : بر نمی‌دارد زمین خاکساری امتیاز	63
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۳ : دیوانهٔ ما را نخریدند به سنگی	104
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۴ : دل دیوانهٔ من قابل زنجیر نبود	91
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۵ : عمر مردم همه در پردهٔ حیرانی رفت	100
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۶ : شیوه عاجز کشی از خسروان زیبنده نیست	87
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۷ : گر گلوگیر نمی‌شد غم نان مردم را	101
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۸ : روزگاری است نرفتیم به صحرای جنون	108
تک‌بیت شمارهٔ ۸۱۹ : من آن نیم که به نیرنگ دل دهم به کسی	506	2
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۰ : یاد آن جلوهٔ مستانه کی از دل برود؟	105
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۱ : هر که باری ز دل رهروان بردارد	129
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۲ : حسرت اوقات غفلت چون ز دل بیرون رود؟	89
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۳ : سراب، تشنه‌لبان را کند بیابان مرگ	89
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۴ : در طریق عشق، خار از پا کشیدن مشکل است	104
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۵ : رفتی و از بدگمانیهای عشق دوربین	106
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۶ : در بیابان جنون از راهزن اندیشه نیست	101
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۷ : در خرابات مغان بی عصمتی را راه نیست	69
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۸ : روشنگر وجود بود آرمیدگی	71
تک‌بیت شمارهٔ ۸۲۹ : جایی نمی‌روی که دل بدگمان من	82
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۰ : از پاشکستگان چراغ است تیرگی	180
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۱ : هر جلوه‌ای که دیده‌ام از سروقامتی	82
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۲ : هیچ کس عقده‌ای از کار جهان باز نکرد	88
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۳ : می‌شود خون خوردن من ظاهر از رخسار یار	80
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۴ : می‌شود قدر سخن سنجان پس از رفتن پدید	135
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۵ : محراب صبح گوشهٔ ابرو بلند کرد	78
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۶ : به داد من برس ای عشق، بیش ازین مپسند	75
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۷ : آن که از چشم تو افکند مرا بی تقصیر	120
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۸ : عشق فکر دل افگار ز من دارد بیش	83
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳۹ : می‌خوردن مدام مرا بی‌دماغ کرد	92
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۰ : بر گشاد دل من دست ندارد تدبیر	63
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۱ : طی شد ایام برومندی ما در سختی	337
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۲ : گل بی خار درین غمکده کم سبز شود	105
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۳ : سیل دریا دیده هرگز بر نمی‌گردد به جوی	298	2
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۴ : بیستون را جان شیرین کرد در تن کوهکن	134
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۵ : دریا شود ز گریهٔ رحمت، کنار من	106
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۶ : هر نسیمی می‌تواندخضر راه او شدن	77
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۷ : بوسه هر چند که در کیش محبت کفرست	88
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۸ : این لب بوسه فریبی که ترا داده خدا	92
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۹ : یا سبو، یا خم می، یا قدح باده کنند	91
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۰ : که رو نهاد به هستی، که از پشیمانی	71
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۱ : تا دل نمی‌برم زکسی، دل نمی‌دهم	73
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۲ : اگر از همسفران پیشتر افتم چه شود	77
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۳ : عمرها رفت که چون زلف پریشان توام	97
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۴ : نچیده گل ز طرب، خرج روزگار شدم	79
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۵ : چو غنچه هر که درین گلستان گشاده شود	85
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۶ : مشو ز وحدت و کثرت دوبین، که یک نورست	79
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۷ : به هیچ جا نرسد هر که همتش پست است	130
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۸ : دست بر دل نه که در بحر پر آشوب جهان	52
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۹ : موج سراب، سلسله جنبان تشنگی است	77
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۰ : نسبت به شغل بیهدهٔ ما عبادت است	65
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۱ : دست هر کس را که می‌گیری درین آشوبگاه	141
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۲ : چندان که در کتاب جهان می‌کنم نظر	68
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۳ : دور نشاط زود به انجام می‌رسد	51
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۴ : روزی که برف سرخ ببارد ز آسمان	118
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۵ : گر شکر در جام ریزم، زهر قاتل می‌شود	59
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۶ : بیگناهی کم گناهی نیست در دیوان عشق	301
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۷ : بال شکسته است کلید در قفس	48
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۸ : دندان ما ز خوردن نعمت تمام ریخت	122
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۹ : نتوان به آه لشکر غم را شکست داد	83
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۰ : رشتهٔ پیوند یاران را بریدن سهل نیست	73
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۱ : همچو پروانه جگر سوخته‌ای می‌باید	107
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۲ : رتبهٔ زمزمهٔ عشق ندارد زاهد	66
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۳ : مگر به داغ عزیزان نسوخته است دلش ؟	78
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۴ : چنین که نالهٔ من از قبول نومیدست	77
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۵ : دهن خویش به دشنام میالا زنهار	73
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۶ : بی حاصلی است حاصل دل تا بود درست	114
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۷ : با خون دل بساز که چرخ سیاه دل	101
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۸ : زلیخا چشم یاری از صبا دارد،نمی‌داند	81
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۹ : در سلسلهٔ یک جهتان نیست دورنگی	58
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۰ : ز بس خاک خورده است خون عزیزان	109
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۱ : ز شرم گنه، سرو موزون ز خاکم	112
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۲ : از در حق کن طلب شکسته‌دلان را	94
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۳ : نگاهبانی خوبان شوخ چشم بلاست	90
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۴ : امید دلگشایی داشتم از گریهٔ خونین	66
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۵ : لاله دارد خبر از برق سبکسیر بهار	84
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۶ : آمد کار من ورشته تسبیح یکی است	87
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۷ : رویگردان نشود صافدل از دشمن خویش	69
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۸ : ناکسی بین که سر از صحبت من می‌پیچد	77
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۹ : در دل صاف نماند اثر تیغ زبان	70
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۰ : نماند از سردمهریهای دوران در جگر آهم	74
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۱ : بر آن رخسار نازک از نگاه تند می‌لرزم	87
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۲ : ز خواب نیستی برجسته‌ام از شورش هستی	71
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۳ : من آن شکسته پر و بال طایرم چون چشم	100
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۴ : در آتشم که چوآب گهر ز سنگدلی	73
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۵ : عبث مرغ چمن بر آب و آتش می‌زند خود را	93
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۶ : در آن محفل که من بردارم از لب مهر خاموشی	101
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۷ : به پای خم برسانید مشت خاک مرا	56
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۸ : کشتی عقل فکندیم به دریای شراب	109
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۹ : از دل خستهٔ من گر خبری می‌گیری	66
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۰ : خراب حالی این قصرهای محکم را	107
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۱ : مرا ز روز قیامت غمی که هست این است	338
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۲ : شکسته حالی من پیش یار باید دید	67
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۳ : بنمایید بجز آینه و آب، کسی	94
