شعر پاک

عنوان شعر	تاریخ انتشار	تعداد بازدید	تعداد نظرات
دِماغ	فروردین 13, 1401	333	29
برخورد	دی 3, 1400	280	19
در تب کرونا	شهریور 18, 1399	271	10
همه ی ساعت ها	مرداد 9, 1398	290	0
مروارید	فروردین 17, 1398	312	7
ساحل	فروردین 16, 1398	242	0
با کلک ِشوخ خویش	فروردین 2, 1398	209	0
خدای خون	اسفند 26, 1397	454	7
چراغ وهم	اسفند 15, 1397	297	1
آب	اسفند 14, 1397	279	1
راوی	اسفند 13, 1397	427	2
و من چقدر خسته بودم …	اسفند 12, 1397	193	2
آدم نه برگ بود و نه ابر و روشنی ….	اسفند 11, 1397	228	3
در فصل های سرد	اسفند 10, 1397	461	7
روز-نامه	اسفند 8, 1397	188	0
آواز راه‌ها	اسفند 7, 1397	207	0
یک، سه، پنج، نه	اسفند 5, 1397	518	14
یاد بودِ ساده‌یِ بهار …	بهمن 28, 1397	259	0
گل‌های ناشناس	بهمن 27, 1397	227	1
نامه ای برای پسرم (3)	بهمن 24, 1397	193	0
پرواز تو از پشت پرچین ها	بهمن 23, 1397	205	2
بی نام تو	بهمن 23, 1397	225	8
نامه ای برای پسرم	بهمن 21, 1397	269	3
پدر بزرگ!	بهمن 21, 1397	335	0
هفت توجیه	بهمن 19, 1397	194	0
گل های کاملیا	بهمن 5, 1397	336	2
نامه اى براى پسرم – 1	مهر 24, 1397	234	11
نابرابر جا	شهریور 28, 1397	237	2
هدیه	شهریور 27, 1397	223	10

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

کبوتری که رضایت نداشت از دل خویش
شبانه پر زد و رفت از دیار و محفل خویش

شبی که بال و پرش مثل مار زخمی بود
برای دانه گذشت از بیان مشکل خویش

هوای باغ که شد تیره از غم گلها
ندید بین درختان مرا مقابل خویش

به عاشقی که خطر را همیشه حس می کرد
کسی نگفت نرو در مسیر باطل خویش

هزار مرتبه گفتم به مدّعی با عشق
دهد امید به پروانه های عاقل خویش

به آنکه خواست دهد خونبهای گلها را
بگو ببخش به ما قدری از فضایل خویش

به پاس خون شقایق که در رگش جاری ست
چگونه نگذرد عاشق ز خون قاتل خویش

« مهدی سیدحسینی »

تازه ترین نقدها