« به نام خدا »

                            چنان اعجازِ تحریرش خیالیست …

       « به نام خدا »

این طَمَع بر کام دشمن زهر شد

        « به نام خدا »

بخت، گهی از تو نهان میشود 

          « به نام خدا »

عیبِ ما را در حضور ما بگو ؛

                         « به نام خدا »

                 « به نام خدا »

تو زادگاهِ منی؛ خاکِ گُل فِشانِ منی ؛

               « به نام خدا »

دلگیرم از تبانیِ این ؛ حِزبِ بادها ؛

                   « به نام خدا »

عمرِ لبخندِ تو کوتاه است و تاوانش دراز ؛

           « به نام خدا »

از آن زمان که به عشقِ تو مبتلا شده ام ؛

                 « به نام خدا »

مدهوشِ بزرگی و جلالِ تو چنانم؛

     « به نام خدا »

شب، سیاهی، سکوتِ معنی دار ؛ 

                 « به نام خدا »

اگر چه موسمِ گُل، فصلِ بیقراری نیست ؛

« به نام خدا »

همه در اضطرابِ فردائیم ؛

                          « به نام خدا »

 قلم به دفترِ شعرم ؛ شبانه می گرید

                          « به نام خدا »

کِنارِ دشتِ بزرگی که سبز و مِه زده بود؛

« به نام خدا »

می نشینم پیشِ رویِ آیِنه ؛

                        « به نام خدا »

                     « به نام خدا »

این صدایِ پایِ نوروز است یا بانگِ بلاست؟

« به نام خدا »

 به ظاهر ؛ جملگی با هم رفیقیم ؛

« به نام خدا »

عقربهٔ ساعتِ شَمّاطِه دار ؛