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۴ : هر جا که کند گرد غم از دور سیاهی	94
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۵ : از قید فلک بر زده دامن بگریزید	74
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۶ : ماتمکدهٔ خاک ،سزاوار وطن نیست	126
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۷ : احوال من مپرس، که با صد هزار درد	83
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۸ : نیست از خونابه نوشان هیچ کس جز من به جا	58
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰۹ : آه ازین شورش که ناز دولت بیدار را	78
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۰ : مدتی سجادهٔ تقوی به دوش انداختی	91
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۱ : گلشن از نازک نهالان یک تن سیمین شده است	114
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۲ : میدان تیغ بازی برق است روزگار	75
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۳ : فریب زندگی تلخ داد دایه مرا	106
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۴ : زندگی با هوشیاری زیر گردون مشکل است	89
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۵ : می‌زنم بر کوچهٔ دیوانگی در این بهار	75
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۶ : یوسف ما در ترازو چند باشد همچو سنگ؟	87
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۷ : چه ماتم است ندانم نهفته در دل خاک؟	86
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۸ : صحبت صافدلان برق صفت در گذرست	109
تک‌بیت شمارهٔ ۹۱۹ : شاهی و عمر ابد هر دو به یک کس ندهند	57
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۰ : به هر روش که توانی خراب کن تن را	74
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۱ : عاجز بود ز حفظ عنان دست رعشه دار	80
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۲ : یارب مرا ز پرتو منت نگاه دار	84
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۳ : پیر مغان ز توبه ترا منع اگر کند	81
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۴ : در زیر خرقه شیشهٔ می را نگاه دار	58
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۵ : شب را اگر از مرده دلی زنده نداری	70
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۶ : به شکر این که شدی پیشوای گرمروان	91
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۷ : حاصل این مزرع ویران بجز تشویش نیست	58
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۸ : نسخهٔ مغلوط عالم قابل اصلاح نیست	51
تک‌بیت شمارهٔ ۹۲۹ : جان قدسی در تن خاکی دو روزی بیش نیست	75
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۰ : کاش در زندگی از خاک مرا برمی داشت	96
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۱ : عقل پیری ز من ایام جوانی مطلب	99
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۲ : از فروغ لاله آتش زیر پا دارد بهار	79
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۳ : گر به جرم سینه صافی سنگبارانت کنند	121
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۴ : خبر حسرت آغوش تهیدست مرا	68
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۵ : به پیری، گفتم از دامان دنیا دست بردارم	84
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۶ : چون زمین نرم از من گرد بر می‌آورند	296
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۷ : پیران تلاش رزق فزون از جوان کنند	72
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۸ : مانند آب چشمه ز کاوش فزون شود	82
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۹ : دارد نظر به خانه خرابان همیشه عشق	76
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۰ : فروغ عاریت بانور ذاتی برنمی‌آید	79
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۱ : چراغ مسجد از تاریکی میخانه افروزد	88
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۲ : زندان به روزگار شود دلنشین و ما	84
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۳ : از سنگلاخ دنیا، ای شیشه بار بگذر	74
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۴ : هنگام بازگشت است، نه وقت سیر و گشت است	73
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۵ : صبح آگاهی شود گفتم مرا موی سفید	76
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۶ : بغیر عشق که از کار برده دست و دلم	62
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۷ : لامکانی شو که تبدیل مکان آب و گل	181
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۸ : به گفتگو نرود کار عشق پیش و مرا	92
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۹ : ز حرف سرد ناصح غفلتم افزود بر غفلت	88
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۰ : فرصت نمی‌دهد که بشویم ز دیده خواب	84
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۱ : دل می‌شود سیاه ز فانوس بی چراغ	72
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۲ : صبح است ساقیا می چون آفتاب گیر	92
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۳ : ذوقی است جانفشانی یاران به اتفاق	91
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۴ : جز گوشهٔ قناعت ازین خاکدان مگیر	81
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۵ : اشکم ز دل به چهره دویدن گرفت باز	98
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۶ : نبضی که بود از رگ خواب آرمیده‌تر	87
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۷ : رنگ من کرده به بال وپر عنقا پرواز	79
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۸ : زاهد خشک کجا، گریهٔ مستانه کجا؟	67
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۹ : صافی و تیرگی آب ز سرچشمه بود	174	1
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۰ : کدام آبله پا عزم این بیابان کرد؟	97
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۱ : روزی که آه من به هواداری تو خاست	70
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۲ : بدار عزت موی سفید پیران را	75
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۳ : درین جهان نبود فرصت کمر بستن	61
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۴ : از سر مژگان، نگاه حسرت ما نگذرد	112
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۵ : از دل آگاه، در عالم، همین نام است و بس	84
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۶ : چون نگردم گرد سر تا پای او چون گردباد؟	105
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۷ : بید مجنونیم، برگ ما زبان خامشی است	81
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۸ : از دشمنان خود نتوان بود بی خبر	67
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۹ : سنگ و گوهر، دیده حیران میزان را یکی است	68
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۰ : در دیار ما که جان از بهر مردن می‌دهند	88
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۱ : ز گاهواره تسلیم کن سفینهٔ خویش	88
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۲ : ای شاخ گل، به صحبت بلبل سری بکش	85
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۳ : در جبههٔ گشادهٔ گلها نگاه کن	53
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۴ : آب روان عمر ز استاده خوشترست	74
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۵ : زینت ظاهر چه کار آید دل افسرده را؟	121
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۶ : شمع بر خاک شهیدان گر نباشد گو مباش	98
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۷ : ای صبح مزن خندهٔ بیجا، شب وصل است	93
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۸ : یاد از نگاه گیر طریق سلوک را	90
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷۹ : صحبت شبهای میخواران ندارد بازگو	101
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۰ : بی محبت مگذران عمر عزیز خویش را	102
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۱ : نرمی ز حد مبر که چو دندان مار ریخت	146
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۲ : چون تاک اگرچه پای ادب کج نهاده‌ایم	77
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۳ : ای آن که پای کوه به دامن شکسته‌ای	77
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۴ : گرانی می‌کند بر خاطرش یادم، نمی‌دانم	96
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۵ : ز انقلاب جهان بی‌بران نمی‌لرزند	64
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۶ : برهمن از حضور بت، دل آسوده‌ای دارد	82
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۷ : عیار گفتگوی او نمی‌دانم، همین دانم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۸ : به آب می‌برد و تشنه باز می‌آرد	95
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۹ : به زور، چهرهٔ خود را شکفته می‌دارم	74
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۰ : به عزم رفتن از گلزار چون قامت برافرازد	104
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۱ : به آه سرد من آن شاخ گل سر در نمی‌آرد	97
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۲ : دل بی طاقتی چون طفل بدخو در بغل دارم	294	2
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۳ : بازی جنت مخور، کز بهر عبرت بس بود	71
