شعر پاک

🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

لیست اشعار دفتر

عنوان شعر	تاریخ انتشار	تعداد بازدید	تعداد نظرات
پدرم شاعر نیست	فروردین 28, 1399	446	0
پاییز شد	فروردین 27, 1399	449	2
پاییز دلتنگی	فروردین 26, 1399	248	2
می‌پرسی از احوالم؟!	فروردین 25, 1399	558	2
مسئول	فروردین 24, 1399	207	8
مرگ	فروردین 23, 1399	231	4
مرا ببخش…	فروردین 22, 1399	522	4
محبوب من!	فروردین 21, 1399	1090	5
مترسک	فروردین 20, 1399	225	5
مبتلا	فروردین 19, 1399	191	4
عشق ممتد	فروردین 18, 1399	236	2
شعرهایم…	فروردین 10, 1399	563	6
سرزمین مقدس ام…	آبان 21, 1398	296	6
حق با چشمان توست!	آبان 19, 1398	193	4
بغض	آبان 18, 1398	243	8
دردانه کودکم…	فروردین 28, 1398	258	3
تو؛ همه ی منی…	اسفند 4, 1397	189	2
پنجره…	اسفند 2, 1397	185	4
کودک پا برهنه…	اسفند 1, 1397	329	4
پاییز…	بهمن 30, 1397	433	4
آفتابگردان	بهمن 29, 1397	452	2
دوست داشتن…	بهمن 29, 1397	467	2
بی وطن…	بهمن 23, 1397	605	0
لبخندت…	بهمن 18, 1397	179	1
دوست داشتنت…	بهمن 16, 1397	587	2
دوست داشتنت…	آذر 30, 1397	2509	0
پدرم دروغگو بود…	آذر 30, 1397	216	0
مادرم مرد بود…	آذر 30, 1397	255	0
کابوس رفتنت	آذر 29, 1397	245	0
وصیت نامه ی عشقی که شهید شد	آذر 29, 1397	494	0
بوسه هایت کوتاه اند…	آذر 29, 1397	308	0
عشق پایکوبی میکند…	آذر 29, 1397	306	0
تو نان میخواهی و من عشق…	آذر 29, 1397	227	4
همیشه دوستت دارم…	آذر 29, 1397	542	0

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

باید که زیبایش کنم طاووس بی پر را
باید بیاندازم به زیر پایم این سر را

چیزی نمانده از پرنده های جسمی سرد
باید ببارم بر تنم پایان اذر را

تا گاوهای چاقِ دیگر را نبلعیده
باید که قربانی کنم این گاو لاغر را

قیصر کنار مردم نامرد خواهد مرد
اینجا برادر میزند خنجر برادر را

باید تبر اورد وقتی که تناور شد
تیغی نمی برد سر سبز صنوبر را

دریای طوفانی و کشتی غرق در لنگر
باید به سمت این شناور برد بندر را

دشتی که شد گلخانه از گل های تزئینی
گم کرد جای لاله های سرخ پرپر را

دیگر حریف لشگر بربر نشد دیوار
باید که کند و چاه و خندق کرد سنگر را

در کشوری که رهبرش شد بیش از سرباز
باید که قربانی کند سرباز رهبر را

وقتی که جاء الباطل از پهلوی حق افتاد
باید که باور کرد هر دنیای دیگر را

دستان سرد تفرقه از خاک بالا زد
در خویش می بلعد زمام و نام کشور را

اینجا کسی حرف مرا هرگز نمی فهمد
باید بگیرم گوشه ی دامان مادر را

« برهان جاوید »

تازه ترین نقدها