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۴ : می‌کند مستی گوارا تلخی ایام را	108
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۵ : ساحلی نیست به از شستن دست از جانش	96
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۶ : آن که در آینه بیتاب شد از طلعت خویش	89
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۷ : حاصل من چو مه نو ز کمانخانه چرخ	75
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۸ : چون هر چه وقف گشت بزودی شود خراب	92
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۹ : هر چند تا جریم، فرومایه نیستیم	59
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۰ : در دبستان وجود از تیره بختی چون قلم	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۱ : کاش می دیدی به چشم عاشقان رخسار خویش	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۲ : حرف سبک نمی بردم از قرار خویش	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۳ : ای که می‌جویی گشاد کار خود از آسمان	131
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۴ : آغوشم از کشاکش حسرت چو گل درید	107
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۵ : نکند باد خزان رحم به مجموعهٔ گل	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۶ : از گهر سنجی این جوهریان نزدیک است	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۷ : ریخت از رعشه خجلت به زمین ساغر خویش	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۸ : خود کرده‌ام به شکوه‌تر خصم جان خویش	55
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۹ : جمع سازد برگ عیش از بهر تاراج خزان	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۰ : چون سرو در مقام رضا ایستاده‌ام	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۱ : دایم به خون گرم شفق غوطه می‌خورم	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۲ : از بیقراری دل اندوهگین خویش	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۳ : چو یوسفم که به چاه افتد از کنار پدر	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۴ : چو زلف ماتمیان درهم است کار جهان	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۵ : بر دشمنان شمردم، عیب نهانی خویش	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۶ : نیم به خاطر صحرا چو گردباد گران	68
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۷ : در دشت با سرابم، در بحر یار آبم	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۸ : ز حال دل خبرم نیست، اینقدر دانم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۹ : چه سود ازین که بلندست دامن فانوس؟	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۰ : چو برگ غنچهٔ نشکفته ما گرفته دلان	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۱ : ای دیدهٔ گلچین به ادب باش که شبنم	97
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۲ : از برگ سفر نیست تهی دامن یک گل	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۳ : تیره بختی لازم طبع بلند افتاده است	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۴ : صحبت ناجنس، آتش را به فریاد آورد	134
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۵ : از ظلمت وجود که می‌برد ره برون؟	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۶ : حیف فرهاد که با آنهمه شیرین‌کاری	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۷ : گر چه افسانه بود باعث شیرینی خواب	105
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۸ : به زور عقل گذشتن ز خود میسر نیست	104
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۹ : پاکدامانی است باغ دلگشا آزاده را	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۰ : کشتی بی‌ناخدا را بادبان لطف خداست	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۱ : تو فکر نامهٔ خود کن که می‌پرستان را	100
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۲ : در وصال از حسرت سرشار من دارد خبر	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۳ : از طلوع و از غروب مهر روشن شد که چرخ	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۴ : غافل به ماندگان نظر از رفتگان کند	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۵ : از هجر شکوه با در و دیوار می‌کنم	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۶ : در زهد من نهفته بود رغبت شراب	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۷ : عالم خاک از وجود تازه رویان مفلس است	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۸ : بال و پر همند حریفان سست عهد	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۹ : در جام لاله و قدح گل غریب بود	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۰ : خندهٔ کبک از ترحم هایهای گریه شد	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۱ : همچنان در جستجوی رزق خود سرگشته‌ام	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۲ : نفس رسید به پایان و در قلمرو خاک	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۳ : علاج کودک بدخو ز دایه می‌آید	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۴ : نمی‌روم قدمی راه بی اشارهٔ دل	68
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۵ : گلی که آفت پژمردگی نمی‌بیند	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۶ : هر که از حلقهٔ ارباب ریا سالم جست	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۷ : جسم در دامن جان بیهده آویخته است	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۸ : چه سود ازین که چو یوسف عزیز خواهم شد؟	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۹ : کجاست نیستی جاودان، که بیزارم	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۰ : خاکساری ز شکایت دهنم دوخته است	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۱ : منم آن لاله که از نعمت الوان جهان	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۲ : ازسبکباران راه عشق خجلت می‌کشم	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۳ : بر گرانباری من رحم کن ای سیل فنا	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۴ : تانظر از گل رخسار تو برداشته‌ام	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۵ : چون به داغ غربت من دل نسوزد سنگ را؟	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۶ : از بهشت افتاد بیرون آدم و خندان نشد	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۷ : تیشه فرهاد گردیده است هر مو بر تنم	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۸ : با همه مشکل گشایی خاک باشد رزق من	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۹ : هیچ کس را دل نمی‌سوزد به من چون آفتاب	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۰ : ز سردمهری احباب، در ریاض جهان	64
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۱ : کسی به خاک چو من گوهری نیندازد	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۲ : به پای قافله رفتن ز من نمی‌آید	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۳ : چو بید اگر چه درین باغ بی برآمده‌ام	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۴ : همان به خاک برابر چو نور خورشیدم	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۵ : چون قلم، شد تنگ بر من از سیه‌کاری جهان	56
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۶ : بر زمین ناید ز شادی پای من چون گردباد	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۷ : از حریم قرب، چون سنگم به دور انداخته است	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۸ : سال‌ها در پرده دل خون خود را خورده‌ام	60
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۹ : مرد مصاف در همه جا یافت می‌شود	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۰ : بر روی نازبالش گل تکیه می‌کند	108
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۱ : حسن در زندان همان بر مسند فرماندهی است	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۲ : از جور روزگار ندارم شکایتی	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۳ : از بس که بی گمان به در دل رسیده‌ام	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۴ : دیدن یک روی آتشناک را صد دل کم است	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۵ : غم به قدر غمگسار از آسمان نازل شود	108
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۶ : با گرانقدری سبک در دیده‌هایم چون نماز	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۷ : خشکسال زهد نم در جوی من نگذاشته است	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۸ : سودای زلف، سلسله جنبان گفتگوست	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷۹ : در مذاق من، شراب تلخ، آب زندگی است	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۰ : نومید نیم از کرم پیر خرابات	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۱ : چشم گشایش از خلق، نبود به هیچ بابم	59
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۲ : محرمی نیست در آفاق به محرومی من	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۳ : مکن ای شمع با من سرکشی، کز پاکدامانی	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۴ : گر شوی با خبر از سوز دل بیتابم	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۵ : نگردید از سفیدیهای مو آیینه‌ام روشن	65
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۶ : چهرهٔ یوسف ز سیلی گرمی بازار یافت	62
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۷ : چه شبها روز کردم در شبستان سر زلفش	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۸ : به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه می‌بندد	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۸۹ : از خود مرا برون بر، تا کی در این خرابات	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۰ : چه با من می‌تواند شورش روز جزا کردن؟	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۱ : تهی شود به لبم نارسیده رطل گران	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۲ : جدا چو دست سبو از سرم نمی‌گردد	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۳ : از جام بیخودی کرد، ساقی خدا پرستم	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۴ : راهی که راهزن زد، یک چند امن باشد	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۵ : دلتنگ از ملامت اغیار نیستم	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۶ : دیوانه‌ام که بر سر من جنگ می‌شود	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۷ : رزق می‌آید به پای خویش تا دندان به جاست	41
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۸ : نشتر از نامردمی در پردهٔ چشمم شکست	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹۹ : بی نیاز از خلق از دست دعای خود شدم	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۰ : من که روشن بود چشم نوبهار از دیدنم	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۱ : نرمی ره شد چون مخمل تار و پود خواب من	57
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۲ : عاقبت زد بر زمینم آن که از روی نیاز	102
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۳ : تمام از گردش چشم تو شد کار من ای ساقی	62
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۴ : ز همراهان کسی نگرفت شمعی پیش راه من	111
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۵ : هنوزم از دهان چون صبح بوی شیر می‌آمد	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۶ : من آن روزی که برگ شادمانی داشتم چون گل	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۷ : بود از موی سفید امید بیداری مرا	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۸ : عالم بیخبری بود بهشت آبادم	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۹ : از دم تیغ که هر دم به سرم می‌بارد	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۰ : عنانداری نمی‌آمد ز من سیل بهاران را	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۱ : منم آن غنچه غافل که ز بی‌حوصلگی	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۲ : چو نقش پا گزیدم خاکساری تا شوم ایمن	65
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۳ : من که بودم گردباد این بیابان، عاقبت	116
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۴ : از خاکیان ز صافی طینت جدا شدم	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۵ : درین قلمرو آفت، ز ناتوانیها	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۶ : فیض در بیخبری بود چو هشیار شدم	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۷ : اول ز رشک محرمیم سرمه داغ بود	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۸ : عشق بر هر کس که زور آورد، من گشتم خراب	107
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۹ : چون ماه مصر، قیمت من خواست عذر من	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۰ : بزرگان می‌کنند از تلخرویی سرمه در کارم	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۱ : مرا بیزار کرد از اهل دولت، دیدن دربان	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۲ : منه انگشت بر حرفم، اگر درد سخن داری	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۳ : ز راستی نبود شاخه‌های بی بر را	57
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۴ : چو مینای پر از می فتنه‌ها دارم به زیر سر	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۵ : شود بار دلم آن را که از دل بار بردارم	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۶ : نظر برداشت شبنم در هوای آفتاب از گل	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۷ : که می‌گوید پری در دیدهٔ مردم نمی‌آید؟	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۸ : شراب کهنه در پیری مرا دارد جوان دایم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۹ : نمی‌باید سلاحی تیزدستان شجاعت را	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۰ : تماشای بهشت از خلوتم بیرون نمی‌آرد	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۱ : ز اکسیر قناعت می‌شمارم نعمت الوان	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۲ : امیدم به بی دست و پایی است، ورنه	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۳ : سپندست کز جا جهد، جا نماید	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۴ : گویند به هم مردم عالم گلهٔ خویش	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۵ : نگاه گرم را سر ده به جانم تا دلی دارم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۶ : از من خبر دوری این راه مپرسید	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۷ : جگر سنگ به نومیدی من می‌سوزد	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۸ : می‌کنم در کار ساحل این کهن تابوت را	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۹ : تا به کی بر دل ز غیرت زخم پنهانی خورم	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۰ : چه نسبت است به مژگان مرا نمی‌دانم	107
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۱ : عزیزی خواری و خواری عزیزی بار می‌آورد	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۲ : کمان بال و پر پرواز گردد تیر بی پر را	117
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۳ : نخوابیده است با کین کسی هرگز دل صافم	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۴ : ز خال گوشهٔ ابروی یار می‌ترسم	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۵ : ز رنگ و بوی جهان قانعم به بی‌برگی	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۶ : فتح بابی نشد از کعبه و بتخانه مرا	105
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۷ : چند در دایرهٔ مردم عاقل باشم	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۸ : چون گوهر گرامی آدم درین بساط	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۴۹ : هستی موهوم موج سرابی بیش نیست	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۰ : از غم دنیا و عقبی یک نفس فارغ نیم	105
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۱ : دست و پا گم می‌کنم زان نرگس نیلوفری	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۲ : دلی خالی ز غیبت در حضورم می‌توان کردن	126
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۳ : در عالم ایجاد من آن طفل یتیمم	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۴ : ز جوی شیر کردم تلخ بر خود خواب شیرین را	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۵ : کیست جز آینه و آب درین قحط‌آباد	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۶ : در آشیان به خیال تو آنقدر ماندم	106
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۷ : نسازد لن ترانی چون کلیم از طور نومیدم	842
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۸ : به میزان قیامت، بیش کم، کم بیش می‌آید	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۹ : گل من از خمیر شیشه و جام است پنداری	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۰ : ربوده است ز من اختیار، جذبهٔ بحر	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۱ : بیداری دولت به سبکروحی من نیست	64
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۲ : در هر که ترا دیده، به حسرت نگرانم	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۳ : نه ذوق بودن و نه روی بازگردیدن	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۴ : شوم به خانه مردم، نخوانده چون مهمان؟	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۵ : به عشق پاک کردم صرف عمر خود، ندانستم	102
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۶ : بعد ایامی که گلها از سفر باز آمدند	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۷ : گر می‌زنم به هم کف افسوس، دور نیست	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۸ : می‌کند چرخ ستمگر به شکرخنده حساب	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۹ : خانه‌ای از خانه آیینه دارم پاکتر	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۰ : آه کز بی حاصلیها نیست در خرمن مرا	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۱ : رخنه در کار ز تسبیح فزون است مرا	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۲ : گوشه‌ای کو، که دل از فکر سفر جمع کنم	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۳ : من که نتوانم گلیم خود برآوردن ز آب	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۴ : دعوی گردن فرازی با اسیری چو کنم؟	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۵ : روشندلی نمانده درین باغ و بوستان	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۶ : چگونه پیش رخ نازک تو آه کنم؟	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۷ : نیست یک جبهه واکرده درین وحشتگاه	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۸ : من نه آنم که تراوش کند از من گله‌ای	653
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۹ : دردها کم شود از گفتن و دردی که مراست	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۰ : بر فقیران پیشدستی کردن از انصاف نیست	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۱ : از بس نشان دوری این ره شنیده‌ام	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۲ : ابرام در شکستن من اینقدر چرا؟	109
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۳ : خنده و جان بر لبم یکبار می‌آید چو برق	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۴ : می‌دهم جان در بهای حسن تا در پرده است	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۵ : نخل صنوبرم که درین باغ دلفریب	58
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۶ : مرا ز سیر چمن غم، ترا نشاط رسد	51
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۷ : چو عکس چهره خود در پیاله می‌بینم	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۸ : همان ریزند خار از ناسپاسیها به چشم من	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۹ : ز ناکامی گل از همصحبتان یار می‌چینم	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۰ : هر مصلحت عقل، کم از کوه غمی نیست	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۱ : درین ریاض من آن شبنم گرانجانم	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۲ : فکر شنبه تلخ دارد جمعه را بر کودکان	64
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۳ : ناتمامان، چون مه نو، یاد من خواهند کرد	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۴ : ز من کناره کند موج اگر حباب شوم	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۵ : نزدیک من میا که ز خود دور می‌شوم	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۶ : از دیده هرچه رفت، ز دل دور می‌شود	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۷ : شکایتی است که مردم ز یکدگر دارند	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۸ : چندان که درین دایره چون چشم پریدم	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۹۹ : به سیم قلب یوسف را نمی‌گیرند از اخوان	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۰ : زنده می‌سوزد برای مرده در هندوستان	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۱ : داغ آن دریانوردانم که چون زنجیر موج	104
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۲ : شود جهان لب پرخنده‌ای، اگر مردم	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۳ : شدند جمع دل و زلف از آشنایی هم	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۴ : فریب مهربانی خوردم از گردون، ندانستم	160
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۵ : چون سرو گذشتم ز ثمر تا شوم آزاد	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۶ : نیست ما را در وفاداری به مردم نسبتی	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۷ : از چشم زخم تو به مبادا شکسته دل	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۸ : بر حواس خویش، راه آرزوها بسته‌ایم	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۹ : با دست رعشه دار، چو شبنم درین چمن	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۰ : باور که می‌کند، که درین بحر چون حباب	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۱ : چون کمان و تیر، در وحشت سرای روزگار	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۲ : ما نام خود ز صفحه دلها سترده‌ایم	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۳ : ما توبه را به طاعت پیمانه برده‌ایم	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۴ : خمها چو فیل مست سر خود گرفته‌اند	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۵ : از صبح پرده سوز، خدایا نگاه دار	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۶ : کوچه گرد آستین چون اشک حسرت نیستیم	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۷ : صلح از فلک به دیدهٔ بیدار کرده‌ایم	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۸ : زیبا و زشت در نظر ما یکی شده است	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۹ : گل را به رو اگر نشناسیم عیب نیست	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۰ : نومید نیستیم ز احسان نوبهار	65
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۱ : نیست طول عمر را کیفیت عرض حیات	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۲ : عمر اگر باشد، تماشای اثر خواهید کرد	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۳ : کس زبان چشم خوبان را نمی‌داند چو ما	105
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۴ : گرچه خاکیم پذیرای دل و جان شده‌ایم	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۵ : نیست یک نقطهٔ بیکار درین صفحهٔ خاک	180
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۶ : پرده بردار ز رخسار خود ای صبح امید	113
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۷ : نیستیم از جلوهٔ باران رحمت ناامید	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۸ : ما چو سرواز راستی دامن به بار افشانده‌ایم	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۲۹ : نیست غیر از بحر، چون سیلاب، ما را منزلی	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۰ : دست ماگیر ای سبک جولان، که چون نقش قدم	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۱ : یوسف مصر وجودیم از عزیزیها، ولیک	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۲ : هر تلخیی که قسمت ما کرده است چرخ	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۳ : زین بیابان گرمتر از ما کسی نگذشته است	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۴ : خواه در مصر غریبی، خواه در کنج وطن	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۵ : حسرت ما را به عمر رفته، چون برگ خزان	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۶ : چون میوه پخته گشت، گرانی برد ز باغ	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۷ : نیفشانم چو یوسف تا ز دامن گرد تهمت را	65
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۸ : بی عزیزان، مرگ پابرجاست عمر جاودان	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۹ : یک جبهه گشاده ندیدیم در جهان	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۰ : ماداغ توبه بر دل ساغر گذاشتیم	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۱ : هر کسی تخمی به خاک افشاند و ما دیوانگان	160
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۲ : بر دانهٔ ناپخته دویدیم چو آدم	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۳ : نفسی چند که در غم گذراندن ستم است	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۴ : ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۵ : بنای خانه بدوشی بلند کردهٔ ماست	63
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۶ : آستین بر هر چه افشاندیم، دست ما گرفت	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۷ : ما سیه بختان تفاوت را قلم بر سر زدیم	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۸ : نیست ممکن از پشیمانی کسی نقصان کند	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۹ : خط به اوراق جهان، دیده و نادیده زدیم	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۰ : هر دم از ماتم برگی نتوان آه کشید	102
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۱ : حاصل ما ز عزیزان سفر کردهٔ خویش	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۲ : دستش به چیدن سر ما کار تیغ کرد	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۳ : کم نشد در سربلندی فیض ما چون آفتاب	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۴ : آسودگی کنج قفس کرد تلافی	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۵ : دست کوتاه ز دامان گل و پا در گل	155
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۶ : داغ عشق تو ز اندازهٔ ما افزون است	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۷ : از حادثه لرزند به خود قصر نشینان	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۸ : در تلافی، میوهٔ شیرین به دامن می‌دهیم	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۹ : دست کرم ز رشتهٔ تسبیح برده‌ایم	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۰ : نه دین ما به جا و نه دنیای ما تمام	107
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۱ : منعمان گر پیش مهمان نعمت الوان کشند	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۲ : یوسف به زر قلب فروشان دگرانند	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۳ : عنان گسسته‌تر از سیل در بیابانیم	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۴ : نظر به عالم بالاست ما ضعیفان را	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۵ : چه فتاده است بر آییم چو یوسف از چاه؟	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۶ : چیده‌ایم از دو جهان دامن الفت چون سرو	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۷ : دارم عقیق صبر به زیر زبان خویش	125
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۸ : دیوانه‌ام ولیک بغیر از دو زلف یار	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۹ : چون صبح، خنده با جگر چاک می‌زنیم	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۰ : بیاض گردن او گر به دست ما افتد	144
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۱ : دشمن خانگی آدم خاکی است زمین	124
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۲ : پیش ازان کز یکدگر ریزیم چون قصر حباب	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۳ : لذت نمانده است در آیندهٔ حیات	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۴ : خضر با عمر ابد پوشیده جولان می‌کند	157
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۵ : طاعت ما نیست غیر از شستن دست از جهان	242
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۶ : آن سوخته جانم که اگر چون شرر از خلق	57
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۷ : آن طفل یتیمم که شکسته است سبویم	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۸ : وفا و مردمی از روزگار دارم چشم	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۹ : دیگران از دوری ظاهر اگر از دل روند	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۰ : سرما در قدم دار فنا افتاده است	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۱ : ما نه زان بیخبرانیم که هشیار شویم	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۲ : همان از طاعت من بوی کیفیت نمی‌آید	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۳ : ما را گزیده است ز بس تلخی خمار	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۴ : سودای آب حیوان، بیم زیان ندارد	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۵ : کار جهان تمامی، هرگز نمی‌پذیرد	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۶ : زان چهرهٔ عرقناک، زنهار بر حذر باش	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۷ : ایام نوجوانی، غافل مشو ز فرصت	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۸ : همیشه داغ دل دردمند من تازه است	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۹ : دو چشم شوخ تو با یکدیگر نمی‌سازند	63
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۰ : خفته را گر خفتگان بیدار نتوانند کرد	119
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۱ : گر نخواهی پشت پا زد بر جهان، پایی بکوب	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۲ : گر به بیداری غرور حسن مانع می‌شود	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۳ : پیش ازین، بر رفتگان افسوس می‌خوردند خلق	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۴ : نیست آسان خون نعمتهای الوان ریختن	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۵ : سال‌ها گل در گریبان ریختی چون نوبهار	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۶ : چو گل با روی خندان صرف کن گر خرده‌ای داری	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۷ : هیچ همدردی نمی‌یابم سزای خویشتن	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۸ : این چنین زیر و زبر عالم نمی‌ماند مدام	1728
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۹۹ : بوسی که ز کنج لب ساقی نگرفتم	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۰ : چون دست برآرم به گرفتن، که ز غیرت	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۱ : ز اخوان راضیم تا دیدم انصاف خریداران	122
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۲ : از دست نوازش تپش دل نشود کم	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۳ : خط پاکی ز سیلاب فنا دارد وجود ما	68
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۴ : گریزد لشکر خواب گران از قطرهٔ آبی	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۵ : نمانده از شب آن زلف گر چه پاسی بیش	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۶ : گرفتم این که نظر باز می‌توان کردن	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۷ : جای شادی نیست زیر این سپهر نیلگون	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۸ : قسمت خود بین نمی‌گردد زلال زندگی	110
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۰۹ : زین بیابان می‌برم خود را برون چون گردباد	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۰ : چون سیاهی شد ز مو، هشیار می‌باید شدن	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۱ : داشتم چون سرو از آزادگی امیدها	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۲ : هر گنه عذری و هر تقصیر دارد توبه‌ای	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۳ : دلم ز کنج قفس تا گرفت، دانستم	110
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۴ : خوش است فصل بهاران شراب نوشیدن	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۵ : کنون که شیشهٔ می‌مالک الرقاب شده است	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۶ : نیست جز پای خم امروز درین وحشتگاه	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۷ : در عشق پیش بینی، سنگ ره وصال است	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۸ : بیستون را الم مردن فرهاد گداخت	100
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱۹ : ندارم محرمی چون کوهکن تا درد دل گویم	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۰ : جهان بهشت شد از نوبهار، باده بیار	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۱ : چه می‌پرسی ز من کیفیت حسن بهاران را؟	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۲ : انصاف نیست آیهٔ رحمت شود عذاب	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۳ : خاکم به چشم در نگه واپسین مزن	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۴ : ز صد هزار پسر، همچو ماه مصر یکی	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۵ : ز عمر، قسمت ما نیست جز زمان وداع	106
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۶ : درین دو هفته که ابر بهار در گذرست	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۷ : دل را به آتش نفس گرم آب کن	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۸ : از زخم سنگ نیست در بسته را گزیر	104
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۲۹ : از آب زندگی به شراب التفات کن	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۰ : فریب شهرت کاذب مخور چو بیدردان	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۱ : این راه دور، بیش ز یک نعره‌وار نیست	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۲ : هر چند ز ما هیچکسان کار نیاید	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۳ : به خاکمال حوادث بساز زیر فلک	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۴ : منمای به کوته نظران چهرهٔ خود را	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۵ : عمر عزیز را به می‌ناب صرف کن	51
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۶ : سر جوش عمر را گذراندی به درد می	55
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۷ : هر کس که زر به زر دهد اهل بصیرت است	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۸ : سرمه را هم محرم چشم سیاه خود مکن	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۳۹ : قبلهٔ من! عکس در شرع حیا نامحرم است	63
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۰ : به استخاره اگر توبه کرده‌ای زاهد	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۱ : ز باده توبه در ایام نوبهار مکن	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۲ : در قلزمی که ابر کرم موج می‌زند	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۳ : از خود برون نرفته هوای سفر مکن	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۴ : ساقیا صبح است می از شیشه در پیمانه کن	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۵ : می‌رود فیض صبوح از دست، تا دم می‌زنی	62
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۶ : از شتاب عمر گفتم غفلت من کم شود	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۷ : صبح بیداری شود گفتم مرا موی سفید	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۸ : نباشم چون ز همزانویی آیینه در آتش؟	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۹ : یک دل نشد گشاده ز گفت و شنید من	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۰ : مرگ هیهات است سازد از فراموشان مرا	116
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۱ : به یک خمیازهٔ گل طی شد ایام بهار من	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۲ : در حسرت یک مصرع پرواز بلندست	97
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۳ : گفتم از پیری شود بند علایق سست‌تر	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۴ : یک دل غمگین، جهانی را مکدر می‌کند	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۵ : با خرابیهای ظاهر، دلنشین افتاده‌ام	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۶ : جوانی برد با خود آنچه می‌آمد به کار از من	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۷ : بجز کسب هوا از من دگر کاری نمی‌آید	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۸ : به خاک افتم ز تخت سلطنت چون در خمار افتم	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵۹ : دیدهٔ بیدار انجم محو شد در خواب روز	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۰ : اندیشه از شکست ندارم، که همچو موج	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۱ : کشاکش رگ جان من اختیاری نیست	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۲ : بر لب چاه زنخدان تشنه لب استاده‌ام	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۳ : با کمال ناگواریها گوارا کرده است	130
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۴ : خون می‌خورد کریم ز مهمان سیر چشم	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۵ : گردون سفله لقمهٔ روزی حساب کرد	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۶ : بر حریر عافیت نتوان مرا در خواب کرد	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۷ : به نسیمی ز هم اوراق دلم می‌ریزد	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۸ : ازان خورند به تلخی شراب ناب مرا	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۶۹ : خراب حالی ازین بیشتر نمی‌باشد	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۰ : عاقبت پیر خرابات ز بی‌پروایی	103
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۱ : ز گریه‌ای که مرا در گلو گره گردد	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۲ : من و سیری ز عقیق لب خوبان، هیهات	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۳ : می‌شود نخل برومند سبکبار از سنگ	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۴ : رفتی و رفت روشنی از چشم و دل مرا	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۵ : یک ساعت است گرمی هنگامهٔ هوس	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۶ : هر تمنایی که پختم زیر گردون، خام شد	123
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۷ : دست تا بر ساز زد مطرب، دل ما خون گریست	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۸ : غم ز محنت خانهٔ من شاد می‌آید برون	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۹ : هر کجا تدبیر می‌چیند بساط مصلحت	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۰ : از حوادث هر که را سنگی به مینا می‌خورد	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۱ : چون نظر بر حاصل عمر عزیزان می‌کنم	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۲ : نالهٔ ناقوس دارد هر سر مو بر تنم	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۳ : داغ بر دل شدم از انجمن یار برون	100
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۴ : مرا هر کس که بیرون می‌کشد از گوشهٔ خلوت	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۵ : زنده شد عالمی از خندهٔ جان پرور او	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۶ : بر سیه بختی ارباب سخن می‌گرید	136
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۷ : نشاهٔ بادهٔ گلرنگ به تخت است مدام	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۸ : گر بداند که چه شورست درین عالم خاک	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۹ : آنقدر خون ز لب لعل تو در دل دارم	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۰ : هر که داند که خبرها همه در بیخبری است	109
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۱ : دلیل راحت ملک عدم همین کافی است	100
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۲ : کسی که می‌نهد از حد خود قدم بیرون	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۳ : ز آسمان کهنسال چشم جود مدار	55
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۴ : بر لب ساغر ازان بوسهٔ سیراب زنند	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۵ : زلیخا همتی در عرصهٔ عالم نمی‌یابد	64
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۶ : پردهٔ عصمت ندارد تاب دست انداز شوق	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۷ : از زاهدان خشک مجو پیچ و تاب عشق	113
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۸ : خون مرا به گردن او گر ندیده‌ای	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹۹ : گر ندیدی شاخ گل را با خزان آمیخته	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۰ : دامن فانوس آن وسعت ندارد، ور نه من	102
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۱ : از سکندر صفحهٔ آیینه‌ای بر جای ماند	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۲ : آدم مسکین به یک خامی که در فردوس کرد	115
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۳ : ما ز بوی پیرهن قانع به یاد یوسفیم	119
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۴ : طومار درد و داغ عزیزان رفته است	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۵ : طلبکار تو دارد اضطرابی در جهانگردی	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۶ : نمی‌دانم کجا آن شاخ گل را دیده‌ام صائب	97
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۷ : من نیستم حریف زبانت، مگر زنم	97
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۸ : هرگز نبود رسم ترا خواب صبحگاه	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰۹ : من آن زمان چون قلم سر ز سجده بردارم	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۰ : مکرر بر سر بالین شبنم آفتاب آمد	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۱ : به قسمت راضیم ای سنگدل، دیگر چه می‌خواهی	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۲ : چه آرزوی شهادت کنم، که سوخته است	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۳ : خاطرت از شکوهٔ ما کی پریشان می‌شود؟	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۴ : درین راه به دل نزدیک، گمراهی نمی‌باشد	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۵ : خواهی حنای پا کن و خواهی نگار دست	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۶ : ذوق وصال می‌گزد از دور پشت دست	68
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۷ : به بی برگان چنان ای شاخ گل مستانه می‌خندی	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۸ : دایم به روی دست دعا جلوه می‌کنی	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۹ : حق ما افتادگان را کی توان پامال کرد؟	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۰ : شادم به مرگ خود که هلاک تو می‌شوم	125
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۱ : در جبههٔ ستارهٔ من این فروغ نیست	62
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۲ : خبر به آینه می‌گیرم از نفس هر دم	58
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۳ : سایهٔ بال هما خواب گران می‌آرد	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۴ : بیخودان، از جستجو در وصل فارغ نیستند	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۵ : مرا ز خضر طریقت نصیحتی یادست	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۶ : چاه این بادیه از نقش قدم بیشترست	70
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۷ : چو غنچه دست و رخی تازه کن به شبنم اشک	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۸ : حرف گفتن در میان عشق و دل انصاف نیست	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۹ : من بسته‌ام لب طمع، اما نگار من	109
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۰ : باغ و بهار چشم و دل قانع من است	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۱ : خصم درونی از برون، بارست بر دل بیشتر	107
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۲ : چون شبنم روشن گهر، با خار و گل یکرنگ شو	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۳ : زنهار در دار فنا، انگور خود ضایع مکن	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۴ : از جهان آب و گل بگذر سبک چون گردباد	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۵ : از چراغی می‌توان افروخت چندین شمع را	114
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۶ : در کهنسالی ز مرگ ناگهان غافل مشو	67
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۷ : مشرق خمیازه می‌سازد دهن را حرف پوچ	101
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۸ : روزگار زندگانی را به غفلت مگذران	112
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۹ : سوگند می‌دهم به سر زلف خود ترا	66
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۰ : نیست در پایان عمر از رعشه پیران را گزیر	59
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۱ : هست در قبضهٔ تقدیر، گشاد دل تنگ	65
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۲ : مرگ بی‌منت، گواراتر ز آب زندگی است	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۳ : چون لاله گرچه چشم و چراغم بهار را	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۴ : نگردد چون کف افسوس هر برگ نهال من؟	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۵ : مژگان من نشد خشک، تا شد جدا ز رویت	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۶ : دلگیر نیست از تن، جانهای زنگ بسته	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۷ : ز پیری می‌کند برگ سفر یک یک حواس من	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۸ : دو دولت است که یکبار آرزو دارم:	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۹ : به آب روی خود در منتهای عمر می‌لرزم	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۰ : سر بر تن من نیست ز آشفته دماغی	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۱ : دیوان ما و خود را، مفکن به روز محشر	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۲ : از پا فتادگانیم، در زیر پا نظر کن	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۳ : بیگانگی ز حد رفت، ساقی می صفاده	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۴ : به یاد هر چه خوری، می همان نشاط دهد	63
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۵ : نمی‌دهی قدح بی شمار اگر ساقی	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۶ : اکنون که شد سفید مرا چشم انتظار	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۷ : بعد عمری چون صدف گر قطرهٔ آبی خورم	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۸ : از هجر و وصل نیست گشایش دل مرا	106
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۹ : کیفیت است مطلب از عمر، نه درازی	410
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۰ : هر چند برآوردهٔ آن جان جهانم	61
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۱ : ز استادن آب روان سبز گردد	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۲ : به دست تهی می‌گشایم گرهها	110
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۳ : خوشا رهنوردی که چون صبح صادق	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۴ : گرد سفر ز خویش فشاندند همرهان	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۵ : ای زلف یار، اینقدر از ما کناره چیست؟	68
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۶ : کهنه دیوار ترا دارد دو عالم در میان	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۷ : بر نمی‌خیزد به صرصر نقشم از دامان خاک	82
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۸ : پیراهنی که می‌طلبی از نسیم مصر	98
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۹ : کیستم من، مشت خار در محیط افتاده‌ای	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۰ : با جگر خوردن قناعت کن که این مهمانسرا	117
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۱ : بر روی هم هر آنچه گذاری وبال توست	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۲ : شکر توام ز تیغ زبان موج می‌زند	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۳ : بسیار آشنا به نظر جلوه می‌کنی	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۴ : در پلهٔ غرور تو دل گر چه بی بهاست	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۵ : در شکست ماست حکمتها، که چون کشتی شکست	173
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۶ : مشو زنهار ایمن از خمار بادهٔ عشرت	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۷ : ز ناله‌های غریبانه منع ما نکنی	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۸ : از تندباد حادثه شمع مرا بخر	97
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۷۹ : من آن روزی که چون شبنم عزیز این چمن بودم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۰ : ای آینه، در روی زمین دیدنیی نیست	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۱ : در کنج قفس چند کنی بال فشانی؟	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۲ : دو روزی نیست افزون عمر ایام برومندی	58
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۳ : به فکر چارهٔ ما هیچ صاحبدل نمی‌افتد	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۴ : مرا از زندگانی سیر کرد از لقمهٔ اول	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۵ : چنان از موج رحمت شد زمین و آسمان خالی	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۶ : در گلشن حسن تو خلل راه ندارد	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۷ : از صحبت باد سحر ای غنچهٔ بی دل	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۸ : چون گره شد به گلو لقمهٔ غم، باده طلب	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۸۹ : ای عقیق از من لب تشنه فراموش مکن	123
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۰ : ای گل شوخ که مغرور بهاران شده‌ای	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۱ : ما به امید عطای تو چنین بیکاریم	166
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۲ : نخل امید تو آن روز شود صاحب برگ	71
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۳ : عمر چون قافله ریگ روان در گذرست	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۴ : رحم کن بر دل بی‌طاقت ما ای قاصد	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۵ : این دزدها تمام شریکند با عسس	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۶ : به امید رهایی با تو حال خویش می‌گفتم	94
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۷ : تویی در دیده‌ام چون نور و محرومم ز دیدارت	121
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۸ : ز حرف حق درین ایام باطل بوی خون آید	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۹ : ریزش اشک مرا نیست محرک در کار	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۰ : لب نهادم به لب یار و سپردم جان را	93
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۱ : چشم بیداری است هر کوکب درین وحشت سرا	95
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۲ : عمر با صد ساله الفت بیوفایی کرد و رفت	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۳ : نیست غیر از گوشهٔ دل در جهان آب و گل	56
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۴ : در جهان آگهی خضری دچار من نشد	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۵ : غم بی حاصلی خویش نخوردی یک بار	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۶ : چنان گرم از بساط خاک بگذر	80
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۷ : سوز پنهانی چو شمع آخر گریبانم گرفت	63
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۸ : کثرت و تفرقه در عالم گفتار بود	92
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰۹ : سینه باغی است که گلشن شود از خاموشی	85
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۰ : هر چه از دل می‌خورم، از روزیم کم می‌کنند	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۱ : آن که آخر سر به صحرا داد بی بال و پرم	78
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۲ : نیست جز داغ عزیزان حاصل پایندگی	57
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۳ : همچو شمع صبح می‌لرزد به جان خویشتن	87
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۴ : شد از فشار گردون، موی سفید و سر زد	77
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۵ : زینهار از لاله رخساران به دیدن صلح کن	74
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۶ : ز دست راست ندانستمی اگر چپ را	75
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۷ : زبان شکوه اگر همچو خار داشتمی	90
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۸ : همسایهٔ وجود نباشد اگر عدم	64
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱۹ : همچو بوی گل که در آغوش گل از گل جداست	183
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۰ : پیش و پس اوراق خزان نیم نفس نیست	83
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۱ : از دور نیفتد قدح بزم مکافات	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۲ : طومار زندگی را، طی می‌کند به یک شب	76
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۳ : از باده توبه کردن مشکل بود، وگرنه	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۴ : چند در خواب رود عمر تو ای بی پروا؟	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۵ : برگ عشرت مکن ای غنچه که ایام بهار	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۶ : پیش از آن دم که کند خاک تو را در دل خون	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۷ : زمین، سرای مصیبت بود، تو می‌خواهی	81
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۸ : نیستی گردون، ولی بر عادت گردون تو هم	88
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲۹ : زیر سپهر، خواب فراغت چه می‌کنی؟	57
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۰ : ای عقل شیشه بار که گل بر تو سنگ بود	59
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۱ : تعمیر خانه‌ای که بود در گذار سیل	84
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۲ : در سپند من سودازده آتش مزنید	73
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۳ : دل نبندند عزیزان جهان در وطنی	72
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۴ : خاطر از وضع مکرر زود در هم می‌شود	79
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۵ : می‌خورد شهر به هم، گر تو ستمگر یک روز	86
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۶ : کمند زلف در گردن گذشتی روزی از صحرا	159
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۷ : جان هواپرستان، در فکر عاقبت نیست	91
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۸ : صنوبر با تهیدستی به دست آورد صد دل را	89
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۹ : مشو از نالهٔ افسوس غافل چون جرس، یاری	69
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۴۰ : چنان در خانهٔ آیینه محو دیدن خویشی	96
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۴۱ : چشمی نچراندیم در این باغ چو شبنم	99
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۴۲ : با موی سفید اشک ندامت نفشاندیم	83